ThE TeAr [Completed]

13

"သမီး....သတိရပြီလား.."

ဆေးရုံကုတင်ပေါ်တွင်လဲလျောင်းနေသော.ဝမ်ရှုရီသည်...မျက်ဝန်းအစုံတို့ကို...ဖြည်းညင်းစွာ.ဖွင့်လိုက်သည်။သူမ၏ဖခင်ဖြစ်သူကို.မြင်လိုက်ရ၍ သူမက..တစ်ခုခုပြန်ပြောချင်နေပုံပေါ်၏။

"Dad..dy...."

"အင်း..သမီး...Daddyရှိတယ်.."

"သမီး...ထိုင်...ကြည့်ချင်တယ်.."

"မရသေးဘူးလေ..သမီးရယ်။ အခုမှ..သတိရကာစကို..နားနားနေနေ..နေပါလားကွယ်."

"သမီး..ဟင့်...သမီး....ခြေထောက်တွေ လှုပ်လို့မရတော့သလိုပဲ...အင့်...။"

"သမီးစိတ်ထင်လို့ပါ...အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်..နော်"

"ဟင့်အင်း..Eller..Eller. ..အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး..ဘာခံစားမှုမှ..မရ...မရတော့..ဘူး.."

"ဟင်.....!!!!...ဘယ်လို..."

"........."

"Eller..သမီး...ခဏလေးစောင့်နော်.. !!"

ဝမ်ချူးရန်သည်..ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိဖြစ်လျက်..ယောင်နနဖြစ်နေ၏။.သူသည်..သက်ဆိုင်ရာ.ဆရာဝန်များကို..အကြောင်းကြားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး..အပြေးထွက်လာခဲ့သည်။
သူ၏သမီးလေးအားထိုကဲ့သို့ဘဝမျိုးသို့..တကယ်ပင်မရောက်စေချင်ပါ။

<><><>

ဝမ်ရီပေါ် သည်.မှန်ရှေ့မှာရပ်လိုက်ရင်း..သူ့ပုံရိပ်ကို.ကျေနပ်စွာကြည့်မိသည်။သူတက်ခွင့်ရချင်ခဲ့သည့်.. Art and Design မေဂျာအား.နောက်ဆုံးတွင်တက်ရောက်ခွင့်ရခဲ့လေပြီဖြစ်၏။

သူသည်..အထက်တန်းအောင်ရုံတင်ရပ်တန့်မနေတော့ဘဲ..ပညာဆုံးခန်းတိုင်အောင်..ကြိုးစားရတော့မည်ဖြစ်သည်။
ယခုအချိန်၌ သူ့တွင်..အကောင်းပကတိဖြစ်နေပြီးဖြစ်သော..မျက်ဝန်းတစ်စုံကိုပြန်လည်ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့သည့်အပြင်.နံဘေးတွင်အားပေးထောက်ပံ့ပေးသည့်.ချစ်ရသူလည်းရှိနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

"ဝမ်လေး....အဲ့ဒီလောက်မပြင်နဲ့လေကွာ..။
ဒီလိုဆို..ကိုယ်ဘယ်လိုစိတ်ချရပါ့မလဲ..။ကိုယ့်ချစ်သူချောချောလေးကို..လူတိုင်းလိုချင်နေကြတော့မှာ.."