MUCİZE

BÖLÜM -61-

Keyifli okumalar.. Farkında olmadan uzun bir bölüm olmuş jskzjxj

--------

İki hafta sonra

Son bir haftadır ev toparlama işiyle birlikte yoğun bir kargaşanın ortasında bulmuştuk kendimizi.. Kısa süre içerisinde hayatımızın geri kalanını devam ettirebileceğimiz evi bulmuştu Serkan.. Tam istediğim gibi baktıkça içimin açılacağı koskoca bir bahçesi, içeriye adım attığım anda içimin huzurla dolduğu bir havası vardı evin.. Her ne kadar bu toparlanma süreci, araya işlerimiz de girince zamanımızı alıp bizi yorsa da daha tam anlamıyla bitirememiştik.. Bu yoğun sürecin doğurduğu bir sonuç olacaktı ki dün gece karnıma kesik kesik ağrılar saplanmıştı.. Riskli bir dönemde olduğum için her ne kadar rahat davransam da durum Serkan için tam tersiydi.. Sabahtan beri dibimden ayrılmıyor, iyiyim dediğim halde ısrarla dakikada bir "İyi misin?" Sorularını yöneltip duruyor, beni bunaltmayı başarıyordu..

S:Eda ben gidince elini hiçbir şeye sürmüyorsun.. Ayrıca bugün nöbetin vardı bence gitme..

Serkan yine üzerimde baskı kurmaya çalışacaktı anlaşılan ve bu beni aşırı derecede sinirlendirmeye yetiyordu.. Kaşlarımı çatıp, gözlerimi gözlerine dikmiştim..

E: Oldu başka?

S: Hatta şu riskli dönemi atlatana kadar gitme sen..

E: Serkan bak gerçekten iyiyim yaa.. Kötü hissetsem zaten ben de çalışmam zaten.. Ufacık bir şeydi ve geçti gitti.. Boşuna endişeleniyorsun şuan..

S: İtiraz istemiyorum Eda.. Şimdi yine gereksiz sinirleneceksin ama seni düşünüyorum..

"Yok yok böyle olmaz.. Ben son kalan 7 ayın sonunu getiremeden stres, sıkıntıdan giderim bu dünyadan.. "

S: Pardon ne dedin?

Bu hayatta Serkan'nın hiç duymak istemediği bir şeyi söylemiştim.. Oysa ki sadece kendi kendime konuşuyor ve ağzımdan çıkan sözcüleri asla kontrol edemiyordum..

E: Serkan ben..

S:Evett sen?

E: Ben sadece çok abartığını söylemek istemiştim..

S: Abartmıyorum Eda.. Sadece yorulmanı istemiyorum..

E: Beni eve hapsederek mi?

S: Öyle mi düşünüyorsun? Eda endişeleniyorum senin için..

Bana iyice yaklaşıp kollarımdan kavradıktan sonra alınlarımızı birleştirmişti.. Serkan'ın kokusunun üzerimde her ne kadar sakinleştirici bir etkisi olsa da sinirli ruh halim esir almıştı beni sanki..

E: Ya biliyorum bilmediğimi mi sanıyorsun? Biliyorum ama bu kadar abartmaya gerek olmadığını anlatmaya çalışıyorum..

Benden ayrılıp geri çekilmişti..

S: Ha yine abartan ben oldum yani? Güzel! Gerçekten çok güzel..

Yine kontrol edememiştim kendimi ve bağırmaya başlamıştım bu sefer..
Serkan üstüme geldikçe ben de sinirlenmeme engel olamıyordum.. Normalde kontrollü davranırdım ama bu aralar yapamıyordum.. Her gün yeni bir duydu karmaşasının içerisinde buluyordum kendimi..

E: Serkan yeter! Lütfen üzerime gelme.. En nefret ettiğim şeyin bu olduğunu biliyorsun!

--------

Deniz, Eda'nın bağışıyla uyanmıştı uyuyakaldığı koltuktan..

D: Yine neler oluyorsa? Ev başımıza yıkılacak sanki.. Girip de öğreneyim bari..