Maze Runner • Gally

4

"Ava"

Yattığım yerden hızlıca kalkacaktım ki biri ağzımı kapattı. Çok paniklemiştim haklı olarak. Çırpındım.

"Şşş"

Kim olduğuna bakınca Alby olduğunu fark ettim. Bu beni biraz rahatlatmıştı.

Elini yavaşça ağzımdan çekti ve fısıldadı.

"Beni takip et."

Yattığım yerden kalkıp onu takip etmeye başladım. Hala tam ayılamamıştım. Daha hava yeni aydınlanıyordu. Neydi bu acele. Erken uyanmak hiç benlik değildi.

Onu takip ettim.

"Huzur verici değil mi?"

Yürüdüğümüz yere baktı. Güneş doğuyordu.

"İnanması zor ama her zaman böyle olmuyor."

Alby'nin dediklerine pek odaklanamıyordum elindeki çakıya odaklanıyordum.

"Karanlık günler yaşadık. Çok kişiyi korktuklarından kaybettik. Panikledilerse için."

Bu bir test miydi. Beni uzağa gmtürüp korkup korkmadığımı mı test edecekti. Test etmesine gerek yoktu çünkü şu an korkuyordum.

"Üzerinden uzun zaman geçti. Kurulu düzen sakinliği sağladı."

Onu onaylarcasına kafamı salladım. Beni kimsesiz bir yere getirip öldürecekti çünkü kız olduğum için düzeni bozuyordum.

"Beni öldürecek misin?"

Gözlerimin dolmasını engellemeye çalıştım.

Kahkaha attığında ise dolu gözlerle şok olmuş bir şekilde ona bakıyordum. Kafasını iki yana salladı. Konuşmaya çalıştı ama konuşamadı kahkaha attığı için.

Elimi alıp avucunu açtı ve bıçağı avucuma koydu. Kendimi mi öldürecektim?

Eliyle işaret ettiği yöne baktım. Labirent duvarını gösterdi. İsimler yazıyordu. Bazılarının üstü çiziliydi. Onlar ölmüş olanlardı.

Neler düşünmüştüm oysa ki. Şok içinde Alby'ye döndüm.

"Üzgünüm.."

Ben de kahkaha attım. Komikti.

Duvara yaklaştım ve oldukça yükseğe yazmaya çalıştım. Gally ile Alby'nin arasına yazdım.

Güzel yazmıştım. Kendimle gurur duyuyordum. Alby elini omzuma koyduğunda ona döndüm. Gülerek yazdığım isme bakıyordu. Bir süre sonra bana döndü.

"Hadi."

Beni yönlendirdi. Labirentin başka bir tarafına doğru gittik. Kapısı açılmıştı.

Labirentin önünde iki kişi vardı. Onlara doğru yürüdüğümüzde bizi fark ettiler. Yanlarına gittiğimizde Alby onları tanıttı. Ama zaten onları tanıyordum.

"Minho ve Ben. Koşucular."

Gurur duyduğumu belli ederek ismimi söyledim.

"Ben Ava."

İkisi de gülüp kafasını salladı. Ben de onlara güldüm.

"Newt sana bahsetti mi?"

"Evet."

Koşuculardan ve labirentten bahsettiğini düşündüm.

Biraz daha konuştuktan sonra Minho ve Ben labirente girdi. Alby de beni mutfağa bıraktı. Meslekleri deneyecektim.