Bu kitabın vatana,millete ve dünyaya hiçbir faydası yoktur!
(Başladığımda 10.sınıftaydım şimdi üniversiteye gidiyorum ve hayır hiç utanmıyorum next question)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Üzücü :') )
Ortak hikaye:Ona hamile olduğunu söyledin.İlk başta idrak edemedi ama şoku atlattıktan sonra senin tam bir aptal olduğunu söyledi ve üstüne küfürler yağdırdı.Bebeği istemediğini ve seninde cehenneme gitmen gerektiğini söyledi.
(Yuh mk)
Tsukishima:*Abisinin çocuğunu yani yeğenini parka götürmüştü.Bir bankta müzik dinlerken seni karşı bankta yanında dosyalarla gördü.Son derece güzelleştiğini düşündü ve sonra yanına tıpkı kendisine benzeyen bir kız çocuğunun yaklaştığını gördü.Kızın sana bir çiçek uzatıyordu,gülümsedin ve onu kulağının arkasına sıkıştırdın.Tsukki utancından yerin dibine girmek istiyordu.Pişmanlık,suçluluk ve utanç hissediyordu.Yanına gelemedi,sadece sizi uzaktan izleyebildi çünkü yüzü yoktu.*
•••••••••••
Kuroo:*Sadece dinlenmek için oturduğu parkta gördü sizi.Oğlunun çikolataya bulanmış yüzünü temizlerken kahkahalar atıp duruyordun.Kalbinin sıkıştığını hissetti ve o günü hatırladı.Seni hamile bırakan kendisi olmasına rağmen seni suçlamış ve ağıza alınmayacak şeyler söylemişti sana ama sen tam olarak buradaydın ve Kuroo'nun birebir kopyası olan oğlumla onun gözlerinin önünde dimdik ayaktaydın.Sizi yakından görmek istedi ve ayaklandı.*
*Size doğru yaklaşırken oğlun kucağındaki oyuncağı yere düşürdü.Kuroo hemen eğilip aldı ve gülümseyerek sana uzattı.Karşılık verip geri aldın.Temizlik işi bittiğinde oğlunu bebek arabasına yerleştirdim bu sırada Kuroo hala oradaydı.*
-Çok teşekkür ederim.
-Aa...Elbette,sorun değil.
-İyi günler.
*Ensesini kaşırken uzaklaşmaya başlamıştın.*
-Chibi?!
*Arkanı döndün.*
-Beni tanımadın mı?
*Yüzün hatırlamaya çalışıyormuş gibi bir ifadeye büründü.*
-Üzgünüm,çıkaramadım.Affedersiniz çok acelem var.Tekrar teşekkürler.
*Hızlıca oradan uzaklaştın.Tabiki onu hatırlıyordun.Seni yüz üstü bırakan bu adamı nasıl unutabilirdin ki?Kuroo paramparça olmuştu.O banka oturup bir süre kendi salaklığını sorguladı.*
••••••••••
Atsumu:*Lanet olsun ki seni tamda kız arkadaşına evlenme teklifi edeceği gün gördü.Hemde sadece bir saniyeliğine ve donup kaldı.Genç,güzel ve olgun bir kadın olmuştun ve bir salıncakta Atsumu'nun 'biyolojik' olarak tıpatıp ona benzediği kızını sallıyordun.İlk başta anlaması uzun sürdü ama daha sonra o günü hatırladı.Kalbini ve seni darmadağın ettiği günü.Kendisi gelmedi oraya.Onu oraya ayakları getirdi.Bu sırada banka oturmaya geri dönüyordun ve istemsizce tepki verdin.*
-Atsumu?
-Chibi sensin değil mi?
*Kolunu tutmak istedi ama geri çekilip banka oturdun.Yanına oturunca bozuntuya vermemeye çalıştın ama içten içe onun suratına yumruk atmak istedin.*
-Neden karşıma çıktın?
-B..ben sadece buradan geçiyordum ve seni gördüm.
*Ufak bir sessizlik oldu.*
-Adı ne?
-Mei.
(Mei ismini çok severim.)
-Çok güzel görünüyor,senin gibi.
*Konuşmak istemediğin açıkça belli olmasına rağmen ona söylemek istediğin o kadar çok şey vardı ki nerden başlasan bilmiyordun.*
-Geride bıraktıklarına bakmak için arkana dönmene gerek yoktu Atsumu.Son senemizdi ve sen beni öylece bıraktın.Mezuniyetime gidemedim çünkü o gün doğumdaydım ve sen onun babası olarak beni yüzüstü bıraktın.Ama endişelenme,ona çok güzel bir hayat verdim.Üniversite sınavına girdiğimde ve okula giderken annem baktı ona.Mezun olduktan hemen sonra bir iş buldum ve güzel bir ev satın aldım.Mutlu olması için elimden ne geliyorsa yaptım ve yapmaya devam ediyorum.
-Chibi ben...ben ne diyeceğimi bilmiyorum.O zaman ne yapacağımı bilmiyordum ve çok gençtim.Bir bebeğe nasıl bakılır bilmiyordum.Her şeyin sarpa sarmasından çok korktum.
*Elini tutmaya çalışırken "Özür dilerim." dedi ama elini geri çektin.*
-Ben de genç değil miydim Atsumu?Henüz 18 yaşındaydım.Tek ne yapacağını bilemeyen sen değildin.Mei doğana kadar nasıl annelik yapacağıma dair benim de bir fikrim yoktu.Bunlar sadece bahane!Sana "Hamileyim." dediğimde üstüme küfürler ve hakaretler yağdıran sendin,beni tek başıma bırakan sendin,doğumda acı çekmeme rağmen yanımda olmayan gene sendin ve şimdi de yanımda,yanımızda olmayı hak etmiyorsun!
*Arkanızdan tanıdık bir ses duyuldu.*
-Sevgilim?
*İşte sana bu süreç boyunca yardım eden ve seni asla yalnız bırakmayan nişanlın Akaashi buradaydı.Kalktın ve aşık olduğun adamın ellerini kızının babasının gözleri önünde tuttun.Atsumu bir kez daha parçalandı.*
-Atsumu~san?Burada ne işin var?
*Sonra sana döndü ve fısıldadı "Sevgilim bebeğimizi al ve arabaya git,az sonra geleceğim." Onayladın ve kızını alıp "Hoşçakal Atsumu." diyip oradan ayrıldın.*
-Sadece onları yakından görmek istedim.
*Parmağındaki yüzüğü gösterdi.*
-Evleniyoruz,bil istedim.Yani onları bundan sonra merak etme.İkisine de hak ettiklerinden çok daha fazla sevgi göstereceğim.Görüşmek üzere.
*Şimdi nasıl acı çektiğini anlıyordu.Terk edilmenin nasıl bir şey olduğunu anlamıştı ve sen onu iki kere terk etmiştin.Hem yalnızlığa hem de sevgisizliğe.Uzaktan Akaashi'ye nasıl gülümsediğini gördü işte o zaman anladı sevgisizliğe terk edildiğini ve kız arkadaşına evlenme teklifi edeceği gün ayrıldı.O zamanda yalnızlığa tek edildiğini iyice kavramış oldu.*
