Life Letters [Yeonjun+Onda]

0.7

Jun, sahil kenarındaki rastgele bir banka oturmuştu. Etrafına bile bakmıyordu, ağlamaktan

kızarmış gözleri etrafa bakınca bulanık görüyordu. Kafasını kaldırıp önce, karşısındaki

batmak üzere olan turuncu güneş ışığının yansıdığı dalgalara baktı.

Soluna hafifçe baktığında kendi yaşlarında bir kadın oturuyor, kitap okuyordu. Bir an

kalkmayı düşündü ama kadın rahatsız gibi görünmüyordu.

Daha sonra oturduğu yerde kaldı ve kollarını birleştirip, denizi izlemeye devam etti. Bir

yandanda ağlıyordu ama hiç umrunda değildi.

***
Serim, okuduğu kitabı bırakıp, çantasına geri yerleştirdi. Evden çıkmadan önce kitabın

arasında bulduğu kitabın içindeki resmi aldı ve bakmaya başladı.

Kahverengi tonlarında bir resimdi. Babasının siması hiç değişmemişti, kardeşi 1 yaşlarında

babasının kucağındaydı. Kendi, kendi o küçük kız.. Sevimli ve mutluydu, tekrar

küçüklüğüne imrendi. Daha sonra resmi çantasına koydu.

Koyarken ön gözdende sigara paketini ve çakmağını aldı. Çantasını geri koyarken yanındaki

adama baktı, hala ağlıyordu kısık bir sesle hıçkırıkları*¹ duyulabiliyordu.

Paketini açtı ve içinden bir dal sigara aldı. Yanında ki adama uzattı.

S: "Bi' dal sigara ister misiniz, bayım?"

Adam, dönüp baktı bu kadının davranışını geri çevirmedi ve paketten bir tane aldı.

Serim çakmağı el çabukluğu ile yaktı ve sigara verdiği "ağlayan adam"ın sigarasını tüttürdü*². Kendisininkinide yaktıktan sonra çakmağı çantasına geri koydu.

***

Jun yanındaki "kitap okuyan kadın" dan aldığı sigarasını içerken, bir yandan gözü kadına ilişiyordu. Yanındaki ses;

Kadın: Neyiniz var, bayım?

J: Hiç.

Kadın: Göz yaşlarınız sınırlı bayım, kimse bir hiçlik için ağlamaz.

Jun kadının gözlerinin içine baktı.

J: Kız arkadaşım, o-. Bugün evlilik teklifi ettim ama.. Beni sadece kullandığını söyleyip, çekip gitti.

Kadın: Anlıyorum, belkide doğru insanı bulamamışsınızdır, bayım.

J: Belkide..

__________________________________________________________________________________
*¹ Hıççırık nasıl yazılıyor bilmiyorum, yemin ederim. Gündelik hayatta diyemiyorum dilim dönmüyor, umarım doğru yazdım.
*² Ne yazdım inan bende bilmiyorum, gecenin köründe ilham geldi.