Eyes On Me, Baby (COMPLETED)

Chapter 06

Chapter 06

Ngayon ko lang nalaman na maaari pala akong mapagod kahit na nanonood lang ako sa mga lalaking naglalaro ng basketball. Pagkatapos ng lunch ay nagpahinga sila ng 30 minutes bago nagsimula ang training nila ulit. Pinapanood ko lang sila na maglaro habang naglilista ng statistics nila. Si Serj iyong bahala sa mga bagay na kailangang gumalaw.

Nang mag-alas-dos ay tumayo na ako dahil bilin ni Coach ay dapat may meryenda tapos mamayang alas-sais ay may hapunan na. Dumiretso ako sa kusina para tignan kung mayroon na bang pagkain doon.

"Bakit ka nandito?" tanong ko kay Serj nang makita ko siya na naka-upo doon sa may kitchen counter at may hawak na mga bondpaper.

Napa-kamot siya sa batok at bahagyang natawa. "Binabasa ko lang 'to," sabi niya sabay pakita sa akin nung papel.

Lumapit ako. "Ano 'yan?"

"Script."

"Pwedeng pabasa?"

"Tanungin ko muna si Zo," sabi niya. "Pag pumayag, pabasa ko sa 'yo."

Tumango ako. Naiintindihan ko. Kahit naman ako ay ayokong ipabasa ang script ko sa iba at mas lalo na ayoko na babasahin nila ng walang pahintulot ko. Tumingin ako sa paligid, pero hindi ko nakita iyong mga nagluluto kanina ng tanghalian.

"Pumunta silang palengke," sabi ni Serj.

"Iyong meryenda?"

"Don't know, but I think pabalik na sila kasi kanina pa sila umalis. Bumili ata ng saging for banana que, ewan," he replied, shrugging.

Tumingin ako sa orasan. "Matagal ba lutuin ang banana-cue?" tanong ko dahil sinabi ni Coach na dapat alas-tres ay meron ng meryenda para sa mga lalaki.

"Hindi naman."

"Ilang minuto."

Napa-kurap siya. "Hindi ko sigurado?" sabi niya.

Lumapit akos a ref para tignan kung may pwede ba roong gamitin para sa meryenda. Hindi ako marunong magluto, pero marunong naman akong gumawa ng sandwich. Sigurado hindi mabubusog ang mga player doon, pero mas mabuti na iyon kaysa sa wala.

"Ano'ng hinahanap mo?"

"Tinapay."

"Nagugutom ka?"

"Para sa players."

"Pabalik na 'yon sila Ate," sabi niya. "Saka 'di naman natin problema iyong kakainin nung mga 'yun."

Napa-tigil ako. Tama naman siya—hindi naman sinabi ni Coach sa akin na magluto ako ng meryenda—ang tanging sinabi niya lang ay meryenda ng alas-tres. Huminga ako nang malalim.

"Are you okay?" tanong ni Serj nang makita ko na naka-tingin siya sa akin nang magmulat ako ng mga mata.

"Yes," sagot ko.

Bahagyang naka-kunot ang noo niya. "Okay..." sabi niya.

"Buong araw lang tayong manonood sa kanila?"

Natawa siya. "Why? Bored ka na?" Agad akong tumango. "Ako rin, e. Ano na lang gusto mong pag-usapan?" tanong niya at agad akong nagtanong sa kanya tungkol sa mga bagay na curious ako tungkol sa directing. Nakapagresearch na ako rito nung mga panahon na hindi pa ako sigurado kung saang banda ako pupunta... pero na-realize ko na iba pa rin kapag sa mismong tao ka nagtanong.

Nang matapos kami ay sakto na naka-balik na iyong mga babae. Bumili na pala sila ng pagkain. Napa-tingin ako sa orasan. 5 minutes to 3pm. Agad akong bumalik sa court at hinintay na mag alas-tres bago sinabi kay Coach na naka-handa na iyong mga pagkain.