Tell me

Hoofdstuk 1

"10, 9, 8, 7, 6, 5, 4,

3!

2!

1!

Gelukkig Nieuwjaar!"

Roepen we met z'n alle en ik druk mijn lippen op die van Charlotte. Een diepe zoen volgt. Na een paar seconden trekken we ons terug.

Meteen word een arm om mij heen geslagen door Pieter die al veel te ver in het glaasje heeft gekeken. 'Gelukkig nieuw jaar Thomas.' Roept hij emotioneel en druk. 'Het word een gelukkig Nieuwjaar zolang jij mijn nek niet breekt.' Zeg ik en sla zijn arm van mij af.

Ik kijk terug naar Charlotte, maar die is naar haar groepje vriendinnen toe gelopen. Ze giegelt en ze kijken "onopvallend" naar mij toe. Ik doe mijn hand door mijn haren en kijk naar Lucas die door de menigte tussen door probeerd te lopen met een dienblad bier.

'Verdomme Lucas. Je hebt het aftellen gemist.' Zegt Pieter luidruchtig. 'Ik had net een lekker wijf te pakken. Geloof me, ik heb niks gemist.' Lacht Lucas trots en deelt de biertjes uit. Ik neem een grote slok van het glas bier en kijk er tevreden naar. 'Nog een paar maanden en dan kunnen we dit elke dag doen.' Zeg ik tevreden.

'Gozer. Hoeveel geluk heb jij dat jouw ouders voor jouw studie en jou studio gaan betalen. Ik wil ook rijke ouders.' Zucht Lucas. 'Gelukkig heeft hij ons om zijn geld te spenderen.' Lacht Pieter en drinkt zijn glas in een keer leeg. Ik grinnik.

Ja ik heb best wel een goed leven. Mijn ouders hebben het te druk met werken om met mijn leven te bemoeien. Mijn vader is een hoge advocaat. En mijn moeder werkt als kinderpsychiater. Of zo iets. Ik weet niet zo goed wat ze doet. Het boeit mij niet zo veel. Ze verdienen veel geld. Daar gaat het om.

'En daar neemt Charlotte ook een slokje van.' Lacht Pieter en knikt naar haar als ze naar ons toe komt lopen. Ze legt haar hand op mijn borst en fluisterd: Ik heb zoveel zin in jou.' Dan geeft ze kusjes op mijn oor en hals. Ik ga met mijn hand over haar rug naar beneden en knijp in haar kont.

'Gaan jullie het hier doen of wat!?' Roept Pieter en slaat zijn armen om ons heen. Zijn stinkende bier walm gloeit over mij heen. 'Rot op man.' Zeg ik en duw hem van ons weg. Dan sla ik mijn arm om Charlotte heen. 'Kom, we gaan naar het hotel.'

De volgende ochtend sta ik onder de douch. De kater valt dit keer mee. We zijn ook vroeg vertrokken. Maar het was het waard. Niks is geiler dan dat iemand anders jouw naam uit kreunt. Zeker als de knapste meid is uit de buurt.

Na dat ik al het vuil van mij heb afgedoucht, stap ik uit de douchecabine en droog mezelf af. Ik loop de badkamer uit en zie Charlotte naakt in bed liggen. Ze is op dankzij mij. De meiden moeten altijd hard voor mij werken. Maar het is het altijd waard voor ze.

Ik blijf nooit bij ze rond hangen. Ik wil niet dat ze denken dat ik iets voor ze voel. Daar heb ik geen behoefte aan. Dan moet je samen dingen gaan doen. Dingen ondernemen. Met hun ouders om gaan. Nee dankje

Ik trek mijn kleren aan en leg een briefje van 50,- op het nachtkastje. Daarmee kan ze een taxi of een ontbijtje bestellen. Of iets anders. Kan mij het schelen.

Nadat ik al mijn spullen bijelkaar heb geraapt loop ik de kamer uit en verlaat het hotel. Het staat midden in de stad dus mijn wandeling naar mijn scooter is niet ver.

Zodra ik mijn scooter heb gevonden rij ik naar huis. Terwijl ik kijk door de stad rij kijk ik naar de puinzooi die dit feest heeft gebracht.

Mijn gedachtes gaan tijdens het rijden terug naar vanacht. Wat een heerlijke avond. Ik kan niet wachten tot ik geslaagd ben en op mezelf kan wonen. Elke avond zo'n feest. Gewoon nog meer doen wat ik wil. Niets wat mij tegen houd.

Ik rij door mijn buurt. Het is een rustige en nette buurt. Alleen maar grote huizen staan hier. We zijn geen hechte buurt. We hebben elkaar niet nodig.

