Bu kitabın vatana,millete ve dünyaya hiçbir faydası yoktur!
(Başladığımda 10.sınıftaydım şimdi üniversiteye gidiyorum ve hayır hiç utanmıyorum next question)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu bölümde hikayeye girmeyeceğim direk tepki)
Suga:*Kendisinin isteği üzerine piknik için çıktığınız yolda geçirdiğiniz trafik kazası sonucunda kaybettiğin işitme yetinden kendisini sorumlu tutardı.İlk başta işaret dilini öğrenmesi zaman aldığı için bir not defterine hep "Özür dilerim benim yüzümden oldu." yazardı.Onu birkaç defa tek başına ağlarken görmüştün ama yanına gidip kendisini daha da suçlu hissetmesini istemediğin için bir şey yapmamıştın.Kısa süre sonra Suga işaret diliyle seninle anlaşırken sen gayet onunla konuşuyordun ama bu durumda olmandan sürekli kendisini sorumlu tutuyordu.*
••••••••••••••
Nishinoya:*Ailesinin ısrarı üzerine onlarla bir akşam yemeğine çıktığınızda ufak bir kaza geçiriyorsunuz ama olan senin kulaklarına oluyor.Uzun süreli ama geçici işitme sorunundan dolayı Noya her zaman sesli bir biçimde kendinden nefret ettiğini eğer ısrar etmeseydi o lanet trafik kazasının gerçekleşmeyeceğini söylüyordu.Başta sesler boğuk gelsede bir gün Noya'nın gene buna benzer bir şey söylediğini net olmasada duyunca sinirlendin.*
-Demek haftalardır bunu söylüyordun!
*Bir şey demedi ama böyle bağırmana şaşırmıştı.*
-Demek haftalardır kendinden şikayet ediyordun!
*Gözleri fal taşı gibi açılmıştı.*
-C-chibi~chan,beni duyabiliyor musun?
-Çok kısık sesle konuşuyorsun biraz bağır Noya!
*Noya'nın göz yaşı pıt...*
•••••••••••••••
Bokuto:*Liseden mezun olmaya yakın babasından arabasını ödünç almış ve seni denize götürmek istemişti ama olan oldu ve kaza yaptınız.Hastaneye gittiğinizde ilk başta her şeyi net bir biçimde duyabiliyorken ertesi gün işitme duyun tamamen gitmişti.Bokuto bunu öğrenince resmen kahrolmuştu.1 hafta boyunca sürekli evine gelip dizlerinin dibinde duymadığın halde özür dileyip kendini öldürmesi gerektiğini söylüyordu.Başka bir doktora gittiniz ve o doktor size bunun geçici bir işitme kaybı olduğunu ve ilaçla tedavi edilebileceğini söyledi.*
(Bu arada cidden he araştırmamı yaptım.)
*Bokuto bu süreçte yanındaydı ve her zaman sana yardımcı oldu.Duymadığın dönem telefonuyla sana yardım etti ve ilaçları kullandığına emin oldu.İyileşikten ve duyma kabiliyetini geri kazandığında ise kendine çok kızdığını ve senin bunları hak etmediğini söyledi.*
••••••••••••••••
Oikawa:*Toru'nun ailesiyle onların büyük ebeveynlerini ziyarete giderken kaza yaptınız ama gene de duyamıyordun.İlk başa sesler netti sonra boğuklaştı sonra biraz daha boğuklaştı ve ardından yok oldu.Toru bunu hemen kazaya bağlayıp kendini suçlamaya başladı ama bir doktora görününce bunun tramvaya bağlı bir duyma kaybı olduğunu basit bir kulak damlasıyla çözülebileceğini söyleyince cidden içine su serpildi.İyileşikten sonra;*
-Eğer benim yüzümden hayatın boyunca duyamayacak olsaydın kendimi Tokyo Tower'dan aşağı atardım.
Ya ben üzgün şeyler yazabilen bir gavur değilim ki yaaa...
(-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩___-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩)
Gene de elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım ühü....
İstek tepkilerinizi bırakın lütfen!
Yazacak tepkim kalmadı her an mala bağlayabilirim!
