BEDTIME STORY MO TO! BOOK2

EIZS&SAB 18

Hinawakan nya ang telepono ni Eizs at napahagulgol sya sa kanyang nakita sa screen nito...ito ay kuha ni Eizs kay Sab nuong kasal nila... Na may caption na:

"I never had a perfect life until this day...you made it perfect for me." At mukha nya ang makikita sa buong cellphone ni eizs. ito ang wallpaper ni Eizs sa kanyang telepono.

Hagulgol si Sab. Hindi nya alam kung anung nararamdaman nya,ang alam nya lang... si Eizs ang huling taong gugustuhin nyang masaktan.

Naglalakad si Eizs sa kawalan,maraming tao ang kasabay nya,mga taong naghahanap marahil ng saya sa gitna ng gabi. Madaling araw na ngunit hindi nakakaramdam ng takot si Eizs dahil sa isip nya...

VO ni Eizs: "anu ba naman ang mas sasakit pa?"

Lakad...

Lakad...

Nais nyang pagurin ang sarili upang maitatwa nito ang sakit na dumudurog sa puso nya...

{babe,pinakialaman ka na ba ni Eizs? Tang ina nya... tang ina nya. Akin ka lang babe... tuwing naaalala ko yung sex natin the night before your goddamn wedding napupuno ng selos ang puso ko...}

Paulit ulit na sumisigaw ang mga salitang ito sa isip ni Eizs.

{nasasaktan ako higit sa tuwing iba-block mo ko para lang hindi malaman ni Eizs na nung gabi bago ang kasal nyo...nakuha kita ng buo...} natawa ng bahagya si Caed.

{alam kaya nya ang pagtirik ng mata mo habang kinakain kita nung gabing yun?tapos mukhang tanga syang sayang saya nung araw ng kasal nyo? Tang ina...kawawang Eizs di nya alam na sa paningin ko,buong mukha nya ang iniputan mo... dahil habang nag A-I do ka sa kanya... parang naririnig ko pa ang moan mo nung gabi bago yung kasal mo}

Nakababaliw ang tila tinig ni Caed na paulit ulit na ibinubulong ng pasigaw sa kanyang utak...

Hilam na ang mga mata ni Eizs sa mga luhang halos hindi na nya mapakiusapan na umurong,huminto. Mapagod.

{babe anu?narealize mo na ba na ako ang mahal mo at hindi ang tangang si Eizs?}

{Babe,come on! Wag ka ng magpanggap na mahal mo si Eizs. Alam mong nasarapan ka sa kung anung nangyari satin ng gabing yun!}

Tila paulit ulit na eksena na napapanuod nya sa kanyang utak ang mukha ni Sab habang kausap si Caed, napahinto si Eizs sa tila batuhan... gusto nyang sumigaw, magalit, manapak... gusto nyang humagulgol. Umiyak. Isumbat sa mundo kung gaano kasakit ang nararamdaman nya.

{Shut up?!? Tang ina samantalang nung f!nif!nger kita at kinakain... Dont stop ang sigaw mo?!?}

Napaupo na si Eizs sa tila musika na paulit ulit na sinasabi sa kanyang isip ang mga kataga ni Caed.

VO ni Eizs: "why?... why? What happened? How?"

Parang gusto nyang maghanap ng away,once and for all ilabas ang lahat ng sama ng loob nya.

Nakakita sya ng parke,umupo sya dito. Patuloy parin ang agos ng kanyang luha. Ayaw nyang masaktan nya si Sab,sa anumang porma ng sakit. Nais nyang kimkimin ito at ikubli. Nais nyang pababain ang sakit na kanyang nadarama. Si Sab ang naging buhay nya ng ilang taon. Ito lang ang tanging naging inspirasyon nya upang talikuran ang nakagawian nyang buhay nung sya ay wala pang asawa. Ang nag iisang babae na iniharap nya sa altar upang ipakilala sa Dyos,na ito na... nakita ko na ang taong ipinagkaloob nya.

Bukang liwayway na ng bumalik si Eizs,naabutan nya sa magulong kwarto si Sab,magang maga ang mata.

Tumayo ito ng makita si Eizs. Yumakap.

"Hon please...say something...please..." pagsusumamo ni Sab.

"Pack your things,so we can leave..." maiksi ngunit firm na salita ni Eizs.

"Hon saktan mo ko,sampalin mo ko,saktan mo ko... nagkamali ako. Sorry... please I'm begging...it was a biggest mistake. I messed up." Si Sab

"Anung pagkakamali ko sayo?tell me? What made you decide to hurt me?" Finally... nakapagsalita din si Eizs.

"It was not planned. Galit ako sayo... for not giving me time. But I know, it was me... it's all my fault." Si Sab.

"Galit ka?kasi hindi kita mabigyan ng time? Sab,ilang pagkakataon na hindi mo ko nabigyan ng oras pero nanatili akong tapat sayo. Araw-araw kitang pinili." Si Eizs.

"I know...I'm wrong...I am sooo sorry hon. Please give me another chance. Malungkot lang ako nun." Si Sab.

"Nung nasa amerika ko Sab...araw-araw akong malungkot. Ikaw,andito buong grupo. Katabi mo pamilya mo. Malapit ka sa mga kaibigan natin,anytime makakasama mo sila. Isang text lang. Ako lang ang wala sa buhay mo. Ako? Lahat kayo wala. Ako lang. Pero kahit isang segundo ng buhay ko... hindi ko nagawang lokohin ka." Si Eizs.

"I know hon,im so sorry...please I'm begging... please forgive me...nakaluhod na si Sab sa nakatayong si Eizs.

"Akala ko iba ka. Akala ko,mas iingatan mo to dahil napakahirap ng pinagdaanan natin. Akala ko iingatan mo ko dahil nagsimula tayo na kaibigan kita. Alam mo kung anong pinagdaanan ko. Alam mo kung gaano ko nasaktan ni Lyra. Pero hindi. Mas masakit pa to." Si Eizs.

"Hon,what should I do for you to forgive me? Hon, i cannot live a day without you please?" Nanginginig na sa pag iyak si Sab.

Lumuhod si Eizs sa harapan ni Sab.

"Hon,alam mo kung anu yung mas masakit? Yung hindi mo man lang ako binigyan ng pagkakataon na magdesisyon kung pakakasalan pa kita o hindi na. Marami kang pagkakataon para aminin sakin to. Ganun ba? Ganun ba talaga katanga ang tingin mo sakin?" Si Eizs.

"No Hon,hindi totoo yan..." si Sab na patuloy paring umiiyak habang hawak na ngayon ang mukha ni Eizs.

"Hon,please...stay...please..." si Sab.

"No. I cannot." Sabay pikit ni Eizs.

"No...no...please?" Yumakap na si Sab kay Eizs ng mahigpit.

"Isang trial lang iiwan mo na ko?" Si Sab.

"Nangako ka...sabi mo hindi mo ko iiwan?sabi mo araw-araw mo kong mamahalin?anung nangyari?" Si Sab.

Buhos na ang iyak ng dalawa.

Nakayakap pa rin si Sab kay Eizs.

"Gusto ko ng matulog. Inaantok ako." Maiksing tugon ni Eizs.

Tumayo ito at nagbihis ng pantulog. Humiga at pumikit.

Naiwan si Sab na umiiyak.
---------------------------------------------------------

Enjoy reading💋

Magiging madali kaya para sa dalawa ang pagbulatlat ng katotohanan? Palagay nyo guys?comment your answer.