Size kendimi tanıtıyım ben Buğra, Buğra Taşdemir .20 yaşındayım.
Ve hayatım;
Babam ... Baba kelimesi ne kadar da basit demi B-A-B-A bir kelime , dört hece.... Gerçektende çok basit ve biz bu kelimeye laik olmayan kişileride baba diyoruz bu kelimeye hak etmeyen kişileride baba diyoruz . Biz bize öğretilen kelimeyi , cümleyi vurguluyoruz... Biz gerçektende bu kelimeye hak eden kişilere dememiz gerekmiyor mu?
Ama biz baba olan kişilere baba diyoruz .........belki bana katılmıyorsunuz olabilir........
Benim babam korkak..... benim babam , baba olmaktan korkan bir şerefsiz...
Annemin hastalığını öğrenip hayatımızdan çekip giden bir şerefsiz....
Annem... canım annem kanserden öldü. İsmi Güneşti ismi gibi sarı saçlı ,mavi gözlü, gülüşüyle ışık saçan dünya güzeli annem ..... öldü....
Ben annemin oğluyum annemin Buğrasıyım .....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benim annem çok güçlü evet bir hastalığa yenik düşmüş olabilir ama benim annem çok güçlü.........
Annem bizim için hem anne hem de baba oldu. Annem, Nil'e hamileyken kanser olduğunu öğrendi. Doktorlar anneme Nil 'i doğurmamasını , vücudunun buna dayanıklı olmadığını söylediler... Annem buna inkar etti doğuracağını söyledi , onun yüzünden yavrusunun ölmesini istemedi .... Kendi ölümüne göze alarak ....
Annem bana bir kardeşimin olacağına , onu hiç bir zaman bırakmamam gerektiğini söyledi.
Annem hastanede Nil'i doğuracağı zaman bana yaklaştı ve dedi ki
' Buğram , canım oğlum artık yanında olamayacağım ama benim yerime kardeşin olacak. Ona çok iyi bak tamam mı?.. söz mü?.. anneciğim'
'Söz anne' dedim ağlayarak.
'Ağlama bebeyim' dedi ve durdu ' Hani sen bana derdin ya anne gözlerinin içinde mavi ve lacivert var onları söylemeyi çok seviyorum diye' dedi ve başımı salladım. Konuşmasına devam etti.
'Nil ' dedi. ' Mavi ve lacivert demek ,kardeşinin ismi Nil olsun ' dedi. Başımı salladım .
'Nil' dedim. Annem bana güldü ve hemşireler götürdü annemi....
O an annemin son gülüşüydü... O gülüşü bir daha hiç göremiyeceğimi sanmıştım...
Bir mucize oldu ve ben o gülüşü tekrar gördüm.
Karanlığımın içine annemin ışığı girdi. Annem o ışığı benim için gönderdi..
İsmi Hayat ... o kızda annemin gülüşü var o kız anneme benziyor ....
O kız annemin ışığıyla hayatıma girdi...
O kızı asla bırakmıyacağım.
Ben ışığımı buldum ve onu asla bırakmaya niyetim yok.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatımda hem kötü anlar olmadı tabi... Çocukluk arkadaşım Korhan vardı hep yanımda ..
Onun yanında da ben ... biz birbirimize söz verdik asla birbirimizi bırakmayacağız diye.
Bir birimizin ailesiyiz .....
O benim kardeşim....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*****
Çok yalnızım ,mutsuzum. Göründüğüm gibi değilim aslında . Karanlıklarda kaybolmuşum.Bir ışık arıyorum,bir umut arıyorum uzun zamandır. Aradıkça batıyorum karanlık kuyulara. Kimse duymuyor çığlıklarımı....
