⍣Chapter 44⍣
Part IIKim SeokJin's View
"ජිනී..., කෑම ලෑස්තියි! එන්න කන්න!"
මට ඇහුණේ Y/N මට කතා කරනවා. මම මගේ බෙල්ල හරවලා එයාගේ පැත්ත බැලුවේ ෆෝන් එකත් පැත්තකින් තියලා. නැත්නම් දැන් මේක දැක්කොත් එයාටත් ෆෝන් එක ඕනේවෙයි. මං දන්නේ නැතැයි හැටි!
"ඔයා මොනාද ඔය තරම් හැදුවේ?" මම ඇහුවේ එයා කෑම භාජන ගොඩක් මේසේ උඩින් තියනවා දැකලා. "ඇවිත් බලන්න" හරිම සැහැල්ලුවෙන් එහෙම කියපු එයා මම දිහා බලන්නවත් වදවුණේ නැහැ. මගේ තොල් අතර අහිංසක හිනාවක් ඇදුණේ එයා කෑම මේසේ හදනවා බලාගෙන ඉද්දීමයි. මම තවත් පරක්කුවෙන්නේ නැතුව නැගිටලා එයා ලගට ගියා. "උදව්වක්?" මම ඇහුවේ මේසේ දිහා බලන ගමන්මයි. "අනී.... දැන් ඔක්කොම හරි" එයා එහෙම කිව්වේ අන්තිම දීසියත් මේසේ උඩින් තියන ගමන්. "ඔයා.... මෙච්චර ගොඩක් හැදුවේ... ආයිශ්... ඔයා දන්නවානේ මේ රෑ වෙලා මේ තරම් දේවල් කන්න බැහැනේ... කැලරි...." මම කිව්වේ කෑම දිහා වගේම එයා දිහා වදවෙන ගමන්. "කැලරි යකාට ගියාවේ! මට බඩගිනියි!! මම මෙච්චර මහන්සිවෙලා කෑම හැදුවේ ඕක අහගන්න නෙවේ ජිනී!!" එයා එහෙම කිව්වේ සීතල හැන්දක් අරගෙන මගේ කම්මුලෙන් තියන ගමන්. "ආයිශ්... නේ.....!! කැලරි යකාට ගියාවේ!! මමත් කනවා!!" එයාගේ හුරතල් වැඩේට උත්තරයක් විදිහට මමත් එහෙම කියලා එයාගේ කම්මුලක් සිපගත්තේ ආදරයෙන්. එයා ලස්සනට දත් පෙන්නලා හිනාවුණේ මගේ අතට චොප්ස්ටික් දෙන ගමන්.
අද නම් මම ඉතිං කැලරි ගැන හිත හිතා ඉන්නේ නැහැ හොදට කනවා. හෙට උදේට ඇහැරෙද්දී මගේ මූණ හෙනට මහත්වෙලා තිබ්බත් මට කමක් නැහැ මම අද බඩ පැලෙන්න කනවා.
"ඒත්.. ඒක නෙවේ.. Y/N?" මම කතා කරන්න ගත්තේ කෑම දිහා බලන ගමන්මයි. "හ්ම්ම්?" Y/N මං දිහාට හැරුණේ රාමෙන් එක්ක මස් කෑල්ලකින් එයාගේ කට පුරවගන්න ගමන්. "ඔයා කොහොමද මේ තරම් හොඳට මස් හදන්න ඉගෙනගත්තේ?" මම ඇහුවේ එයා හදලා තියෙන මස් දිහා බලලා. ඒවා හොඳ ගාණට පදමට හදලා තිබ්බා. ඇත්තටම Y/N මේවා හදන්න දන්නවා තමයි. ඒත් ඒ එයාගේ මතකය අමතකවෙන්න කලින්. මොකද මමයි එයාට මේවා හදන්න කියලා දුන්නේ. අපි එලිමහනේ උයන දවසක. ඒත් දැන් හදිසියේම එයා කොහොමද මේවා හදන්නේ?
YOU ARE READING
Wishing On A Star pt.02
FanfictionY/N is a University student. She was studying hard for the "Korean Literature" exam, which will held tomorrow. But suddenly she slept without knowing. Next day, on the very good morning, she woke up with a tiredness that could kill her. But the thin...