*ඔයාලා කවුරුහරි මගේ A/N එක කියවන්නේ නැතුව කතාව විතරක් කියෝනවා නම්, අද ඉදන් A/N එක කියවන්න කියලා මම ආරාධනා කරනවා. ඒක පහසුවෙයි කතාව තේරුම්ගන්න. මොකද කතාවේ සිද්ධවෙන දේවල් VS ඇත්තම දේවල් මම සමහර විට A/N එකේදී කියනවා!
🐞~
Chapter 35
Part IYour Name's View
"ඔයා මොනාද මෙතන කරන්නේ?"
ඒ මෘදු කටහඬ එක්ක ම මම ඉක්මනින්ම පිටිපස්ස හැරිලා බැලුවේ එයා දිහා. ලානිල් පාට අත්දිග ෂර්ට් එකක් ඇදගෙන හිටිය එයාගෙන් අද ගොඩක් වැදගත් පෙනුමක් පෙනුනා කිව්වොත් හරි. මං හිතන්නේ ඒ එයා අද ඔෆිස් එකට ගියපු නිසා වෙන්න ඇති. සිහින් හිනාවක් එක්ක එයා දිහා බලපු මම ඉක්මනින්ම එයා ලගට ආවා. "ආ... මම ටිකක් ගෙදර ඇවිදලා බැලුවා.. මෙහෙ ගොඩක් ලස්සනයි නේ.." මම එහෙම කියද්දී එයා මං දිහා අත් දෙකත් බැදගෙන බලාගෙන ඒ දෙවෙනි මහළේ ලීයෙන් හදලා තිබුණ අත්වැටට හේත්තුවුණා. "ඉතිං.. මෙහෙ ඔයා කැමති දේවල් තියෙනවා ද?" එයා ආයේ ඇහුවේ කිසිම වෙනසක් නොපෙන්වා.
"මෙහෙ? ආ..... නේ... මේ... මෙතන ගොඩක් ලස්සනයි.. මං මෙතනට ගොඩක් ආසයි. හේතුව දන්නේ නැහැ ඒත් මෙතන ගොඩක් හුරුපුරුදුයි කියලා හිතෙනවා මට" මම කිව්වේ මේ තිබ්බ දෙවෙනි තට්ටුව පෙන්නලා. ඒත් මම දැක්කා මම එහෙම කියද්දීම එයාගේ ඇස් දිලිසෙනවා. "ඇත්තටම ද කියන්නේ?" එයා එහෙම ඇහුවාම මම හිමින් ඔලුව වැනුවේ එයා එහෙම අහන්නේ ඇයි කියලා හිතාගන්න බැරුව. "මෙතන හැදුවේ ඔයා නිසා.. ඔයාගේ ඩයරි එකේ මෙහෙම තැනක් තිබුණා. ඉතිං මට ඕනේ වුණා ඔයා ආස තැන් ඒ විදිහට ම හදලා දෙන්න. ඒ නිසා.. මේ පූල් රූම් එකට මේ තැන මම එකතු කලා..." එයා එහෙම කිව්වේ මට මොනවාහරි මතක්වෙනවද කියලා බල බලා කියලා මට තේරුණා. ඒත් මට කිසිම දෙයක් මතක්වුණේ නැහැ.
"ඒත්.... මට ඒ දේවල් කිසිම දෙයක් මතක නැහැ නේ..." මම සිහින් විදිහට මිමිණුවේ වෙන කියන්න දෙයක් නැතුව. එයා සිහින් පුංචි සුසුමක් හෙලුවේ මං දිහා බලාගෙනමයි. "බැරිවෙලාවත්... ඔයාට කිසිම දෙයක් මතක්වුණේ නැද්ද මේ මතකය අමතක වෙච්ච කාලෙටම?" එයා ආයේ ඇහුවේ මගේ අතකින් මෘදු විදිහට අල්ලගන්න ගමන්. ආයිශ්.... එයා පුදුමාකාර ආදරණීයයි. ඒත් මට එයාට දෙන්න වෙන උත්තරේ 'නැහැ' කියන එක නේද කියලා මතක්වෙද්දී මගේ ඇස්වලට හිමින් හිමින් කදුලු ඉනුවා. "හේයි..... Y/N-ආහ්..... ආයිශ්... මෙහෙ එන්න...." ඉක්මනින්ම මගේ අතින් ඇදලා ගත්ත එයා මාව එයාගේ උණුසුම් පපුවට තුරුළු කරගත්තේ ආදරයෙන්.
YOU ARE READING
Wishing On A Star pt.02
FanfictionY/N is a University student. She was studying hard for the "Korean Literature" exam, which will held tomorrow. But suddenly she slept without knowing. Next day, on the very good morning, she woke up with a tiredness that could kill her. But the thin...