-ÖZEL BÖLÜM-

95 4 0
                                    

Biliyorum ki bir çoğunuz hikayeyi çoktan kütüphanlerinden çıkardı. Ne kadar durum böyle de olsa bugün bu kitabın 4. yıldönümü. Hala burada olanlar ve olacaklar için özel bir bölüm bırakmak istedim. :) 

Sizler hala daha benim için değerlisiniz çünkü yazmaya başladığım ilk kitabın okuyucuları, sevenlerisiniz. Benim için bile başarılı olmayan bir kitap olmasına rağmen siz çocuk benin yazdığı bu kitabı okuyup sevdiniz.

Ben de sizler için bugün buraya her olanın şerefine bir özel bölüm bırakıyorum.

Size hala değer veren yazarınız...

03.06.2017~03.06.2021 :')

*********************************

Arabada, içimde bulantı hastaneye doğru yol alıyordum. Neyden zehirlenmiştim ya da neye alerjim vardı bilmiyordum.  Kaan işteydi onu arayıp telaşlandırmak istememiştim. Önemli bir şey olduğunu düşünmemiştim.

Arabayı hastanenin otoparkına park edip aşağıya indim. Hastanenin girişine doğru ilerledim. Daha da şiddetlenen mide bulantımla kendimi ilk önce tuvalete attım. İstifra da edememek beni daha da kötü yapıyordu. 

Sıra alınan yere gidip beklemeye başladım. Gastroenteroloji bölümüne sıra aldım, doktorun odasına doğru yürüdüm. Sıram geldiğinde kapıyı çalıp içeri girdim. Gerekli işlemlerden sonra doktor hiçbir şey olmadığını söyleyip gönderdi.

Nasıl bir şey olmazdı anlamıyordum. Avm'ye gidip içinde bulunan eczanelerden birinden hamilelik testi aldım.  Böyle bir ihtimal aslında vermiyordum ama denemekten de zarar gelmezdi. 

Avm'nin tuvaletine girip testi yapıp beklemeye başlamıştım. Saat 14.26'ydı. Testin sonucuna bakmam gerekiyordu. Bakmaya korkuyordum. Ama sonucun hangisinden korktuğumu da bilmiyordum. Yavaşça gözlerimi çevirdiğimde testin çift çizgi olduğunu gördüm ve kal geldi. 

Nasıl yani hamile miydim?

İçimde bir minik insan mı oluşacaktı?

Mini elleri mini ayakları oluşan gözleri bile oluşan bir canlı mı büyüyecekti?

Gözlerimden elime tek damla yaş düştüğünde anlamıştım ağlamaya başladığımı.

Testi çantama atıp elimi yüzümü yıkamak için lavobaya yöneldim. Yıkadıktan sonra Kaan'a bunu nasıl söyleyeceğimi söyleyeceğimi düşünmeye başladım. Bir sürpriz yapacaktım karar vermiştim. Hazır Avm'de iken mağazaları gezip ihtiyacım olan şeyleri almaya başladım. 

Kırmızı balonlar, küçük bebek patikleri, bir kutu, hello dady yazan bir badi aldım. Avm'den çıkıp arabama bindim ve Kaan'ı aradım.

"Nasılsın hayatım?" 

"İyiyim bebeğim işteyim sen nasılsın?"

"İyiyim ben de eve gidiyorum." göz ucuyla saate baktım. Üç buçuğu geçiyordu.

"Erken gelebilme ihtimalin var mı bugün eve diye soracaktım. Ben de erken çıktım da babamlara yemeğe gidelim akşam. Annene de söyle. Cemle Sıla'ya da söyleyelim onlar da gelsinler. Hep beraber olalım istiyorum."

"Olur tabii bebeğim. Ben annemi arıyorum şimdi sen de diğerlerine haber ver."

"Tamam görüşürüz."

Telefonu kapatıp bu sefer babamı aradım.

"Babaaa nerde napıyosan bırak ve beni dinle."

"Dinliyorum bayan çatlak konuş bakalım."

Ufak bir kahkaha atıp konuştum. "Ya baba kaç yaşına  geldim evli barklı kadınım ayıp olmuyor mu sence de?"

"Benim için her zaman küçük serseri kızım, Erkek Fatma olacaksın sayın çok bilmiş.

ERKEK FATMA (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin