PAMUK ŞEKERİ

Kainat

     Banyodan çıkıp ipek geceliği üstüme geçirdim. Doğumdan beri dinlenmenin ne demek olduğunu unuttum. Evet Dünya sık uyuyordu ama uyanınca da sürekli ağlıyordu. Neyse ki Nezoş vardı. Kadın beş çocuk büyüttüğü için, Dünya'nın sorunu ne şıp diye anlıyordu.

   Bazen bu durum hormonlar yüzünden canımı sıksa da, kendi kızımı anlayamıyorum diye ağlasam da iyi oluyordu. Pars'ı da unutmamak lâzımdı tabi. Ondan beklemediğim bir performans sergiliyordu. Onun böyle dikkatli bir baba olacağını hiç düşünmezdim.

    Elma şekerlerimi ezdiği gün ki adam değildi sanki. Gerçi artık o adamla hiç ilgisi yoktu ama. Odaya geçtiğimde bakışı hemen bana döndü. İyice süzdü sonra geri çekti. Keşke pijama giyseydim. Lohusa olduğum için bana yaklaşamıyordu da. Yanına gidip iyice sokuldum. Anlıma bir öpücük kondurdu.

     "Yatağımıza iş mi getirdin?" Kolunun birini bana dolayıp omuzuma hafifçe masaj yaptı.

    "Dikkatimi dağıtmak için yapıyorum." Bana baktı. "Çünkü seni çok özledim."

   Gülüp, yanağına bir öpücük kondurdum. O da tablete geri döndü. Onunla Alper'e yardım etmesi için konuşmak istiyordum. Çünkü Berkem'in görevlerinin altından tek başına kalkamayacağını hissediyordum.

    "Pars..." dedim ama telsizden gelen cızırtılı ağlama sesi, beni böldü.

    Üstümden pikeyi iterken Pars durdurdu. "Sen dur. Daha yeni baktın, aç değildir."

   "Çalışıyordun." Dedim yataktan kalkarken.

    "Yok öyle bakınıyordum." Deyip odadan çıktı.

     Birkaç saniye sonra telsizde sesini duydum. O kadar komik sesler çıkarıyordu ki Dünya'nın yanında. Telefonuna arka arkaya birkaç mesaj gelince dikkatim oraya kaydı. Her ne kadar bakmak istesem de yapmayacak kadar olgun bir kadındım. Birkaç dakika sonra Dünya susmuştu ve Pars odaya geri gelmişti. Yanıma yeniden uzanınca konuştum.

    "Sen çok iyi bir babasın."

    Yanıma iyice yaklaştı. "Sadece iyi bir baba mı?" Dedi gözlerini dikip.

     "Hayır. Çokta iyi bir koca ve insansın." Gülüp bir buse kondurdu. "Pars." Dedim yine tablete uzanırken.

     "Evet." Bana döndü.

     "Alper'e biraz yardım etsen olur mu? Görevleri sen de gördün. Berkem hiç insaflı davranmamış."

     Tableti kucağına bıraktı. Suratı değişik bir hale büründü.

       "Edemem." Deyince gözlerim kocaman açıldı. "Beni ilgilendirmez. Kendi aralarında ki mesele." Deyip tablete döndü.

     "O ne demek ya? Arkadaşımız onlar bizim. Hem Alper sana yardım etti."

     "Etmeseydi. Ayrıca sana olan hisleri yüzünden ben de kızgındım. Bırak çeksin cezasını."

    "Pars!" Diye öyle bir bağırdım ki, Dünya yeniden uyanmadığı için şanslıydım.

      Pars bana bakıp dudaklarını birbirine bastırdı. Sonra güçlü bir kahkaha atıp beni hızlıca öptü.

    "Seni kızdırmak o kadar kolay ki." Deyip komodininin üstündeki telefonuna uzandı. Bir şeyleri açmak için parmağını ekranda kaydırışını izledim. Sonra bana uzattı. "Al."

    Telefonu sertçe çekip aldım elinden. GÖREVLER, yazılı bir whatsapp grubu vardı. Ve sadece üç üye, Alper, Fırat ve Pars. İnanamadan ona baktım.

     "Siz bunun için grup mu kurdunuz?"

     "Evet. Görev zor çıkarsa yardım almak için yazacak, biz de elimizden ne gelirse yapacağız."

    Telefonu yatağa atıp dudaklarına yapıştım. Ondan daha uzun sürdü öpüşüm. İç çektiğini duyunca bıraktım.

    "Sen harika bir adamsın. Ee o gruba seni seviyorum dedirtmeyi siz mi yaptınız?"

     "Hayır. Onu kendisi halletti. Biz yarın yeni göreve yardım edeceğiz." Ağzımı açarken tekrar konuştu. "Sormadan söyleyeyim. Bilmiyoruz. Yarın akşam Nila da buluşacağız, o zaman söyleyecek."

      "Teşekkür ederim." Yüzümü eliyle okşayıp tekrar geceliğe baktı.

      "Niye bunu giydin?"

     "Çünkü hava çok sıcak." Diye dudak büktüm. İç çekti. "Çocuktan betersin Pars."

     "İki ay oldu Kainat, bence mızmızlanmaya hakkım var." Deyip arkasını döndü.

     "Pars." Cevap yoktu. Kulağına eğildim. "Bende çok özledim ama beklemek zorundayız. Ayrıca bana arkanı dönmeni sevmiyorum." Dedim şarkı mırıldanır gibi.

    Bir şey dedi ama çok kısık ve mırlıtı halindeydi. Hafifçe dönüp beni kollarının arasına aldı. Boynuna gömülüp uykuya daldım.