Ağlıyordum. Son zamanlarda yaptığım gibi. Göğsümde bir ağrı vardı. Bebeğimin gözleri dolmuştu ve alt dudağı titriyordu. Birden boynuma sarılmıştı ve bende ona karşılık vermiştim.
,,B-bir daha böyle b-bir şey yapma. Tamamı, babacık?", ona daha sıkı...
Gözlerimi açtığımda hastanede olduğumu fark etmiştim. Kendimi yorgun hissediyordum ve üstümde bir ağırlık vardı. Yavaşça gözlerimi kırpdığımda bir ağrı hissetmiştim. Ağlamaktan şişmiş olmaları gerekti. Olanlar aklıma gelmişti. Hiç birşey yapamamıştım, elimden bir şey gelmemişti ve o kirli elleri ile bana dokunmuştu. Gözyaşlarımın yükseldiğini hissettiğimde akmalarına izin vermiştim. Derin bir nefes alıp kendimi kontrol altına almaya çalışmıştım, evet...çalışmıştım. Ellerim titriyordu ve vücuttumu küçültmüştüm. Derin nefesler alıyordum ama sakinleşemiyordum.
Birden odaya hemşireler girmişti ve arkalarında Jungkook'u görmüştüm. Bana endişeli bakışlar ile bakıyordu. Sarı saçlı bir hemşire koluma bir iğne vurmuştu ve bana herşeyin yoluna gireceğini söyleyip duruyorlardı. Üstüme ağır bir uyku düşmüştü ve gözlerimi kapatıp kendimden geçmiştim.
Jungkook'un ağzından
Doktor bana Taehyung'un durumunun bilgilerini söylüyordu. Çok zayıf olduğunu ve iyi beslenmesi gerektiğini anlatıyordu. Travma yaşadığını ve psikolojik sorunlar gösterebilirmiş. Birkaç tane ilaç yazdıktan sonra reçeteyi elime vermişti. Onu üzmemem gerektiğini ve sevdiği şeyleri yapmamın onun için daha iyi olacağını söylemişti. Doktor gittiğinde sandalyeye oturup olanları biraz düşünmüştüm. Neden onu yalnız bıraktım ki? Böyle bir şey olacağı belliydi. Adamı görmüştüm, yanımdan geçmişti ve onu gözüm tutmamıştı ama yine de olsun umursamamıştım. Kendimi aşırı suçlu hissediyorum. Bunların hepsi benim yüzümden olmuştu.
Hemşireler Taehyung'un odasına acilen girmişlerdi. N'olduğunu anlamamıştım ama ağlama sesleri geldiğinde bende odaya girmiştim. Bebeğim bacaklarını kendine çekmişti ve derin güçlü nefesler alıyordu. Panik atak yaşıyordu ve bir hemşire sakinleştirici enjekte ettikten sonra uyumuştu.
Pencerenin yanındaki koltuğa oturup yüzümü avuclamıştım. Pişmanlık çekiyordum ve içim hiç rahat değildi. Bundan sonra eve gitmemiz gerekti ve bir termin almam iyi olacaktı.
. . . . . . . . Taehyung'un ağzından
Gözlerimi açtığımda odamda olduğumu anlamıştım. Başım ağrıyordu ve fazla halsizdim. Babacığım odaya girmişti ve beni beşikten alıp tekli koltuğa oturmuştu.
Ben onun kuçağındayken ayağa kalkıp merdivenlerden inmişti. Eczane dolabından ilaç aldıktan sonra biberona su doldurmuştu. Ağzımı açmamı söylediğinde açıp hapı ağzımda koymuştu. Su dolu biberonu ağzıma verip içirmişti. Suyu içmeyi bıraktığımda bir "ohh" bırakmıştım ve buda babacığımı güldürmüştü. Yanağımdan öpüp salona geçmiştik.
