Mavi ay'ın Sadecesi

Yıkımlar

     Okul çıkışı eve geldiğimizde evde kimse yoktu. Mete uyuyacağını söyleyince bende televizyon izlemeye başladım. Hava kararmıştı ama amcamlar hala gelmedi. Saate baktığımda akşam 9 olmuştu ama yengemler hala yoktu.

      Mete aşağı indiğinde hala annesinin gelmediğini fark etti
" Mete yenemle Amcam hala yok arasamıydık?" Dediğimde yanıma oturdu. Tam telefonunu çıkarıyordu.

    

     Kapının sesini duyunca o tarafa baktık. Amcamla yengem kapıda göründüğünde içim rahatladı ama o adamı görünce bakışlarım sertleşti.  O adamın hemen arkasında içeri giren yankıyı görünce şaşırdım ve ayağa kalktım.

      Amcama baktım ama bana bakmamaya çalışıyordu.
" yankı senin burda ne işin var ?" Dediğimde gergin görünüyordu. Bende gerildim ama bu sefer dizlerim titremeye başladı. Ne zaman çok gerilsem yada korksam dizlerimin zangır zangır titremesi hep beni ele verirdi.

     Yankı bana baktığında sustu. Amcam konuşmaya başladı .
" geçin oturun da konuşalım." Dediğinde o adamdan en uzak yere ve karşısı olmayan bi yere oturdum yanimda Mete vardı. Bana baktığını hissedince ona baktım. Özür dilerim der gibi bakıyordu.

   Amcamın sesini duyunca ona baktım ama dizlerim titriyordu. Korkuyordum ama neyden korktuğumu da bilmiyordum . Gerilmiştim çünkü bu ortam insanı germek için müsaitti.
" tuana..." diyip sustu. Korkum katlandı.
" amca ne oluyor en son böyle bi konuşma da neler olduğunu gördük ve ben gerildim korkuyorum." Dediğimde ellerim dizlerime gitti sıkmaya başladım. Ellerimde dizlerimde ttitriyordu . Mete'nin elleri dizlerime gittiğinde yüzüne baktım. Gülümsedi ama o da endişeliydi.

     Yankıya baktım titreyen dizlerime bakıyordu. O adam konuşmaya başladığında ellerim kulaklarıma gitti sanki kulaklarımda bi gıcırtı sesi varmış gibi hissediyordum sesi beni rahatsız ediyordu.
" aslında söylemek istedik ama zamanını bilemedik."dediğinde hızla ayağa kalktım ve bağırmaya başladım .Konuşmasını istemiyordum.

    " Ben seni , senle alakalı hiç bişeyi dinlemek istemiyorum. Konu seninle alakalıysa bana eyvallah." Dedim . Ses tonumun yüksekliği beni bile rahatsız etmişti. Tam salondan çıkacakken Mete kolumu tuttu. Yüzün baktım.
" tuana dinlemen gerekiyor. Bu gerçekten önemli ve seninle de alakalı ." Dediğinde yüzüne dikkatle baktım.

     " Hoşlanmayacağım değil mi Mete ? Hatta daha fazlası..." diyip sustum. Dizlerim hala titriyordu . Tekrar yerime oturduğumda bu sefer Amcam konuşmaya başladı.
" aslında daha önceden hatta ilk başından beri bilmen gerekiyordu ama babanın şokunun üstüne söylemek istemedik." Dediğinde kesin bi sesle " benim babam yok." Dedim.

    Amcam konuşmaya devam etti. Sadece ona bakıyordum.
" yankı yani yankı tiryaki." Diyip yankıyı gösterdiğinde şaşırıp yankıya baktım. Ellerim buz kesti.
" yankı senin...." diyip durdu ve biraz bekledi.
" kardeşin." Dediğinde ayağa kalktım ama başımın dönmesiyle sarsıldığımda Mete hemen ayağa fırladı .

    Kardeş mi demişti ? Yanlış mı duymuştum? Emin olmak için Mete'ye baktım. Gözleri dolmuştu . Benim de gözlerim dolmuştu. Aniden vücudumu saran öfkeyle bağırmaya başladım.
" SİZ BANA NE DEDİĞİNİZİN FARKINDA MISINIZ?!  NE DEMEK KARDEŞ  SİZ DELİRDİNİZ Mİ?!" Dediğimde Mete beni durdurmak istedi ama ben durmadım. Hala bağırıyordum

" YANKI NE SAÇMALIYOR BUNLAR NE KARDEŞİ?!" Dediğimde yüzüme baktı. Gözleri dolmuştu sustu.
Evin içinde sinirle volta atarken herkes koltuklarda oturmuş bana bakıyordu. Sanki idrak etmek ister gibi kendi kendime konuşuyordum. Alayla güldüm