MUCİZE

BÖLÜM -52-

Keyifli okumalar..

--------

Heyecanından ne yapacağını şaşırmış, Kalbi yerinden çıkacakmış gibi atmaya çoktan başlamıştı bile.. Eğer hamileyse şuan karnında minicik bir şey vardı ve daha önce yaşamasına rağmen bu duyguyu asla tanımlayamıyordu.. Bir yandan heyecanını ele verip dolu gözlerle sırıtmaya devam ederken bir yandan da yavaş yavaş her hücresine yayılan korkuya engel olamıyordu.. Daha önce gördüğü o rüyada "Bizi bıraktın" demişti.. Evet öyle demişti.. Ve şimdi gerçekten hamileyse ki öyle olduğunu düşünüyordu, ne yani yine bırakacak mıydı onları? Bu evrenin ona gönderdiği bir işaret miydi yoksa o an bilinç altına işleyen düşüncelerden dolayı gördüğü bir şey miydi?

Oturduğu yerden hızla kalkıp kendi kendine konuşmaya başlamıştı..

"Saçmalama Eda.. O aylar önce, korkunun tüm bedenini ele geçirdiği zamanlarda gördüğün aptal bir rüyaydı.. Şimdiki ise sadece bir tesadüf.. Artık korkmuyorsun ki sen.."

"Korkmuyor muydum?"

"Hayır korkmuyorsun.. Çünkü mucizelere inanıyorsun.."

"İnanıyorum.."

"Tek yapman gereken gidip emin olman ve olumsuz düşünceleri beyninden silip atman.."

Tam da öyle yapmalıydı..

--------

Heyecanla hazırlanıp çıkmıştı odadan.. Merdivenleri yavaş adımlarla inerken Serkanla Deniz'i oyun oynarken görmüştü.. Bir iki dakika durup merdivenlerin başında gülümseyerek onları izlemeyi tercih etmişti..

D: Bak nasıl yenicem baba seni yine.. Hazır mısın?

S:Ama olmuyor böyle.. Bu kol bozuk ben kabul etmiyorum.. Bak gördün mü sola basıyorum sağa gidiyor..

D:Bahanen kabul edilmedi..

S: Offf yine miii?

Deniz, Eda'yı farkettikten sonra Serkan'a doğru edilip fısıldamaya başlamıştı..

D: Babaa..

S: Hııı.. Noldu?

D: Annem gülerek bizi izliyor yoksa barıştınız mı?

Serkan Deniz'in söylediği cümleyle Eda'ya doğru kafasını çevirirken Eda gülümsemesini bozarak kapıya doğru yönelmeye başlamıştı..

S:Edaa..

E: .....

Serkan elindeki kolu bıraktıktan sonra hızla yerinden kalkıp, Eda kapıdan çıkmadan önüne geçmeyi başarmıştı..

S:Edaa? Nereye?

E:Seni ilgilendirmez.. Çekil lütfen..

Eda'ya aldırmadan, Eda'nın kollarını kavramıştı iki eliyle..

S:Bak biliyorum abarttım ama böyle yapmana dayanamıyorum artık.. Pişmanım ve çok özledim.. Anla beni lütfen..

E: Ha ben özlemedim yani? Anlamıyorum da seni?

S:Öyle demek istemedim..

E:Sonra konuşalım mı Serkan?

S:Ya ne sonrası? Koskoca bir gün oldu zaten. Üzerine gitmemi istemedin ben de gitmedim.. Ama artık sen de abartıyorsun..

E: Yaptığın şeyin kolay affedilir bir şey olmadığının farkındasındır umarım..

S:Gerçekten kafayı yiycem..