Prolen'POV
Pagkagising ko napansin kong magulo yung hotel, as in magulo. Ewan dinaanan ata ni Bagyong Yolanda. Tumayo na ako para maglinis dahil papasok pa ako.
Pagkatapos kong mag ayos, lumabas na ako agad ng hotel at baka malate pa ako e.
Ewan. Ano ba nangyari kagabi,m Ang alam ko hatak-hatak ko si Steff sa-WHAT?Hatak-hatak ko Steff papuntang suit? Shit. Baka kung anu-ano mga pinaggagawa ko kagabi. Wala kasi akong maalala e! Tangina! Puta. Ang harot ko pa naman pag lasing.
I need to talk to her RIGHT NOW!
Steff'POV
Damn. I let him-damn! Bullshit! Bullshit!
Pumunta nalang ako sa CR para maligo. If I know super late na ako 'coz it's already past 7 at the morning na. After kong gawin ang daily routines ko naglagay ako ng Red Lipstick then eyeliner.
I want them to see how beautiful the hell are.
Pagkadating ko sa Hyung University, nag park ako agad sa gitna ng COVER COURT. Bumaba ako. Pinagtitinginan.
Ayun ang gago papalapit sakin. I raised my left eyebrow and asked him "What are you doing here?"
"I want to ask you If .... If ... If-" I cutted him of. Hindi nya maituloy yung sinasabi nya kasi he's afraid to know the truth. As if I'm going to tell that we had sex lastnight. Fvck! For my precious sake dignity, ego and pride ayoko ng palakihin to. Anytime pwdeng tumulo yung luha ko sa katangahan ko. Pwede ko siyang labanan kagabi. I'm legend! Malakas ako yet...nakuha niya ako. Fvck!
"Wala. Walang nangyari satin, don't worry." Then I walked away from him. I feel there's tears on my cheeks already. Ayokong makita nya na totoo ang hinala niya.
"Deym! Buti nalang! Ayokong maging binatang ama hahaha"
Uhm. Yun lang! Damn. Sana hindi mabuo. Sana mali yung naramdaman ko kagabi.
Jared Ruiz'POV
She's really cute until now. Wala pa din nagbabago kay Steff. Napakaganda parin nya. My fiancee.
Dati palang mahal ko na si Steffany Since we're KIDS palang. Tanda ko pa nung grade one palang kami sabi ko mahal ko sya at bigla nalang syang humagakpak ng tawa yung halos kapusin sya ng hininga nung sinabi kong 'Steff my Love, Mahal kita. Pwedeng mangligaw?' sya ang unang nakabasted saking babae at ang malala yung sagot nya sakin 'Hindi kita mahal. Ang taba taba mo kaya HAHAHAHA' naaalala ko yung moment na yun dahil pahiyang pahiya ako sa kanya. Buti nalang talaga mahal ko sya kung hindi naku naku baka naisako ko na sya at tinapon sa ilog Pasig noh.
Pero isang araw, umalis sya. Iniwan nya ako. Sabi nya babalik sya para sakin. Babalikan daw nya ako kapag sexy na ang katawan ko at Abs. Kaya ako naman si Tanga nagpakaSexy nga. Lagi akong pumupunta sa gym since 13 years old na ako. Alam kong sobrang bata pa ako nun pero wala silang magagawa kundi pabayaan ako baka gusto nilang mapatalsik sa gym ng daddy ko.
Ilang taon akong naghirap para magkaroon ng 8 packs of abs pero sulit naman yung pinaghirapan ko kasi nagkaroon na ako ng inaasam asam ko.
Pero sa isang araw nadin yun nagbago ang lahat. Bumalik sya. Binalikan nya ako. Binalikan ako ng babaeng Mahal ko . Sa isang ngiti nya bumibilis yung tibok ng puso ko. Kung ano din sa bilis ng tibok ng puso ko ganun din ang bagal ng puso ko, halos di ako makahinga dahil sa isang iglap nawala lahat ng pangarap ko. May boyfriend siya. Si Prolen.
Paminsan tinatanong ko yung tropa ko kung bakit sila nabo-Broken Hearted alam nyo sagot nila Nagmamahal kasi kami ng taong hindi kami kayang pahalagahan. Isang buwan din akong hindi nakakain ng maayos simula ng sabihin ni Steff yung relasyon nila ni Nathan. Gago ko talaga e.
After an accident between Steff and Nathan, parehas silang nawalan ng alaala pero ang nakakapagtaka nawala yung alaala ni Steff at Nathan sa kanilang DALAWA lamang. Hindi nila kilala ang isa't isa pero kami kilala ni Steff. Si Nathan, pamilya lang ang naaalala nya.
Dahil sa car accident na yun naengaged kami ni Steff.
Nandito na ako sa Hyung University nila Steff.
Habang naglalakad ako may naaninag akong diwata, diwatang umiiyak. Agad kong nilapitan si Steff at binigyan ng panyo. Halatang nagulat sya kaya ngumiti nalang ako.
"Hindi bagay sayo ang umiyak. Ang pangit mo."
"Epal mong pula ka gagawin kitang Pink e!" Napatawa naman ako kasi di pa nya nakakalimutan yung tawagan namin.
"Ikaw talaga. Bakit ka ba umiiyak-"
Bigla niya akong hinalikan. Natigil ako.
Hindi na ako nagpatumpik tumpik pa at hinalikan ko rin sya. Buti nalang nandito kami sa likod ng school at walang makakakita. Hinawakan ko yung ulo nya at nilapit pa sa katawan ko. Naramdaman kong humigpit yung yakap nya kaya hinigpitan ko din yung akin. Ilang segundo na nung natapos yung halikan namin.
"So lets go were late, right?"
"Huh?"
"Late na tayo. Transfer ako at parehas tayo ng room." I said smiling at her as we started to walk back to the hallway.
~~
