Bu bölüm Serkan'ın yazdıklarından kesitler okuyacağız.. keyifli okumalarrr..
.....
15.02.2018
"Benim biriciğim, bugün sen hayatımızdan
gideli tam iki yıl oldu.. Koskoca iki yıl..
Evet iki yıl oldu ama bana bir ömür
gibiydi ..Yokluğunun, her gün kalbime bir
bıçak misali saplandığı bir ömür. Her
gece çığlık çığlığa kabuslardan uyandığım
bir ömür.. Sensizken her gün daha çok
kaybediyorum kendimi.. Yavaş yavaş yok
oluyorum.. Sanki bir uçurumun
eşiğindeyim ve arkamdan birisi tüm
gücüyle itiveriyor aşağıya doğru beni..
Sonra, sonrası büyük bir boşluk işte..
Şuan tam da o boşlukta süzülüp
gidiyorumm.. Sonumun yaklaştığını
hissedebiliyorum. Direnmeye
çalışıyorum.. Direnmem lazım.. Deniz
için..Senden bana kalan en kıymetli şey
için..Merak etme ona çok iyi bakıyorum..
Git gide sana benziyor huyları.. Benzesin..
Her hareketi her özelliği sana benzesin ki
her yönden mükemmel birisi olabilsin..
Çok özlüyorum seni sevgilim.. Her gün
daha da çok.."
Eda dolu gözleriyle rastgele başka bir sayfayı çevirmişti hemen..
21.12.2019
"Biliyor musun bugün Deniz aylar sonra
yeniden "Annem ne zaman gelecek
baba?" diye sordu.. Hiçbir şey bu soru
kadar canımı yakmıyor inan.. Sustum..
Bir şey diyemedim.. Ne diyebilirim ki?..
Sonra ağlamaya başladı.. Elini alıp
kalbine götürdüm.. " Annen burada.. Ne
zaman yanında olduğunu hissetmek
istersen elini buraya koy.. Yanında
olduğunu hissedeceksin.." dedim.. Sonra
kendi elimi görürdüm kalbime..
Gözlerimi kapattım.. "Bak ben
hissediyorum.." dedim.. Biraz duraksadı
sonra verdiği cevap bir kez daha canımı
yakmıştı.. " Ama baba elim hep böyle
gezemem ki ben.."
Eda artık engel olamıyordu gözyaşlarına.. Rastgele sayfalar açarak buğulu gözleriyle okumaya devam ediyordu hala..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUCİZE
Fanfiction5 yıl önce eşini bir trafik kazasında kaybeden Serkan , oğluyla birlikte yalnız kalır ve yıllarca yaşamadığı acı kalmaz.. Fakat onlara tüm bu acıları unutturacak türden bir mucize gerçekleşir.. Eda ve Serkan artık hayatlarını tamamen mucizeler üzer...