Melia's story

Κεφάλαιο 3 : Ο γιατρός

Κεφάλαιο 3

Ο γιατρός

Καλημέρα! Μια νέα μέρα μόλις ξεκίνησε. Μμμμ! Μυρίζω και καφέ! Μπορεί να μην μου αρέσει η γεύση αλλά λατρεύω αυτή τη μυρωδιά! Τι να πω είμαι περίεργη.

Και ακούω και κάποιον στην κουζίνα. Τέλεια! Αυτό σημαίνει ότι η  μαμά μου έχει επιτέλους ρεπό! Αλλά σημαίνει επίσης και ότι έχουμε ραντεβού με τον γιατρό...

Η μαμά μου δουλεύει συνεχώς, για να τα βγάλει πέρα μαζί μου. Είναι νοσηλεύτρια και παίρνει όσο πιο πολλές βάρδιες μπορεί να αντέξει. Σπάνια την βλέπω πια. Συνήθως για λίγα λεπτά πριν φύγει ή όταν γυρίζει λίγο πριν κοιμηθεί. Είναι σαν να μένω μόνη μου.

Ήμασταν πάντα οι δυο μας. Αλλά ποτέ ξανά δεν έλειπε τόσο πολύ. Από τον πατέρα μου δεν έχω σχεδόν καμία μνήμη και δεν ήμουν περίεργη να μάθω περισσότερα. Έφυγε, δεν τον ένοιαζε για μας και αυτά ήταν όλα όσα χρειαζόταν να ξέρω.

Μόλις είχα αποφοιτήσει από το λύκειο και ετοιμαζόμουν να πάω διακοπές με τη καλύτερη μου φίλη τη Σάρα πριν φύγουμε για το πανεπιστήμιο, όμως το καθιερωμένο ετήσιο τσεκ απ είχε άλλα σχέδια για μένα. Τα αποτελέσματα έδειξαν μεγάλο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων, το οποίο μεταφράζεται σε καρκίνο και συγκεκριμένα λευχαιμία.

Αμέσως, τα σχέδια που είχα σταμάτησαν. Η μητέρα μου κι εγώ ψάχναμε αγωνιωδώς για το καλύτερο νοσοκομείο για τον καρκίνο που θα μπορούσαμε να πληρώσουμε. Αυτή μας η έρευνα μας οδήγησε στο Λονδίνο και στο νοσοκομείο RoyalMarsden. Το μόνο που απασχολούσε την μητέρα μου ήταν η θεραπεία. Για αυτό το λόγο κανόνισε άμεσα την μετακόμιση μας και μέσω του προϊστάμενου της βρήκε δουλειά σε ένα άλλο νοσοκομείο κοντά σε αυτό που θα έκανα τη θεραπεία μου.

Σήμερα είναι το πρώτο μου ραντεβού με τον γιατρό που ελπίζουμε να με αναλάβει.

"Καλημέρα μαμά!"

"Καλημέρα Μέλια. Πώς είσαι σήμερα;"

"Καλά μαμά, μια χαρά, όπως πάντα." 

Προσπαθώ να μην την στρεσάρω περισσότερο από ότι είναι απαραίτητο για αυτό όποτε μπορώ να ξεφύγω χωρίς να καταλάβει την αυξανόμενη μου κούραση δεν της το λέω. Παραδόξως σήμερα όντως αισθάνομαι μια χαρά.

"Είναι έτοιμο το πρωινό σου γλυκιά μου. Φάε γρήγορα να φύγουμε".

Ο γιατρός που μας ενημέρωσε για το τι είχα, μας προειδοποίησε ότι τον περισσότερο καιρό θα αισθάνομαι μια χαρά και αυτό γιατί το προλάβαμε στην αρχή του. Όμως δεν θα είναι πάντα έτσι. Θα ξεκινήσει από ξαφνική κούραση, αδυναμία,  πόνους, μελανιές, ανορεξία και μερικές φορές υψηλό πυρετό. Όλα αυτά τα συμπτώματα θα μπορούσαν εύκολα να παρερμηνευτούν για μια απλή γρίπη ή άγχος για τις αλλαγές που θα έρθουν στη ζωή μου με το πανεπιστήμιο. Για αυτό είμαι πολύ τυχερή που δεν παρέλειψα το ετήσιο τσεκ απ αλλιώς μπορεί να ήταν ήδη αργά όταν θα το ανακάλυπτα.