Ik kom aan bij de villa en parkeer mijn scooter in de garage. Door de ramen zie ik mijn ouders aan de keuken tafel zitten. De laatste tijd zie ik ze vaker samen zitten. Praten. Voor mijn ouders is dat raar. Ze hebben nooit tijd voor elkaar. Het is een wonder als we met z'n drieën aan de eet tafel zitten.

Ik loop naar vanuit de garage naar binnen en gooi de sleutels in het sleutelbakje. 'Gelukkig Nieuwjaar lieverd!' Hoor ik mijn moeder roepen. Om bij de trap naar boven te komen moet ik langs de eetkamer. Ik loop naar binnen en zie mijn ouders naar mij kijken. 'Heb je een goeie avond gehad?' 'Ja ja.' Zeg ik en wuif mijn hand naar haar. Alsin, ik wil er niet over praten, en loop naar de volgende deur.

'We moeten met je praten.' Zegt ze dan. 'Kan dit niet later. Ben brak.' Zucht ik en blijf naar de deur lopen. 'Thomas. Kom zitten.' Zegt mijn vader. Ik kijk vragend naar ze. Dit is raar. Wat is er aan de hand. 'Is oma dood?' 'Nee, niemand is dood.' Hoe belangrijk kan dit dan zijn. 'Ga zitten alsjeblieft. We moeten je iets vertellen.' Zegt mijn moeder.

Ik zucht diep en ga tegenover hun zitten. Mijn moeder schuift een oud kranten papier onder mijn neus. 'Ken je dit verhaal nog.' Ik wrijf in mijn ogen. Moet ik ook nog eens gaan lezen. Ik kijk naar het kranten stukje.

Minder Jarig meisje gevonden. Identiteit onbekend.

Vanacht is er in het dorpje Rozenburg een minderjarig meisje gevonden. Ze is naakt en verward aan getroffen. De politie heeft geprobeerd te achterhalen wie ze is maar hebben tot zo ver geen informatie.

Dit herinner ik mij nog wel. Dit was afgelopen zomer. Mijn moeder kreeg haar op haar afdeling. Te achterhalen wie ze is en wat er is gebeurd. Maar sindsdien heb ik er niks meer over gehoord. Heb er ook nooit naar gevraagt. Wat boeit mij het nou.

'Uh, oké, ja. Wat is hier mee.' Zeg ik en schuif het artikel terug naar haar toe. 'Wel. We krijgen geen vooruitgang met haar. Ze heeft nog geen woord gesproken. Geen grote emoties. Alsof ze nog elke dag in de war is.' Boeie. Ik praat ook amper met haar.

'We hebben geen proces met haar en hebben daarom besloten iets anders te proberen.' Zegt ze en kijkt even naar mijn vader. Dan kijkt ze weer naar mij. 'Ze komt bij ons wonen.'

'Ow... krijgt ze mijn kamer nadat ik uit huis ben?' Vraag ik en sla mijn armen om mij heen en hang naar achteren. 'Ze komt volgende week.' Zegt mijn vader. Ik verstijf even. 'Wat.' 'En jij gaat haar begeleiden.' 'Wat! Flikker op! Ik ben geen babysitter!' Roep ik en schiet naar voren.

'Ze is jouw leeftijd. We denken dat dit goed voor haar is.' 'En voor jou.' Zegt mijn vader voordat ik iets van kan zeggen. 'Voor mij?! Hoe de fuck voor mij?! Ik heb nooit naakt over straat gelopen!' 'Nee, maar je gedrag kan wel een opknap beurt gebruiken. Je denkt alleen maar aan jezelf!' Zegt mijn moeder streng. 'Flikker op. Ik ga het niet doen.' Zeg ik en ga staan en loop weer naar de deur. 'Dan mag je nu voortaan alles zelf betalen.' Zegt mijn vader.

Meteen sta ik stil. Dan draai ik me om. 'Dat slaat nergens op. Ik ga geen bijbaantje nemen. Jullie willen toch dat ik goed ga studeren. Dat ik in alle rust kan leren in mijn studio.' 'Luister. Je staat er goed voor op je school. We weten dat je gaat slagen. Dus nu, kan je dit project aan nemen. Dat kan jij wel aan.' 'Noem haar geen project.' Zegt mijn moeder naar mijn vader.

'Jij gaat voor dit meisje zorgen. Tot je geslaagt ben. In ruil daarvoor, krijg jij je studio.' Zegt vader en kijkt serieus naar mij. Fuck. 'Oké dan. Zolang ze maar niet in mijn weg gaat staan. En als zij weer besluit naakt over straat te lopen, is dat niet mijn schuld.' niet bij deze meid tenminste.

'Zolang jij voor haar zorgt. Komt het goed.'

Wat denken jullie? Word dit iets?