(Bilgilendirme: Haşmetli Jungkook'un yarı çıplak haldeyken spor yaptığı gifidir.)
👁🗨: "Hayatın belirli anlarında size dair ne varsa kaybedersiniz ve sizden geriye kalan tek şey, elinizdeki bir damla merhamet ile sabırdır."
[x]
Jungkook başını geri çektiği ve yorgun bakışlarını genç kızın yüzüne kilitlediğinde kaşlarını çattı hafiften. "Sen ne zaman uyandın?..."
Lalisa başını çevirdi kendisine bakarak. Hafiften kımıldandı yatağın içinde, esnermişcesine. "2 dakika oluyor."
Yalan söylemek hoş değildi ancak onu duyduğunu söylemek istemiyordu.
"Hmm." Jungkook ellerini genç kızın saçlarına götürüp okşarken Lalisa yüzünü inceliyordu genç adamın. "Bir süreliğine birlikte olmaya ara vermeliyiz."
Jungkook duyduğu cümle ile bakışlarını sakince kendisinin gözlerine çekerken Lalisa ne dediğini gayet iyi biliyordu.
Bu Jungkook'un düşüncesiydi, ve Lalisa da böyle düşünüyordu.
"Emin misin?" Diye sorduğunda genç adam, Lalisa başını salladı onay verircesine. "Eminim."
Jungkook tebessüm etti burnunu burnuna dokundururken. "Ben yanında olacağım, her kararına saygım var. Sıkıntı etme." Diye mırıldanınca Lalisa gülümseyerek dudaklarına kapandı dikleşip kafasını hafifçe geriye atarken. Jungkook genç kızın dudaklarını dudakları arasına alıp usulca öperken Lalisa gözlerini araladı uzun kirpikleri arasından ve fısıldadı. "Sadece bedensel olarak."
"Tabii." Jungkook kıkırdayarak genç kızın dudaklarını içine çekermiş gibi emerken Lalisa ellerini genç adamın ellerinin içinden geçirdi ve başını yana çevirdi. Boynu açıkta kalınca Jungkook gömüldü.
"Anne olmak güzel bir his olmalı, ama bulunduğumuz şartlar için pek uygun bir durum değil Jungkook." Diye açıklama yaptığında genç adam kendisini onayladı.
"Senden... Bir parçam olsun tabii ki isterim." Başını çevirip genç adama baktığında Jungkook'un durgunlaştığını gördü. "Ne oldu?"
"Bir baba olabilir miydim sence?" Diye sordu Jungkook. Lalisa başını salladı. "Dünyanın en iyi babası bile olabilirsin."
"Ama olmayacağım." Dediğinde genç kız ne demek istediğini anladı. "Şu anlık sadece. Ama sükûnete ulaştığımızda mutlaka..."
Kızarmaya başladığını fark eden Jungkook, sırıttı. "N'oluyor?"
Lalisa bakışlarını kaçırınca Jungkook burnunu sürttü yanağına. "Şşşt, benden mi utanıyorsun sen?"
"Hayır."
"Eee?"
"Anne baba olabileceğimizi biliyoruz." Dedi Lalisa. Jungkook devamını getirdi. "Ve bir de o bebeği oluşturma aşaması var."
Lalisa dudaklarını birbirine bastırınca Jungkook kıkırdadı. "Tamam, beklerim. Bana sıkıntı yok."
Genç kız bakışlarını kendisine çevirdi. Jungkook'un bakışları dudaklarına kaydı genç kızın. "Tadına doyabileceksem 60 sene de olsa beklerim."
Lalisa minnettarlık içinde gülümsedi gözleri parlayarak. Jungkook içtenlikle kendisine yanaşıp burnunu yanağına sürterek fısıldadı.
"Ben seni bir ömür geçse yine beklerim Lalisa. Bana bir can verip beni baba yapacaksan, seni bir anne yapmak için senelerce beklerim."
[MEZAR PARTISI: DORDUNCU KITAP]
"Sondaki sözün güzelliği...
Aga be, kim bizi böyle sevdi ki...
Bunu bana sevdiğim kişi dese ağlardım herhalde."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
◄[SEQ/AU!]► MEZAR PARTISI® (NO.IV) | #thriller (✓)
Aksi"Bunca olaydan sonra yanlarından kaçmış olan ikizlerle karşılaşan Rose, kaş çatarak ikisine bakar. Bir gariplik vardır, ikizler sandıkları kişiler midir?" Karakterler: #kimtaehyung #jeonjungkook #manobanlalisa #parkjimin #parkroseanne #kimjennie Kat...