Mavi ay'ın Sadecesi

Aşının etkisi

     Gözlerim araladığımda başımda bi ağrı vardı. Etrafıma baktım. Bi hasta yatağına bağlamışlardı. En son evdeydim. Etrafıma baktığımda depo gibi bi yerdi. Hastane değildi. Kurtulmaya çalıştım ama çok yorgundum. Kapı açıldı. Gelen kişiyi görünce şaşırdım. Kıvançtı.  Zamanında beni fanusa kapatan kişi...
" şerefsiz köpek, ne istiyorsun sen hala benden. Yetmedi mi aldıkların?" Diye bağırdım. Sırıtıyordu.
" sakin ol tuana, yada betty young mu demeliyim? Duyduk ki aşı için panzehir kullanmışsın yani ölmeyecekmişsin. Bizde dedikki bu kadar güçlü bi kız ne olursa olsun aşıyı 2. Kere yerse kurtulamaz." Dedi ve güldü.  " ama merak etme önce sizinkilere bi haber gönderdik. Birazdan canlı olarak görüntülü konuşacağız.

    Kurtulmaya çalışıyordum ama çok yorgun hissediyordum.
" onların gözünün önünde değil. Şimdi öldür beni. Adi herif, sana formüllerini vermiştim. Bizi rahat bırak demiştim. İstediğini aldın. Hala ne istiyorsun?" Diye bağırdım. Umrunda değildi gülüyordu. Projeksiyona görüntü gelince  o tarafa baktım. Herkes oradaydı.
" biraz onu şerefsiz." Diye bağıran yankıya baktım.  Kıvanç onu umursamadı. Elimde iğneyle bana yaklaştı. Bizimkilere baktı.

   " şimdi bu iğne yani aşı, tuanaya verilecek ve kalbi dayanmayacak. Tam yarım saat var. Yarım saat sonra iğne verilecek ve tuanaya elveda diyeceksiniz. Görüntü açık kalıcak. Bakalım tuananızı bulabilecek misiniz?" Dediğinde yüzüne tükürdüm.
"İt, elinden geleni ardına koyma. Vur iğneyi kimse gelmeyecek buraya." Dedim ve ekrana baktım.
" kimse gelmeyecek. Birazdan sizin görüntünüzü kapatacak ama siz beni duyuyor olacaksınız. Acı çektirmek için yapıyor. İğneyi zaten vurucak gelmeyin." Dedim.  Kıvanç güldü.

   Ekran kapandı ama beni duyduklarını biliyordum. Kıvancı tanıyordum.
" sakın gelmeyin sakın." Dedim. Ağlıyordum ama onlar için korkuyordum. Hasta yatağından kalkamıyordum bile çok yorgundum. Gözümden yaş düştü. Yastığa karıştı. Kıvanç kapıdan çıkıp beni bağlıyken yalnız bıraktı.

