Cześć , mam na imię Weronika McCall , jednak przyjaciele mówią na mnie Roni .Opowiem wam moją zakręconą historię, która zaczęła się od niewinnej ciekawości trójki nastolatków.
Wieczorem siedziałam w domu i pilnowałam żeby Scott nie wyszedł z pokoju. To by było zbyt niebezpieczne , dzisiaj pełnia i lepiej nie ryzykować . Musiałam czekać na Stilesa , który chciał załatwić jakieś kajdanki i łańcuchy dla Scotta. To jego pierwsza pełnia więc może być bardzo agresywny nawet w stosunku do ludzi , których zna. Przebrałam się w jakieś luźne ciuchy:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
I położyłam się na łóżku , zaczęłam rozmyślać jak pomóc Scottowi żeby przeszedł tą pełnię bez boleśnie , skończyłam jednak rozmyślać gdy zobaczyłam opierającego się o moje drzwi Stilesa, który w dłoni trzymał wielką torbę z łańcuchami i kajdankami.
(Weronika)- Jesteś pewny że kajdanki go powstrzymają? (Stiles)- Zobaczymy, O Mój Boże! Wystraszyłeś mnie .
Weszliśmy do pokoju Scotta a sam właściciel pokoju siedział w rogu pokoju ma fotelu , który oświetlał księżyc.
(Weronika)- Jak się czujesz? Dla bezpieczeństwa jesteśmy przygotowani. (Scott)- Nie potrzebuję tego, zamknę się w pokoju i pójdę spać. Nie czuję żadnych zmian przez pełnię. (Stiles)- Patrzysz na nas jakbyś chciał nas zamordować. Zajrzyj chociaż do torby , może coś ci się przyda.
Scott pochylił się w stronę torby a gdy zobaczył co tam się znajduję zaczął ciężko oddychać patrząc na nas morderczym wzrokiem.
(Scott)- Nie dam związać się jak psa. (Weronika)- Robimy to dla twojego dobra . (Stiles)- Pójdę po coś do picia . (Scott)- Nie możecie mnie tu trzymać! Macie mnie wypuścić! (Weronika)- Sorry Scott , ale nie mam ochoty uciekać po całym mieście przed moim bratem , który nie panuje nad swoimi emocjami . (Scott)- Nic mi nie jest do cholery. Wypuść mnie. (Weronika)- Na razie widzę mojego brata, który ma wzrok psychopaty. Podziękuję. (Stiles)- Przyniosłem wodę.
Do pokoju wszedł Stiles ale zamiast butelki z wodą miał miskę z wodą dla psa, na której czarnym markerem pisało Scott . Stiles szybko położył ją koło Scotta i stanął koło mnie . Scott spojrzał na nas a później na miskę , w jednej chwili chwycił miskę i rzucił nią tak że odbiła się o ścianę niedaleko mojej głowy .
(Scott)- Zabiję was!
Chwyciłam Stilesa za rękę i wyszłam z nim z pokoju, usiadłam przy ścianie obok Stilesa i spojrzałam na niego z czułością. Widać było po nim że przeżywał to co się dzieje z jego najlepszym przyjacielem.
(Weronika)- Nie martw się , nic mu nie będzie. (Stiles)- Nienawidzi nas . (Weronika)- Wcale że nie. Powiedział to tylko pod wpływem pełni. (Stiles)- Mogłem nie przynosić tych kajdanek . (Weronika)- Gdybyś nie przypiął go kajdankami było by jeszcze gorzej . To jego pierwsza pełnia, nie kontroluje się. Do tego jeszcze Allison z nim zerwała. (Stiles)- Słyszysz coś? (Weronika)- Nic nie słyszę. (Stiles)- No właśnie, cholera jasna.
Wstałam szybko z podłogi a Stiles za mną, wbiegłam do pokoju licząc że Scott nadal w nim jest ale zamiast niego na podłodze leżały rozerwane kajdanki , a okno było otwarte. Wybiegliśmy z domu do samochodu , gdy przejeżdżaliśmy koło lasu zauważyliśmy karetkę i samochody policyjne, Stiles gwałtownie skręcił zatrzymując się przy karetce . Dwóch mężczyzn pchało nosze, na których leżało ciało przykryte białym materiałem.
(Stiles)- Widział ktoś mojego tatę? Tato!? (Szeryf)- Co wy tu robicie?
Stiles od razu podszedł do swojego taty i przytulając go z całej siły .
(Weronika)- Przejeżdżaliśmy... (Szeryf)- I oczywiście musieliście sprawdzić co się stało. (Weronika)- Właśnie ... Co się stało? (Szeryf)- To akurat już nie wasza sprawa. (Stiles)- I tak pewnie się dowiemy. (Szeryf)- Jak zawsze , nic się przed wami nie ukryje .
(559 słów) Przepraszam z całego serca że tak długo mnie nie było , teraz rozdziały będą pojawiać się bardzo często.