Koltuğa oturmuştuk ve babacığım önüme bir kaç oyuncak koymuştu. Anlımdan öptükten sonra mutfağa gitmişti. Sanırım kahvaltı hazırlayacaktı. Düşünmeyi bırakıp önümdeki barbie'yi elime almıştım. . . . . Jungkook'un ağzından
Kahvaltıyı hazırlamıştım. Sofraya son bir göz atıktan sonra salona doğru yürümüştüm. Bebeğim oyuncakları ile oynuyor olmalıydı çünkü sesleri geliyordu.
,,Senden nefret ediyorum Ken. Beni aldattın! Lütfen, Barbie. Bana birtane daha şans ver. Asla! Biz bittik artık. Biz diye birşey kalmadı Ama ben seni çok seviyorum Barbie. Herşeyi düzelteceğim. Neyi düzelteceksin? O kadın artık senin yüzünden hamile. Git ve o çocuğa bak. Git ve sevgiline bak sen. Ben onları istemiyorum! Barbie! Seni seviyorum! Bende seni seviyorum Ken. O zaman bize birtane daha şans ver. Peki Ken. Belki bukez herşey yoluna girer. Seni seviyorum! Bende seni seviyorum.", drama'yı ağzım açık izliyordum.
,,Hayır hayır hayır. Bu hoşuma gitmedi. Barbie nasıl Ken'i tekrar affede bilir. O resmen Barbie'yi aldati. Bu affedilemez.", bebeğim bana anlamsızca bakıyordu.
,,Babacık. Sen ne zamandan beri orada duruyorsun?"
,,5 dakikadır falan."
,,oh..."
,,Bu konu bitmedi. Barbie onu affedemez."
,,Babacık...ben açıktım.", drama hoşuma gitmemişti ama bebeğim acıktığı için ona yemek vermem gerekti.
,,Tamam" dedikten sonra onu kuçağıma alıp mutfağa gitmişim.
Taehyung'u bebek sandalyesine oturtmuştum ve tostunu ona yedirmeye başlamıştım. Bebeğim doyduğunda ağzını silip kendi kahvaltımı yapmıştım. Gazı olduğu belli olunca onu kuçağıma almıştım ve sağ elimle bellini okşuyup hafifçe vurmuştum. Gazını çıkardığında mutfağı toparlayıp merdivenlerden yukarıya çıkmıştım.
Bebeğimin bezini değiştirdikten sonra bir kaç kıyafet giydirmiştim. Hava sıcaktı ve klimayı açmayı elbette unutmamıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bebeğim derin düşünceler içindeydi. Ellerinin titrediğini görünce ona hemen sarılmıştım ve saçına minik öpücükler bırakmıştım. Kollarımın arasında eriyip gitmişti resmen. Boynuma daha fazla sokulup sol elini omuzuma koyup T'shirtümü kavramıştı.
Onu kuçağıma alıp bahçeye çıkmıştım. Küçük havuzun yanına gidip kenara oturmuştum. Bebeğim suyu görünce hemen elini sokmuştu. Eli ile suya vurduğunda suratına su gelmişti. Kıkırdamıştım ve buna sinirlenmiş olması gereki beni ıslatmıştı.
Yanlış bir şey yaptığını anlamış gibi baktığında sırıtmıştım. Sonra birbirimizi küçük çocuklar gibi ıslatmıştık.
Komple ıslanmıştım ve bebeğimde. Hava zaten sıcaktı ondan öyle durup çimenlere uzanmıştık. Telefonum çalmıştı ve kontrol ettiğimde Namjoon'un olduğunu görmüştüm. Açıp kulağıma götürmüştüm.
,,Merhaba Jungkook. Hani sen Taehyung'a saldıran adamı araştırmamı istemiştin ya. Bir kaç bilgi buldum."
,,Ah doğru. Peki ne buldun?"
,,Taehyung'a saldıran adam Jessica'nın adamıymış."
,,Ne?"
----------------------------------------------------------------------------------- Evet, bukadardı. Bu bölümde fazla yazmadım çünkü kafam ağrıyor. Yaz gününden nefret ediyorum. O kadar sıcaki. Umarım bu bölüm hoşunuza gitmiştir. Sizi seviyorum. :)
