Melia's story

Κεφάλαιο 19 - Δεμένος

3 μήνες πριν

Βρισκόταν καθισμένος σε μία καρέκλα στο κέντρο του δωματίου των διδύμων. Του είχαν δέσει τα χέρια πίσω από την πλάτη και το κάθε πόδι του ξεχωριστά στα πόδια της καρέκλας.

Ο ένας από αυτούς είχε φέρει την οθόνη του κινητού του σχεδόν μέσα στα μάτια του.

"Πες μας επιτέλους! Πώς το έκανες αυτό;;;"
"Πες μας με το καλό αλλιώς θα μας κάνεις να σε αναγκάσουμε!"

Η οθόνη επαναλάμβανε συνεχώς τις μεσημεριανές σκηνές της καφετέριας. Ένας άντρας με την δική του φυσιογνωμία κρατούσε τον δίσκο με το φαγητό του και περπατούσε προς ένα τραπέζι, τότε ένας άλλος φοιτητής του έβαλε τρικλοποδιά και ο πρώτος έπεσε θεαματικά σκορπίζοντας το περιεχόμενο του δίσκου του παντού.

Όμως, ενώ η παρέα του φοιτητή που έβαλε την τρικλοποδιά -και προφανώς τραβούσαν βίντεο για να τον γελοιοποιήσουν- περίμενε ότι ο νεοφερμένος δεν θα αντιδράσει, τουλάχιστον όχι εναντίον τους, εκείνος αντέδρασε.

Σηκώθηκε, τίναξε τα ρούχα του και έριξε μία μπουνιά στο πρόσωπο του μάγκα που τον έριξε. Μεγάλος καυγάς ξεκίνησε αλλά το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του βίντεο, και αυτό στο οποίο αναφέρονταν τα δύο αγόρια, ήταν ότι μία καρέκλα βρέθηκε να χτυπάει την πλάτη του μάγκα από το πουθενά.

Ο άντρας δεν είχε καμία απολύτως επαφή με την καρέκλα και δεν θα μπορούσε θεωρητικά να έχει, αφού στεκόταν τουλάχιστον 5μ μακριά από την πλησιέστερη.
Κανένας άλλος μαθητής δεν την πέταξε, το οποίο φαίνεται από άλλο κινητό που τραβούσε την σκηνή από διαφορετικό σημείο και όμως, η καρέκλα βρέθηκε να χτυπά τον μάγκα, σαν να την καθοδηγούσε ένα αόρατο χέρι.

Στο ίδιο δωμάτιο εκτός από τον αλυσοδεμένο Ίθαν και τους δύο βασανιστές του, βρισκόταν κι ένα κορίτσι.

Όλη αυτή την ώρα δεν είχε πει κουβέντα. Απλώς παρακολουθούσε την σκηνή ατάραχη, καθισμένη στην αγαπημένη της πολυθρόνα.

Το συγκεκριμένο δωμάτιο, όπως και το δικό της άλλωστε, δεν ήταν σαν τα υπόλοιπα δωμάτια του κάμπους. Είχε τα ίδια τετραγωνικά ναι, αλλά τίποτα άλλο που να θυμίζει φοιτητικό δωμάτιο. Οι τοίχοι είχαν λάβει ειδική επεξεργασία και επένδυση, τα πατώματα είχαν γυαλιστεί και λουστραριστεί, τα έπιπλα είχαν όλα αντικατασταθεί.

Καμία κουβέντα ή φωνή δεν έβγαινε από αυτό το δωμάτιο ποτέ. Για αυτό, και η φασαρία που θα έπρεπε να έχει τραβήξει τους υπόλοιπους φοιτητές έξω από την πόρτα του δωματίου των διδύμων, είχε περάσει απαρατήρητη από όλους.

Η πόρτα άνοιξε.
Κανείς δεν παραξενεύτηκε. Τον περίμεναν.

"Λέει αλήθεια για την καταγωγή του. Οι ανιχνευτές βρήκαν τα αρχεία της υιοθεσίας και τα πιστοποιητικά θανάτου των θετών γονιών του. Θα μπορούσε να είναι απόγονος, χωρίς να το ξέρει", είπε απευθυνόμενος στο κορίτσι που καθόταν στην πολυθρόνα. Της έδωσε τον φάκελο που κρατούσε και έπειτα πληκτρολόγησε έναν αριθμό στο κινητό του.

"Τι κάνεις;" μίλησε για πρώτη φορά το κορίτσι σηκώνοντας το βλέμμα από τα έγγραφα που είχε ξεκινήσει να μελετά.

"Καλώ την Μητέρα, φυσικά" απάντησε ατάραχος.

"Κλείστο", είπε απλά αλλά η χροιά της φωνής της έδινε ξεκάθαρα την εντολή που κανείς δεν θα προσπαθούσε να αρνηθεί.

Διάβασε επιγραμματικά το περιεχόμενο του φακέλου και έπειτα, με την ίδια προστακτική χροιά ζήτησε να τον λύσουν.

"Κλεοπάτρα, γνωρίζεις πολύ καλύτερα από εμένα τους κανόνες", της υπενθύμισε  ο νεοφερμένος φανερά εκνευρισμένος.

"Κι εσύ γνωρίζεις πολύ καλύτερα από τον καθένα την θέση μου", απάντησε ατάραχη.

"Φυσικά, όμως η συγκεκριμένη περίπτωση..."

"Αυτή την περίπτωση θα την αναλάβω εγώ", τον διέκοψε.

"Ίθαν;" απευθύνθηκε για πρώτη φορά στον δεμένο άντρα.

Εκείνος απλά την κοίταξε χωρίς να της απαντήσει κι εκείνη συνέχισε.

"Αυτό που έκανες στην καφετέρια είναι κάτι εξωπραγματικό. Είτε ήξερες τι έκανες, είτε όχι θα το μάθουμε μαζί τις επόμενες μέρες. Τα παιδιά θα σε συνοδεύσουν στο δωμάτιο σου. Σε παρακαλώ μέχρι να έρθουν πάλι να σε αναζητήσουν μην μιλήσεις σε κανέναν για την συνάντηση μας και όταν σου εξηγήσω θα καταλάβεις γιατί αναγκαστήκαμε να αντιδράσουμε έτσι".

"Κι αν δεν θέλω;" Είπε ο Ίθαν τρίβοντας τους ελεύθερους πια καρπούς του.

"Αν δεν θέλεις τι πράγμα;"

"Να μείνω σιωπηλός. Με σύρατε σε αυτό το δωμάτιο χωρίς την θέληση μου, με δέσατε και όλη αυτή την ώρα με απειλείτε και με ρωτάτε προσωπικά δεδομένα γιατί να μην σας καταγγείλλω στην αστυνομία;"

Η Κλεοπάτρα πλησίασε κοντά του.
Τον κοίταξε στα μάτια και έκανε κάτι που κανείς μέσα σε αυτό το δωμάτιο δεν είχε καν διανοηθεί ότι θα κάνει.