"Sende kimsin!" dedi adam hiddetle. Stephanie, olduğu yerde sallandı bir anda. Genç adamın gözlerindeki buz parçaları battı etine birer birer. Onu her sabah gülerek karşılayan o güzel gözlü adama ne olmuştu birden bire.
İki uzun adımda yanına yaklaştı. Her zaman yaptığı gibi ön tarafı arkasına göre daha uzun olan saçlarını karıştırıpona yapmaya çalıştığı bu saçma şakaya bir son vermekti niyeti. Aaron, bu sabah sol tarafından kalkmıştı belli ki.
Kızın kendisini uzanan elini havada yakaladı Aaron, ve pek de nazik olmayan bir şekilde silkti. Bu kadın kim olduğunu sanıyordu! Hangi hakla ona dokunmaya çalışıyordu. Sinirli adımlarla duvarda ki zile ulaştı. Gözlerini kızdan ayırmadan zile basıp beklemeye başladı.
Stephanie, inanamayan gözlerle izliyordu onu. Eğer bu bir şakaysa hiç de komik değildi. Ne yapmaya çalışıyordu Aaron?
Açılan kapıyla beraber iki güvenlik görevlisi içeri girdi. Aaron, gözlerini ondan ayırmadan konuşmaya başladı;
"Bu garip kadını atın odamdan çabuk!"
"Ama efendim o sizin doktorunuz..." diye itiraz etti görevli.
Aaron, umursamaz bir tavırla konuşmasına devam etti;
"Ben bu kadını tanımıyorum! Kendisi az önce beni taciz etmeye çalıştı. Derhal dışarı atın ve bana Profesörü çağırın!"
Stephanie, uyuşmuş bir şekilde görevliler tarafından dışarı sürüklendi. Geri geri attığı adımlarının arasında tek bir şey düşünüyordu;
"Bu adam kim?!"
~~~~~ <*> ~~~~~
Hımm neler oluyormuş orada? :D
Çok ileriden bir sahne bu, bakalım bizleri nasıl bir macera bekliyor :D
Sevgiler~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SILENT CRY
Cerita PendekHayallerinin işine kavuştuğunu düşünen bir doktor adayı... İnsanlara ikinci şans vaat eden bir enstitü... "Güneşin üzerine gecenin siyahı çalındığında, Karanlıkta akis bulan çığlığı duyacaksın..." "Aslında gerçek her zaman baktığın yerdedir."
