Life Letters [Yeonjun+Onda]

0.1

Her yıl ki gibi soğuk, kırmızı-turuncu yaprakların gölün soğuk sularının üzerinde yüzdüğü, rüzgarın uğultusunun huzur verdiği bir sonbahar ayıydı. 4 Kasım günüydü. Günler çetin geçiyordu, soğuk havalar kışın habercisiydi...

Jun o gün Eun ile birbirleriyle buluşmak üzere sözleşti ve sabah bir koşu Sona'nın cafésine gitti.

*içeriye nefes nefese girer.*

Jun: Sona! Günaydın. (Nefes nefese)

Sona: H-hey? Ne' oluyor Jun? Ne bu hal-
(sözünü keser)

Jun: Yardımın lazım, Sona.

Sona: Ne? Dur, soluklan ve şunu adam akıllı anlat, Jun.

Jun: Tamam tamam. Şimdi sevgilime yani Eun'a, beraber yaşamamız konusunda birşeyler söylemem gerek.

Sona: Oha! "Eun denilen kıza evlilik teklifi mi edeceksin?!

Jun: E-evet. Neden böyle tepki verdin ki?

Sona: Jun.. Sen, tam bir salaksın. O kız sadece seni kullanıyor. Cidden çok safsın. Sana, yardım ederim ama o kızın şerefsizliklerinden ben, sorumlu olmayacağım. Tamam mı?

Jun: Öf, Sona.. Tüm heycanımı bitirdin, be. İyi ki bişi dedik, ya. Neyse ne yapabilirim?

Sona: Üf, doğruları söylüyorum. Neyse, seni anlıyorum.Benim caféyi kapatırız. Minik bir organizayson yaparız, olur mu?

Jun: Evet evet, çok güzel olur. Çok sağol Sona! Ben şimdi birkaç işimi halletmeliyim. Sonra, görüşürüz.

Sona: Peki, Jun. Görüşürüz.

....

Serim öğle arasında çalışma alanından çıktı ve arkadaşı Binnie ile buluşmak için dışarı, sakin bir ortama gitti.

Binnie: Hey, Serim! Seni, gördüğüme sevindim. O günden sonra, çok rahatsız etmek istemedim. Biraz daha iyi misin?

Serim: Beni, düşündüğün için teşekkür ederim. Sadece, boşlukta döngüye girmiş bir varlık, gibi hissediyorum..

Binnie: Seni, anlıyorum ama yeniden hayata bağlanman gerek. Biliyorsun.

Serim: Ah, Binnie.. Cidden zor, sana yıllarca sevgisini armağan eden, her sabah yüzünü ilk gördüğün kişiler.

Binnie: Ben sana yardımcı ola-
(telefonu çalar)
-Alo?*** tamam, geliyorum hemen.
(kapar.)
-Serim, çok özür dilerim, tatlım. Annem eve gelmemi istiyor. Gitmek zorundayım, görüşmek üzere.
(Gider)

Serim: Görüşmek üzere, Binnie.