Bölüm 10 || Emotions

643 29 31
                                    

Timothee Chalamet'in anlatımıyla...

Dün benim için gerçekten gizliden gizliye yorucu olan bir günmüş meğersem. Uzun zamandır seyahat yapmamak, İtalya havası v.s beni cidden fazla yordu. Dün, Lila'nın yanına gittim ve ona ameliyat için birkaç moral vermek istedim. Dün hastaneden geldikten sonra ameliyatı internette araştırdım. Olacağı ameliyat cidden zor görünüyor. Ama içinde inancın kırıntısı olan her insan her şeyin altından kolayca kalkabilir. Öyle değil mi?

• • • • •

Lila'nın anlatımıyla...

Aptal mısın Lila? Kendime o kadar çok kızıyorum ki. Korkak gibi hissettiğim için. Olsa asla öyle olmamam gerekiyordu. Bu ameliyata girmeden önce moralimin tavan olması gerekiyor. Ama ben kendimi salak gibi hissediyorum.

"Sakin ol Lila. Aynı ameliyatı 10 yaşında da geçirdin. Hem o zaman küçük bir kızdın şimdi sakin olman gerek."

Kendi kendime konuşuyordum. Galiba kafayı da yemiştim. Neyse ki dün Bay Chalamet yanıma geldi. Ve bana ciddem fazlaca moral verdi.

"Lila! O, senin patronun. Onun hakkında böyle şeyler düşünme!"

Hayır hayır! Hiçbir şey düşünmüyorum. Ama şu kelebek hissi denilen olayda bir türlü geçmiyor. Bu benim sorunum değil...

• • • • •
Timothee Chalamet'in anlatımıyla...

Bugünüm neredeyse bomboş geçti. Hiçbir şeye ciddi anlamda odaklanamadım, kendimi berbat hissediyordum. Saat 20:12 gösteriyordu. Yaklaşık otuz dakika içinde hastaneye varmam gerekiyordu. Saat 21:00 olduğu zaman hastane, hasta yakını almayı bırakıyordu.

Yaklaşık on dakika sonra hastaneye vardım. Lila'nın odası 2. Kat, no:3 de idi. Yaka kartında Celine Torchio yazdığını gördüğüm kadınla göz göze geldik.

"Buyurun, nasıl yardımcı olabilirim?" Oldukça güzel bir vücudu ve yüzü vardı. Bir an ne diyeceğimi şaşırıp,

"Lila Garcia'nın odası nerede?" Aptalım galiba. Bir an donup kalmıştım.

"Merhaba Bay Chalamet. Galiba Lila'nın patronusunuz. Kendisi kat:2 no:3 de kalmakta."

"Oh, siz Lila ile tanışıyor muydunuz?" Banane ki Lila'nın özel hayatından. Salak salak şeyler soruyorum.

"Ablası olarak evet, uzun zamandır tanışıyoruz." Ablası mı? Ne!?!

"Sizinle tanıştığıma çok mutlu oldum. Yarın ki ameliyatı siz mi yapacaksınız?"

"Bende sizinle tanıştığıma çok memnun oldum Bay Chalamet. Yarın, Lila'nın ameliyatında yardımcı rolünde olacağım. Ben dermatologum. Tekrardan tanıştığıma memnun oldum. Tekrar görüşmek üzere."

"Görüşürüz Bayan Torchio." Lila'nın ablası olmasına cidden şaşırmıştım. Hızlı adımlarla 2. Kata çıkmaya başladım. Yavaşça kapıyı tıktıklayıp, içeri bakmıştım ki oda da dört kişinin olduğunu fark ettim. Bir anda tüm gözler bana çevrilmişti.

"Rahatsız ettiğim için üzgünüm. Ben Timothee Chalamet." Lila ile göz göze gelip, bakıştık.

"Hoşgeldiniz Bay Chalame. Ben yarın Lila'nın ameliyatını yapacak olan Doktor. Doktor Eric. Kendileriyle son birkaç konuşma yapıyorduk. İyi akşamlar Bayan Garcia. Lütfen dediklerimi unutmayın. Tekrardan iyi akşamlar." Lila, suratına o hep yakışan gülümsemeyi yerleştirdi.

Lila'nın babası olduğunu tahmin ettiğim adamla bakıştık. Suratında, kim bu?, der gibi bir ifade vardı. Hemen bu önyargıyı yıkmak için elimi uzattım.