" beni duyuyorsunuz biliyorum ne olur gelmeyin. Anneme gidicem ben. Özlemiştim zaten." Dedim sonra kendime anlatır gibi fısıltıyla konuşmaya başladım ama onların duyduğunu biliyordum.
" aklımı kaçırmayacağım. Annem öldü. Babam öldü. Amcam var yengem var. Sonra.... sonra Mete var. Kuzenim. Mavi ay var. İkizler var esat ve Ülkü. Ülkü yankıyla nişanlandı. Yankıyla annelerimiz farklı ama bana çok benziyor. Leya var. Gözleri çok güzel. Kolları anneminki gibi şefkatli, yağız var. Benim gibi deli dolu. Esat tam bir kıskanç abi modeli. Hepsine kırgınım. Öfkeliyim. Yeni ismim betty young. Ha bi de o var. Her şeyin sebebi, her şeyi başlatan kişi, tüm hayal kırıklıklarım, tüm delirme sebeplerim onun yüzünden. Adı? Adı neydi?  Ha hatırladım adı çağandı. İlk aşkımdı hemde lise aşkım. Anneme de söylemiştim , onunla aramızdaki şeyi aşk sanmıştım ama öyle değilmiş. Biri dağları delmiş biri bilmem ne yapmış kavuşunca aşk olmaz. Kavuşmamışlar ama iki tarafta seviyormuş. O sevmemiş, bence iki tarafta sevdiği halde kavuşulmuyorsa aşk olur. Seviyor sandım, sevmemiş. Kavuştuk sandım, Yalanmış. E o zaman bu aşk değilmiş. Olan bana olmuş. Birazdan ölücem. Üzülmüyorum. Herkesin hayatında bi fazlalık gitmiş olacak. Yankıyla Ülkü'nün bi kızı olmasını isterdim annesi gibi güzel olurdu. Babası gibi inatçı. İsmini ne koyarlardı acaba? Ülkü beni duyuyorsanız ismini ben koyabilir miyim? Gerçi o zamana kadar yaşamam yada siz koyun ama ismi naz olsun mu? Tuana olmasın. Kaderi bana benzemesin ama naz olur güzel durur. Çok geç her şey için ben kıyamam ama siz koyarsınız Ne diyordu şarkıda " uyan sonsuz rüyalardan uyan çok geç artık çok geç." Diyordu. Doğru da diyordu çok geç." Diyip gözlerimi kapattım.

    Yaş düşüp yastığa karıştı. Gözlerimi açtım. Kapı açıldı. Kıvanç elinde aşıyla girdi .
" birazdan tüm acıların biticek." Dedi.
" sen çocukluğumu aldın benden. Annemi aldın. Şimdide canımı alıyorsun." Dedim umursamadı. İğneyi koluma vurdu. Zorla konuştum.
" küçük kızın ela, sapsarı saçları var. Çok güzel bir kız ve şuanda evden alındı.  Annesini hastanelik etmişsin ya ? Onu da kurtardık. Haberin varmıydı? Yerini de bi tek ben biliyorum. CIA dan atılmasaydım.  Ben alıcaktım ama birine söyledim o halletti. Sen beni öldürdün ya kızına da kavuşamayacaksın." Dedim. Şok oldu.

  

     Gözlerimi kapatmak istiyordum. Beni sarsmaya başladı.
" kızımı kim aldı? Cevap ver kim aldı?" Diyordu kalbim hızlandı. Konuşamadım.
Çok gürültülü bi ses duydum. Sesler vardı ama anlamıyordum.
Biri beni yataktan kaldırıp kucağına aldı koşmaya başladı. Gözlerimi zorla araladım.
" kalbim." Dedim. Yutkundum
" çok hızlı atıyor. Kimsin bilmiyorum ama boşuna koşma." Dedim. Sırtım yumuşak bi zeminle buluştu.

     Ambulansta mıydık? Biri yüzüme doğru eğildi. Etrafı kalabalıktı sanki. Gözlerimi kapatıp açtım. Görüntü netleşti. Çağandı. Ağzıma oksijen tüpü takıldı.
" bana bak." Dedi.
" aşı yavaş yavaş yayılıyor. Panzehir hastanede, gidiyoruz şimdi. Konuşamıyorsun biliyorum ama beni duyuyorsun. Kalbin hızlı atıyor hem ilaçtan dolayı hemde korktuğun için şimdi sakin olman lazım." Dedi ama sakin olamıyordum.

  
  Nefes alamıyordum, yorgundum tuhaf hissediyordum.
" biz seni duyduk." Dedi. " Ülkü bi kızı olursa adını   Naz koyacağını söyledi. Onlar arkadan geliyor. Yankıyı zor sakinleştirdik. Kötüleşti. Ablama söyle nazlanmasın, bizle kalsın dedi."

   Gülümsedim. Nefes alış verişin hızlandı terlemiştim ama üşüyordum. Bi anda gözlerim kapandı. Gerisi yok.