*Princess' POV*
Last subject na at pagkatapos uwian na. Yeeeey!
Nag lelesson ang teacher namin about cells at nabobored na ako kaya na isipan kong magpamusic kaya kinuha ko ang earphones sa bag at pinatong ang ulo sa arm chair.
Kinalabit ako ni Jess na siyang nasa likod ko.
"Ano?"Tinuro niya bigla si Sir.
"Ms. Egamino!" Sigaw naman ni Sir.
"Uhm. Yes sir?" Sabi ko.
"What are you doing?!" So, kailangan sumigaw? Tss.
"Listening,Sir." Sabi ko
"Listening with your earphones on?"Pagsabi ni Sir nun ay tinanggal ko na ang earphones at tinago ko rin ang phone sa bag.
"This is your last warning Ms. Egamino. Hindi ka nakikinig sa klase ko. Next time if I will caught you using your phone during class hours especially in my subject. I will confiscate your phone.Is that clear?"Sabi Sir sa mas kalmadong boses.
"Yes sir" Bored kung sagot.
*Kriiiiiiiiiiing!*
Time na! Sa wakas!
"Btw, Ms. Egamino. I will give you an assignment or shall I say your punishment for not listening to me. For your punishment make a 3 pages essay for the phrase,A cell is the living unit greater than the sum of its part"Wtf?!3 pages? Eh kung siya kaya gumawa?Ano namang pake ko sa cells na yan?Ugh.Nagligpit na lang ako ng gamit at ipinasok sa bag ng pumunta ang barkada sa pwesto ko.
"Anong pinagawa ni sir?"Tanong ni Riane.
"3 pages essay for the phrase bla bla "Sabi ko.
"Oh essay lang naman eh." Sam
"Palibhasa, favorite subject mo. Ikaw nalang kaya ang gumawa? Please?"Sabi ko.
"No way! Kung tinatamad ka, mas tinatamad ako no!" Salamat talaga sa mga kaibigan ko.Tss.
"Yan kasi. Nag so-soundtrip sa klase" Tin
"Wow ha!Parang nakikinig ka. Pare pareha lang tayo noh!" Sabat ko.
"Yeah, whatever you say"Tin
"Edi wow!" Sabi ko.
"Okay"Bored niyang sabi. At parang ako pa ang napahiya ha.
Napatingin kami kay Olive ng bigla siyang nagsalita.
"Hey guys! Do you want to go to the mall ba with me?" Sabi ni OA
"Libre mo?" At halos sabay sabay kami pagsabi niyan.
"Yup!" OA
"Sige ba!" Sabi namin.
Hay ang bilis ng araw. Parang monday lang nung nawala yung ugh no. Teka sino kaya yung lalake no?Hindi ko parin kasi siya nakikita ulit eh.Bukas saturday na and yey ililibre kami ni O.A bukas. Umuwi na kami sa mga bahay namin.
"Manang,di na ako mag didinner ha busog pa kasi ako eh."Sabi ko kay Manang Selya ang katulong namin at nagalaga sakin since birth kung wala sila mommy.
"Okay sige iha"Nagtaka kayo bakit hindi ko tinanong kung nasaan sila mommy o kung dumating na sila no?Hindi kasi ako kagaya nung mga bata o anak na nagtatanong kung umuwi na magulang nila. Kasi *you know*
Joke kasi alam ko namang wala sila eh. Twice o thrice a month lang naman sila umuuwi. Sanay rin naman ako eh.
At wala naman akong magagawa and that's life. Naiintindihan ko naman sila eh kasi nag wowork sila para maibigay ang mga needs ko. Tsk.Drama ko.Tama na nga at matutulog na ako.
BINABASA MO ANG
Affinity Anamnesis
Teen Fiction"Enjoy your life, for everyday you encounter is a blank page that you need to write upon. Time will come when we finally stop writing, and come to the point where we reread all that we have written" -JD
