MUCİZE

BÖLÜM -62-

Baktım bugün 100 k olmuşuz bana da bölüm atmak düşerdi hwksksjdk.. Sınır dolmamıştı ama olsun..

Keyifli okumalar..

--------

Başucumda hissettiğim hareketlenmeyle gözlerimi açmıştım.. Uyandığımı farketmiş olacaktı ki yine masmavi gözlerini üzerime dikip, bana bakmaya başlamıştı..

A: Nasılsın?

Beyaz önlüğünü giymiş, şuan bir yandan tansiyonumu ölçmeye çalışıyor bir yandan da benden bir cevap bekliyordu..
Şaşkınlığımı gizleyemediğimden sorusuna cevap verememiştim..

E: Sen doktor musun?

Bu sorduğum soru onu da şaşırtmış olacaktı ki şaşkın yüz ifadesine hafif bir gülümseme yerleştirmişti..

A: İlk bunu mu sorman gerekirdi gerçekten?

Anlamsız bakışlarımla yüzüne bakarken, gözleriyle karnımı işaret etmişti.. Sahi ya ilk bebeğimi sormayı nasıl unutmuştum.. Endişeli gözlerimi Ada ile buluşturunca gülümseyerek elimi tutmuştu..

A: Merak etme bir sorun yok.. İyi durumda..

Ellerimi karnıma götürerek derin bir nefes almıştım..

E: Teşekkür ederim.. Yardımın için.. Sen olmasaydın belki de..

A: Şşşt devamını getirme..

Yüzümdeki hafif gülümsemeyle kafa sallamıştım olumlu anlamda.. Kendimi iyi hissettiğimden emin olduktan sonra da ayaklanmaya başlamıştım hemen.. Bu hareketimle tekrar konuşmaya başlamıştı..

A: Ama şimdilik..

E: Nasıl yani?

A: Anladığım kadarıyla değil emin olduğum kadarıyla riskli bir hamilelik geçiriyorsun..

Söylediklerine aldırmadan kalkmıştım yattığım yerden.. Biliyordum tabiki riskli bir hamilelik geçirdiğimi ama çok da abartmaya gerek yoktu.. Kolumdaki seruma yönelmiştim..

A: Nereye?

E: E iyiyim..

A: Tamam sen iyi olabilirsin ama dinlenmen lazım.. Bebeğin için..

Serumu çıkartıp gitmek için direndiğimde engellemişti beni.. Kararımdan vazgeçmeyeceğimi anlamıştı sanırım..

A: Çok inatçısın.. Benim gibi..

Bu söylediğinden sonra gülmeye başlamıştık..

E: Hemde fazlasıyla..

Bir kaç dakika sonra az önceki gülen Ada'dan eser kalmamış, ciddi surat ifadesine ve ses tonuna bürünmüştü.. Derin bir nefes aldıktan sonra yatağa oturup, benim de oturmam için işaret etmişti.. Bu hali beni meraklandırmıştı.. Ben de karşısına oturunca konuşmaya başladı..

A: Bak şimdi beni dinliyorsun.. Normalde bu konuyu kolay kolay açmam ama belli ki şuan dinlenmeye karar vermek için bu söyleyeceklerimi duymaya ihtiyacın var..

Onu üzen bir konuşma olacaktı sanırım çünkü gözlerinin dolduğunu fark edebiliyordum..

A: Benim de bi bebeğim olacaktı.. Olacaktı çünkü üç ay önce kaybettim onu.. Ben kabullenemiyorum hala.. Hamileliğim çok riskli başlamıştı.. Umursamadım, bir şey olmaz sandım.. Etrafımdaki beni düşünen insanları dinlemeyip her seferinde inadımı konuşturdum.. Ama..

Konuşmasına devam edemeden dolu gözlerindeki yaşlar süzülmeye başlamıştı yanaklarına doğru.. Ne söyleyeceğimi, ne yapacağımı bilemeyip ona doğru yaklaşarak sarılmıştım sıkıca.. Hemen karşılık verince benim de gözlerim dolmaya başlamıştı.. Bu çok acı verici bir süreç olmalıydı.. Kendimi berbat hissediyordum.. Yaşadığı üzüntü ona yetmezmiş gibi inadım yüzünden bir de yarasına tuz basmıştım adeta.. O hiç unutamayacağı ama biraz olsun bastırılmaya çalışılmış olan acısı benim yüzümden tekrar gün yüzüne çıkmıştı..