Life Letters [Yeonjun+Onda]

1.3

Yattığı yerden kalktı. Saate baktı 18.27'ydi. Yetişebileceğini umarak hızla kendine çeki-düzen

verdi. Üstüne ceketini giyip, cebine resmi koydu ve hızla evden çıktı.

Sahile vardığında önceden oturduğu banka ve çevresine baktı. Kızı göremiyordu, tam

umuduğunu yitirmiş yeniden eve doğru gidiyordu ki üç bank ileride mavi crop ve bol beyaz

pantolon giymiş kitabına dalmış birini gördü.

Onun Serim denilen kız olduğundan emin olmak için biraz daha yaklaştı. Evet emindi onu

bulmuştu. Bankın yanına geldi.

Jun: Merhaba.

Serim: Merhaba. (Bir an şaşırır.)

Jun: O gün giderken bir şey unutmuşsunuzda,

Serim: E-evet. Bir fotoğrafımı bulamamıştım.

Jun: Burada unutmuşsunuz, siz gittikten sonra farkettim ben de.

Serim: Demek burada unutmuşum, ben de bir süredir arıyordum.

*Jun cebinden fotoğrafı çıkardı ve Serim'e uzattı.*

Jun: Buyurun, emanetiniz.

Serim: *Resimi eline alıp bakar ve daha sonra kafasını kaldırıp tebessüm eder* Gerçekten çok teşekkür ederim. Bu resim benim için çok değerli.

Jun: Ne demek.

Serim: Oturmaz mısınız, bayım?

Jun: *sakince oturur.* Bayım demenize gerek yok Jun diye hitap edebilirsiniz.

Serim: Pekala.

Jun: Resimde ki aileniz mi?

Serim: Evet, erkek kardeşim ve babam.

Jun: Ne güzel, ailenizle mutlu fotoğrafınız var.

Serim: Neden, öyle dediniz?

....

Ç/N: merhabalwr aq nabiyonuz