Serim yavaştan doğruldu ve çantasını eline aldı.
Serim: Hava kararıyor, gitmem gerekli. Umarım yeniden görüşürüz, Jun.
Jun: Umarım, iyi akşamlar
Serim: Size de..
***
Serim ayağa kalkıp, çantasını aldı ve yavaşca evine doğru yürümeye başladı. Sanki az önce biraz atılgan mı davranmış tı ki?
Herneyse, zaten adamı bir daha zar zor görürdü. Görse bile nereden hatırlayacaktı.***
Jun biraz daha oturdu, yaşadıklarını Eun'u düşündü. Sona ona saf demekte haklıymış meğer. Eun gibi birine nasıl kanmıştı. Daha fazla düşünürse aklını kaybedecekti. Kalkmaya karar verdi, onun için en iyisi evine gitmekti.
Tam ayağa kalkacaktı ki ,bankın üstünde, kadının çantasını koyduğu yerde bir fotoğraf vardı. Eline aldı ve bakmaya başladı. Bir bebek, kız çocuğu ve adam vardı. Eski bir fotoğrafa benziyordu. Bu fotoğraf sanırım az önceki "Serim" adlı kıza aitti.
Belki onu tekrar görür ve veririm diye cebine koydu. Kalkıp yürümeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Life Letters [Yeonjun+Onda]
Fanfiction(TAMAMLANDI) -iki gencin birbiriyle yaşadıkları ve yaşayacakları, birbirlerine verdikleri umut damarlarınza enjekte edilecek.- dipnot: psikolojiniz güçlüyse okuyun sorumluluk kabul etmiyorum 🤠🤙🏻 Yeonjun+Onda yazılmış ilk fictir. [2.0 texting] Bu...