Asteria Virago

72 4 0
                                    

Castorilla Ellis P.O.V.

ITS not about being perfect nor the best. It's always about being better than you were yesterday. Being a filthy rich. You can brought anything you demand for. Spending your own money is the most satisfying part of your life. It is where you are not depending on your parents income, but how did I got it all?

"Hey! People! Move! need to park my Baby Valkyrie!"

Does this human understand the language of gorgeous like me? If they can't, it's not my problem anymore. I need my way!

Mataray na napabuntong hiningang bumusina ako ng sobrang lakas dahilan para magsi-pagtabihan silang lahat. Napaikot ako ng mata at mabilis na inirampa ang maganda kong kotse. Sobrang late na ako trabaho tapos pabigat naman ang mga ito. Alam ba nila yung kahalagaan ng oras sa mga taong katulad ko.

Bago pa man ako tuluyang bumaba, saglit na inayos ko ang sarili at naglagay ng Kylie lipstick sa perpekto kong labi. Maingat na binuksan ko ang pinto ng sariling kotse at umaktong parang magmomodelo ako sa red carpet.

I flip my gorgeous hair and hold my chanel bag. Before I could able to took a step, I stared my restaurant and saw we have lots of customers. It's usual. What do I expect? I'm famous so it is.

Mabilis kong tinahak ang daan papasok at halos lahat ng mga mata ay napatutok sa'kin. Napangiti naman ako sa naging reaksyon nila saka mas lalong ginandahan ang paglalakad. Pagdating sa counter kaagad nila akong lahat binati habang tango't ngiti lang ang tinuon ko. Di ko na kailangang magpalit ng ibang damit dahil sasayang lang yung outfit.

"Magandang umaga po, Miss Ell. Ito na po yung mga chart ninyo ngayon araw." Abot ng assistant ko.

"Thank you." Sabay tanggap at agad ko iyon sinuri. "By the way, how's our stocks and supplies here? Ayos pa ba ang mga iyon?"

"Yes, Miss Ell. Maaga po nilang naideliver yung mga stocks and supplies na kakailanganin ng restaurant."

"Good! How about our custome---"

"Huwag na po kayong mag-alala, Miss Ell. Ginagawa po naming lahat. Maibigay lang ang gusto at espektasyon po nila para sa resto." I give her a quick smile and pushed her away.

Magsisimula na din sana ako sa pagtatrabaho ng biglang may yumakap mula sa likod ko. At ganun naman ang pagkagulat ko ng hinalikan pa niya ako sa pisngi. Naalerto ako kaya dali-dali kong hinarap ang tao na iyon at napagtantong si Klein pala iyon.

"Good morning, Babi."

"Babi! You scared the hell of me."

"Oh! I'm sorry, Babi."

"Nah! It's okay..." anas ko at hinalikan ang pisngi niya.

"Kakarating mo lang ba?"

"What do you think?"

Dahan-dahan niya akong binitawan at pumwesto sa harap ng counter. Gusto ko siyang tanungin kung bakit parang nakasimangot ito ngunit mukhang nagpapalambing lang siya sa'kin.

"Naiinis na ako sa'yo."

"H-ha? Why, Babi?"

"Paano nga ba ako hindi maiinis kung laging late ka dumating dito. Samantalang maaga pa ako palagi para makita ka. Ngunit parang hindi ka naman excited na makita ako palagi dito." Natawa ako sa pagtatampo nito at malambing na hinawakan ang magkabilaang pisngi niya.

SINGULAR (Self Published under Athenaeum Department of StarsIgnite24 Filters)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon