Sonradan Kahraman

Bölüm 4 Sabah Sabah

Yeni bir sabaha gözlerimi araladığımda odamı toplayan Yusuf'u farkettim. Napıyor burda?
-Yusuf?
-Günaydın beybisi.
Dedi kocaman gülümsemesiyle.
-Sen, neden burdasın?
-Babaannem, üşüme sen de onlarla git dedi.
-Yaz vakti ne üşümesi?
-Tabi senin haberin yok. Geçen ay kışa girdik aylardır ayı gibi uyuduğun için arada gelip odanı toparlıyorum.
Göz devirdim.
-Ha ha. Bir dakika ya, harbiden sen neden odamı topluyorsun?
-Dağınık.
Dağınık. Evet güzel gerekçe. Ama neden dağınık işte. Dün akşam odamı derli toplu bıraktığıma eminim. Şimdi nasıl dağıldı acaba? Cevabını tahmin edebiliyorum gerçi ama neyse.
-Ben odamı derli toplu tuttuğumu hatırlıyorum. Neden kıyafetlerim yerde?
Bir süre bana bakıp düşündü sonra devam etti.
-Sana da hiç yaranılmıyor beybisi. İyi al, toplamıyorum.
Elindeki kıyafeti yere atıp rahat tekli koltuğuma oturdu.
-Kıvırıyor musun sen?
-Ne alakası var beybisi? Kıvırmıyorum.
Haline bakıp biraz kıkırdadıktan sonra devam ettim.
-Tamam. Anlaşılan burda kızıcağım birşey yaşandı. Eğer hemen anlatırsan kızmayabilirim.
-Söz mü?
Allahım, lütfen birşey kırmış olmasın.
-Tamam söz.
-Kıyafet balosu yaptım.
Ne? Kıyafet balosu mu? Normal bir insan olsa nedenini sorabilirdim ama konu Yusuf olunca işler değişiyor. Hem bu baloda herkes rastgele bir karakterin kılığına girmiyor muydu? Ve kalabalık oluyordu. Yoksa bana uyku hapı içirip evde hakikaten kıyafet balosu mu düzenledi? Neden benim kıyafetlerimi kullandılar ki? Çıldırmış bu insanlar.

-Bu baloyla benim kıyafetlerimin ne alakası var? Dur daha doğru bir soru soriyim. Bu baloyu nasıl yaptın? Anlatsana biraz.
Ben bunu sorunca hemen yatağıma oturup heyecanlı heyecanlı anlatmaya başladı.
-Bak şimdi önce bütün kıyafetlerin çıkarıp yere döktüm.
Canım kıyafetlerimi nasıl yere döker? Tozlanmışlardır.
-Önce içlerinde yüzdüm.
Bunu sorgulamıyorum.
-Sonra içlerinden rastgele kıyafetler seçip giyindim. Ve diğerlerinden kırmızı halı gibi yol yaptım. Podyumdaymış gibi yürüdüm.
Kıyafetlerimin üstüne bastığına inanamıyorum! Ah yorum yapmamalıyım. Yorum faslını sona bırakmalıyım.
-Sonra neden dans ederek yürümüyorum dedim.
Neden yapasın?
-Açtım müziği dans ederek yürüdüm.
Sırf üstlerine basmak az gelir tabi. Tepinmezsen hatrım kalır.
-Ben nasıl uyanmadım? Hap falan vermedin dimi bana?
-Ne hapı beybisi? Kulaklık taktım.
Mantıklı tabi.
-Neyse sonra başka bir kıyafet giydim ve aynısını onunla da yaptım. Sıkılana kadar böyle devam.

Sıkılana kadar ezmiş kıyafetlerimi. Ama enazından tek başına yapmış ve uyku ilacı içirmemiş bana. İçirse fena yapardım onu. Ya hem saat sabahın kaçı? Sabah sabah nerden geliyor bu enerji?

-Sabah sabah?
-Hayır, gece.
-Gece mi? Şaka mı bu?
-Hayır. Bu gece burda uyudum.
Sorgulamıyorum.
-Peki.
Tüm yaptıklarına rağmen ortalığı toplaması hoşuma gitti.

-Tamam çık giyineceğim.
-Ok beybisi.
Yusuf odadan çıkınca üstümü değiştirip saçımı taradım. Kapıyı açtığımda kapının önünde beklediğini gördüm. Ben elimi yüzümü yıkamaya giderken peşime takıldı. Sonra konuştu.
-Seni yenmeme hazır mısın?
-Hangi konuda?
-İlk ben sana sevgili bulucam.
-Hee şu konu. Ama çok yanılıyorsun Yusuf. Sen bana yıllardır sevgili bulmaya çalışıyorsun ama hala başarılı olamadın.
-Evet ama bende yılların tecrübesi var. Ben bu işe senden daha önce başladım. Yani senin benim seviyeme gelmen için daha kırk fırın ekmek yemen lazım.

Ben banyodan çıkarken annem ve babam mutfakfan çıkıp şaşkınca yanımıza geldiler.
-Yusuf sen ne zaman geldin? Hiç duymadık.

Dur. Annemlerin haberi yok muymuş? O zaman eve nasıl girdi?
-Yusuf bende annemler açtı kapıyı sanıyorum. Sen eve nasıl girdin?
Yusuf gülüyordu. Sonra konuştu.
-Birincisi gece geldim, ikincisi internette kapı açma videosu izledim ve üçüncü olarak, bu sormadığınız bir soru, babaannem hastalandı onu hastaneye götürdüm. Durumu iyi diye beni eve yolladı. Bende buraya geldim.