"Merhaba Bay Garcia. Ben Lila'nın patronu Timothee Chalamet."

"Tanıştığıma memnun oldum. Biz sizi yalnız bırakalım." Lila'nın annesiyle beraber çıktılar.

"Selam Lila. Nasılsın?"

"Bay Chalamet iyiyim ama beni her seferinde çok şaşırtıyorsunuz."

"Neden ki Lila?"

"Yani her gün geldiniz. Bunun için size ne kadar teşekkür etsem az kalır."

"Hayır hayır! Teşekkür etmene gerek yok Lila. Eminim herkes aynı şeyi yapardı."

"Yapmazdı Bay Chalamet. Çok teşekkür ederim." İkimizde karşılıklı gülümsedik.

"Eee nasılsınız Bay Chalamet? Hep siz bana soruyorsunuz." Açıkçası bunu beklemiyordum.

"İyiyim Lilacığım. Yorgunum sadece." Lila aniden durakladı.

"Neden?" Anında gözlerimizi birbirine çevirdik.

"Yani özür dilerim Bay Chalamet. Patavatsızlık yaptım."

"Hayır hayır. Sorun yok Lila. Madem merak ettin söyleyeyim. Uzun zamandır İtalya'ya gelmiyordum. Uzun yol yordu."

"Sizin adınıza üzüldüm Bay Chalamet."

"Yarın ameliyat için heyecanın var mı?"

"Aslında birazcık korkuyorum Bay Chalamet. Hayatımda hastalıktan hastalığa koşturan bir tip oldum hep. Bu ameliyat geçireceğim en büyük ameliyat."

"Başka bir rahatsızlığın daha oldu mu Lila?"

"Bunu pek paylaşmam ama size söyleyebilirim."

"Lütfen istemiyorsan söyleme."

"Önemli değil Bay Chalamet. Ben 5 yaşından 10 yaşına kadar, Lösemiyle mücadele ettim. Kan kanseri yani." Gözünden bir damla yaş aktı.

"Özür dilerim Lila, sormamam lazımdı."

"Lütfen özür dilemeyin Bay Chalamet. Devam edebilir miyim?" Hem kıkırdadı hem de ağladı.

"Tabiki kendini iyi hissedeceksen devam et."

"İyiyim, sorun yok. Hastalık beni o kadar yormuş ki. Hem fiziksel olarak hem de mental olarak. Fiziksel olarak vücudumda birkaç iz kaldı, mental olaraksa 15 yaşında terapi seanslarına başladım. Aslında bu bende içten içe depresyon yaratmış. Terapiler sayesinde fark ettim. Şu an iyiyim. Ama ameliyatta biraz korkuyorum. Bir fil figürlü resmim var. Seneler önce ablam çizmişti. Ne zaman stres olsam, üzülsem ona bakarım. Yarın ameliyata girmeden önce de o yanımda olacak. Biliyorum, biraz garip bir totem." Ağlamaya devam ediyordu. O an resmen içimden birkaç parça koptu.

"Lila, lütfen ağlama. Ben ameliyatta olacağım, ailen olacak. Çıkınca hayat mükemmel gidecek. Güzel şeyleri düşün." Bu sefer ağlaması biraz daha arttı. İki eliyle yüzünü kapatıp,

"Çok özür dikerim Bay Chalamet. Size bunları söylememem lazımdı. Çok özür dilerim." Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

"Lila lütfen sakin ol." Beni duymamış gibiydi. İki elinin bileklerinden tutup yavaşça yüzünden ayırdım. Kıpkırmızı gözlerini benden kaçırmaya çalışıyordu. Artık aramızda yaklaşık 10 santim vardı.

"Buradayım ve ağlama." Yüzünü yüzüme yaklaştırıp aradaki o farkı tamamen kapatmıştım. Ben Lila'yı öpüyordum. Aynı zamanda ona aşık da oluyordum...

• • • • •
Selam Çörekleriiiim! 🤩

Çok özür dilerim uzun zamandır bölüm koymadığım için 🥺

Bu bölüm efsaneydiiiii ❤️ yazarken aşırı mutlu olduğum, duygulandığım bir bölüm oldu 🤧
Artık TiLi sahnelerine hazır olabiliriz!!!

Bu bölümü yazarken dinlediğim şarkılar
Yüztüzeyken konuşuruz-Akustik Travma albümü

-ilysm💖

The name is Love.     ||     +18 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin