ဆရာမလာေသးတာမို႔ ကြင္းျပင္ထဲမွာဟိုတစ္စုဒီတစ္စု
ျဖစ္ေနတဲ့ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြက
စကားေတြေျပာေနၾကသည္။သူရဲ႕ေဘးမွာေတာ့ D.Oကမတ္တပ္ရပ္ေနၿပီး သူလိုမ်ိဴးဘဲဟိုေငးဒီေငး။
ကြင္းျပင္ထဲကိုေဝ့ဝိုက္ၾကည့္ေနရင္း အၾကည့္ေတြ
ရပ္သြားတာက အရပ္ကလန္႔ကလားႀကီးနဲ႔
တစ္ဟားဟားရယ္ေနတဲ့ Loey Parkဆိုတဲ့
တစ္ေယာက္ဆီမွာ။Half-bloodမ်ိဴ းႏြယ္ေတြက
စိတ္႐ႈပ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။
ခဏခဏမ်က္လံုးေ႐ွ႕ကိုေရာက္ေနတာ။
Parkမ်ိဴ းႏြယ္က အဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ Daddyကမေပါင္း
ေစခ်င္မွန္းသိသာပါသည္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
Half-Bloodတစ္ေယာက္နဲ႔ေပါင္းလည္း
ဘာအက်ိဴးမွ ႐ွိမွာမဟုတ္လို႔။
သူအတြက္က Loey Parkနဲ႔မခင္လည္းဘာမွျဖစ္မသြား။
ဒါေပမယ့္ Daddyကထိုေကာင္ေလးနဲ႔ခင္တာကို
မႀကိဳက္ရင္ သူကိုခ်စ္တာေလ်ာ့သြားလိမ့္မယ္။
ၿပီေတာ့ အထင္ႀကီးတာေလ်ာ့သြားၿပီး သူ႔ထက္
Ammaကိုပိုခ်စ္သြားလိမ့္မယ္။
သူၾကည့္ေနတာကို ရထားေပၚတုန္းက
အိပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးက သတိထားမိပံုရသည္။
Loey Parkကိုလက္တို႔ၿပီး သူဘက္ကုိေမးေငါ့ျပေလ
သည္။
Loey Parkကသူဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာေတာ့
တည္တည္သာျပန္ၾကည့္ေပးလိုက္သည္။
အဲ့လိုျပန္ၾကည့္ဖို႔ အားထုတ္လိုက္ရတာကိုေတာ့
မေျပာေတာ့ပါဘူး။
သူျပန္ၾကည့္ေပးတာကို Loeyကျပန္ၿပီးေတာ့ေတာင္ျပံဳး
ျပလာေသးသည္။မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေဘးနား
ေလးကD.Oကို စကားလွမ္းေျပာလိုက္သည္။
"D.O မင္းတံၿမက္စည္းစီးတာကို ဘယ္ႏွစ္ကစသင္တာလဲ"
သူေမးလိုက္ေတာ့ D.Oက သူဘက္ကိုလွည့္လာရင္းနဲ႔
ေျဖေလသည္။
"6ႏွစ္ေလာက္ကျဖစ္မယ္ထင္တယ္
ဘာလဲ မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား မင္းနဲ႔တူတူသင္တာေလ"
"အင္း ငါသိပ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး
တံၿမက္စည္း စီးရတာကလြယ္တယ္လို႔ထင္ရေပမယ့္
နည္းလမ္းေတြလိုေသးတယ္ေလ
မင္းေျပာင္းၿပီးကတည္းက ငါမစီးရေတာ့တာဘဲ"
သူ႐ွင္းျပတာကို D.Oကနားေထာင္ၿပီးေတာ့
သူပခံုးကိုလာဖက္ေလသည္။
