strawberries & cigarettes | changlix ✔️

🍓&🚬

felix okulun tuvaletinde gözünün altındaki morluğa kapatıcısını sürdükten sonra ellerini yıkadı ve çıkışa ilerledi. seungmin ve jisung onu görünce el salladılar, felix adımlarını hızlandırdı ve arkadaşlarının yanına ilerledi. okulun bahçesinden çıktığında felix yere bakarken jisung'un kolunu dürtmesiyle kafasını kaldırdı. ''seninki değil mi bu?'' felix jisung'un gözleriyle işaret ettiği yere bakınca istemsiz olarak gülümsedi. ''neden gelmiş ki?'' dedi seungmin. felix'in güldüğünü görünce o da gülümsedi. '' gülmeye başladı bizimki.'' 

changbin'in yanına gittiklerinde büyük olan felix'in hiç beklemediği bir hareket yaparak arkadaşlarına elini uzattı. ''daha önce tanışamadık, changbin ben.'' seungmin ve jisung da kendini tanıttıktan sonra changbin gülümsedi. ''bizimle bir şeyler içmek ister misiniz?'' dedi changbin. felix kaşlarını çatarak changbin'e baktı. ''biz bir şeyler mi içeceğiz, benim niye haberim yok?'' ''artık var.'' tekrar çocuklara döndü ve cevap bekledi. ''teşekkürler hyung, biz sizi yalnız bırakalım.benim randevum var zaten.'' dedi seungmin. 

''kimle lan?'' seungmin güldükten sonra kafasını eğdi. ''hyunjin'le.'' ''oha, şaka mı bu amına koyim?'' dedi jisung neşeli bir sesle bağırarak. ''size iyi eğlenceler çünkü ben de minho ile buluşacağım.'' diye de ekledi. felix ve seungmin gözlerini kısarak jisung'a baktı. üçü de birbirlerine sarıldıktan sonra felix, changbin'e döndü. 

''bana gidelim mi?'' dedi changbin gülümseyerek. ''olur...'' dedi felix, changbin arabanın kapısını açıp felix bindikten sonra kapattı ve o da hızlıca şoför koltuğuna geçti. ''neden geldin daha dün gördün ya?'' ''dün seninle ilgilenemedim ama ailelerimiz vardı.'' dedi changbin yola bakarken. 

kısa süren yolda felix sadece changbin'in araba sürüşünü izliyordu. ''araba kullanmak zor mu?'' 
''hayır değil, hiç kullanmadın mı?'' ''kullanmadım.'' ''öğretirim sana.'' ''ay yok! kalsın birde araba kullanırken kavga edersek gerçekten ölürüz bu sefer.'' changbin sesli bir şekilde gülerken arabasını evinin önüne park edip arabadan indi. 

ikisi eve girdiğinde changbin kapıyı kapattığı gibi arkasını döndü. felix'i öpmek için yaklaşmıştı ama gözünün altında kapatılmaya çalışan morluğu görünce duraksadı. ''gözüne ne oldu?'' ''önemli değil.'' ''dün geldiğinde de kızarmıştı gözlerin.'' dedi changbin , felix gözlerini kaçırıp içeri girdi. ''felix ne oldu söylesene!'' ''önemli değil dedim ya changbin. her zamanki şeyler işte benim canım yanmıyor bile artık.'' 

''nasıl yani? onlar sana böyle yaptıkça sen susuyor musun?'' dedi peşinden giderken. ''ne yapayım, kafa tuttuğumda yine zarar gören ben oluyorum. onlar üç kişi ben yalnızım.'' 
''üvey babanda mı karışıyor sana.'' ''ne olduysa onun yüzünden oldu zaten.'' 

felix koltuklara oturup changbin'i izlemeye başladı. changbin gömleğinin kollarını kıvırırken felix'e baktı. ''sen yalnız değilsin felix, arkadaşların var. ben de varım artık.'' felix gülümsedi. 
''evet varsınız ama o kapının dışındasınız hepiniz, o evde ne yaşadığımı sadece benim anlattığım kadar bilirsiniz.''  ''o zaman susma amına koyayım sen korkak mısın? bana çok güzel kafa tutuyorsun ama? onlara da bir şey desene, onlara da karşılık versene dilin mi yok?'' 

''ya sen ne biliyorsun da böyle rahat rahat konuşabiliyorsun? ben sadece fiziksel şiddet görmüyorum o evde, biliyor musun changbin benim senelerdir uğraştığım tablolarım geçen gün senin yüzünden paramparça oldu. harçlığımdan kesip aldığım şövalem kırıldı, bunun ne kadar yıkıcı olduğunu tahmin edemezsin anladın mı? ne yapayım öldüreyim mi? vurayım tamam ben de onlara vurayım, nereye kadar? onlar her zaman benden üç adım daha öndeler ama sen benim ne hissettiğimi anlayamazsın. nereden bileceksin ki sen? koskoca seo'ların tek oğlusun istediğin her şey elinin altında, sen hiçbir şey için çabalamazsın ki, paran var çünkü.çabaladığın şeylerin bir piç yüzünden mahvolması ne demek bilemezsin.'' ayağa kalktı felix. ''sakın benim hakkımda bir daha böyle konuşma.''