⍣Chapter 55⍣
Part I
Kim Seokjin's View
"අපි ජිසොන් ඔන්නිට කෝල් එකක් ගමු?" Y/N එහෙම අහද්දී මම එයා දිහා බැලුවේ කල්පනා කරන ගමන්. "ඒත් Y/Nආ.., මොනාද අපි කියන්නේ ජිසොනාට?" මම ආයෙත් ඇහුවේ මොනාද ජිසොනට කියන්න ඕනේ කියල හිතාගන්න බැරුව. තරමක් මූණ ඇලකරපු Y/N කල්පනා කරන්න ගත්තා. "හ්ම්ම්... මෙහෙම කලොත් කොහොමද? අපි... අපි කියමු ජිමින් එයාව සප්‍රයිස් කරන්න වගේ හදන්නේ කියලා. ඒ නිසා ටිකක් කලබලවෙන්නේ නැතුව ඉන්න කියලා. නැත්නම් අපි කතා කරන්නෙම නැතුව හිටියොත් එයා ගොඩක් කලබලවෙයිනේ.." Y/N එහෙම කියද්දී මට ඒක පිලිගන්නේ නැතුව ඉන්න බැරිවුණා. මොකද කිව්වොත් ජිසොනා මට කෝල් ගොඩක් අරගෙන තිබුණා කියන්නේ එයා ජිමිනා ගැන ගොඩක් වදවෙනවා කියන එක.
"හරි.., එහෙනම් එහෙම කරමු.." මම මගේ ෆෝන් එක අරගෙන ජිසොනාගේ නම්බර් එක හොයන්න ගත්තේ Y/N කියපු දේට එකඟවෙන ගමන්. ජිසොනට කෝල්කරන්න කලින් මම Y/N දිහා බැලුවේ ආයෙත් පාරක් කල්පනා කරන ගමන්. ඒත් එයා මට ඔලුව වැනුවේ ඒක කරන්න කියන ගමන්. අන්තිමේ ජිසොනාගේ දුරකතනය නාද වෙද්දී මම බලාගෙන හිටියේ ජිසොනාගේ කටහඬ ඇහෙනකම්. ටිකවෙලාවක් නාදවුණාට පස්සේ ජිසොනාගේ නිදිබර කටහඬ දුරකතනයට පිලිතුරු දුන්නා.
"යොබුසෙයෝ...." නිදිමත කටහඬෙන් ජිසොනා එහෙම කියද්දී මගේ වගේම Y/Nආ ගේ තොල් අතරටත් හිනාවක් ආවා. "ජිසොනා නිදාගෙන ද හිටියේ? මම ජිනී ඔප්පා.." මම එහෙම කියද්දීම මට ඇහුනා එහා පැත්තෙන් සද්ද ගොඩක්. "අනි.. ඔප්පා.., මම ඇහැරිලා ඉන්නේ.." ජිසොනාගේ නිදිබර කටහඬ කොහෙ ගියාද මන්දා.. එකපාරටම ඇහුනේ පුදුමාකාර ප්‍රබෝධමත් බවක් තමයි ඒ කටහඬේ දැන් තියෙන්නේ. මම Y/N දිහා බැලුවේ ෆෝන් එක මේසේ උඩින් තියන ගමන්. කොහොමත් මම ස්පීකර් දාලා තිබුණ නිසා එයාටත් ජිසොනා කියන දේවල් ඇහෙනවා. "ඉතිං ඔප්පා.., ගොඩක් බිසීවෙලා හිටියාද? මියානේ... මම Y/Nආ ටත් ගොඩක් ගත්තා. ඒත් ඉතිං එයා ආන්ස්වර් කලෙත් නැහැ. අනික් කට්ටියත් ආන්ස්වර් කලේම නැහැ. හැමෝම බිසී වගේ නේ? මම දැක්කා යුන්ගි ඔප්පායි, හොසෝකි ඔප්පායි පෝස්ට් දාලා තියෙනවා කැරෝකේ නයිට් එකක් ගැන. ආ... ඉතිං.. ආ..." අන්තිමේ ජිසොනා නිහඬවුණා. එයාට ජිමිනා ගැන අහන්න ඕනේවෙලා තිබුණේ කියලා මට දැනුනා. "ජිමිනා... ජිමිනා හොඳින් ඉන්නවා ජිසොනා.." මට එහෙම කියවුණේ ජිමිනාගේ තත්ත්වය කොහොමටවත් ජිසොනට දැනෙන්න දෙන්න ඕනේ වුණේ නැති නිසා.
YOU ARE READING
Wishing On A Star pt.02
Hayran KurguY/N is a University student. She was studying hard for the "Korean Literature" exam, which will held tomorrow. But suddenly she slept without knowing. Next day, on the very good morning, she woke up with a tiredness that could kill her. But the thin...
