Life Letters [Yeonjun+Onda]

1.5

***
Aradan 3 gün geçer. İki gençte o gün keyifli bir sohbet ardından birbirini görmemişti.

Serim o öğle ertesi (sonrası) aynı sahile gidip rastgele bir banka oturmuştu. Bugün kitap okumak yerine sadece müzik dinlemek istiyordu. Çantasında kulaklıklarını çıkardı. Telefonuna bağladı, son ses çok sevdiği fransızca şarkılardan birini dinliyordu. Gözlerini kapadı, kendini rüzgarın serin olmayan esintisine verdi ve güzel düşler kurmaya başladı. Kurduğu hayalin sonlarına doğru geliyordu.
Aklına o kaza gelip gelip duruyordu. Herşeyi yeniden yaşayacakmış gibi kendini yeni baştan kaptırmıştı ki , arkasından bir el deydi.

İrkildi, kulaklığı çıkarıp, arkasına baktı. O gün konuştuğu çocuktu bu. Bian tek kalmayacağı için mutlu oldu ve ona biraz daha salak salak bakmaması gerektiğini düşündü.

...

Serim: Merhabaa.

Jun: Merhaba. Nasılsın?

Serim: İyiyim, sen?

Jun: Ben de iyiyim , sağol. Hani şu son konuşmamız ardından sözlediğin söz sayesinde, mükemmel hissediyorum.

Serim:  (gülümser) Rica ederim, ne demek.

Jun: İşin yoksa yürüyelim mi?

Serim: O-olur.

*biraz yürüler ve boş boğaz sohbet ederler. *

Jun: Kahve ister misin?

Serim: Zahmet etme.

Jun: Boşver zahmeti,  bekle beni burda. (Gidip caféden iki kahve alır, gelir ve birini Serim'e uzatır.)

Serim: Çok sağol. (Kahveyi alır.)

Jun: Ne demek.

Serim:  Birşey soracağım. İlk tanıştığımızda, bir kızdan bahsediyordun, kimdi o?

**olayı özet geçerek anlatır.**

Serim: Kendini üzme, böyle insanlar için. Biri gelir biri gider.

Jun: Sağol. Saat 19.30'a yaklaşıyor, ben yavaştan gideyim.

Serim: Peki, buluşacağımız zaman yaz olur mu?

Jun: Tamamdır.

Serim: Ve sonrakide kahveler benden.

Jun: Tamam tamam.

Serim: O zaman görüşürüz.

Jun: Görüşürüzz.

*ayrılır ve giderler.*

***
Serim açıkçası Jun'u kendine çok yakın bulmuştu. Samimi ve iyi biriydi bunun hakkında şüphesi yoktu.
Sadece biraz fazla dert binmişti omuzlarının üzerine. Jun ile konuşmak ona iyi geliyordu çünkü o anlayabiliyor ve empati bağını çabucak kuruyordu.

***
Jun bu kız ile görüşmek, sohbet etmek istiyordu çünkü onunla konuştukça rahatlıyor gibiydi. Umarım onu sıkboğaz etmiyordu.

Ç/N ab: çok yazmisim amina