Ageplay- Vkook

15. Kabus

Gözlerimi açtığımda yerde yatığımı fark etmiştim. Boş bir odadaydım ve burası çok soğuktu. Babacığımı hiç bir yerde göremiyordum. Tavanda bir ampul asılıydı ve odayı neredeyse hiç ışıltmıyordu. Boğazım ağrıyordu ve sesim çıkmıyordu. Sanki saatlerce bağırmış gibiydim.
Kafamda bir ağrı vardı, sanki biri vurmuştu. Ayağa kalkmıştım ve üstümde hiç birşey yoktu. Kafam zonkluyordu ve yürümekte zorlanıyordum.

Ayağımda yaralar vardı ve bastığım heryere kan izi bırakıyordum. Kapıya yaklaştığımda açıp merdivenlere bakmıştım. Kapının açılması güzeldi ama merdivenlerden çıkmak zor olacaktı.

Yavaşça, adım adım merdivenlerden çıkmıştım. Merdivenleri bitirdikten sonra dümdüz yürüyüp başka bir kapıyı açmıştım ve koridordaydım artık. Burası babacığımla önceden kaldığımız evdi.

Ses çıkarmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Sesim çıkmıyordu. Enerjimi boşa vermemeyi karar vermiştim. Salona doğru gidiyordum ve kulağıma sesler dolmaya başlamıştı.
Hızımı artırarak salona girmiştim.

Hiç kimse yoktu.

Daha yeni iki kişinin sesleri geliyordu ve şimdi kimse yoktu. Tuaf hissediyordum. Başım dönüyordu. Balkona doğru adımlamıştım, temiz hava ala bilmek için. Cam kapıyı açmadan önce bahçede iki kişi fark etmiştim.

Bu Jungkook'tu ve yanında bir kadın vardı. Kimdi bilmiyordum ve hiç görmemiştim. Jungkook kolunu kadının beline sarmıştı ve anlını onun anlına yaslamıştı.

Noluyordu? Başım daha fazla dönmeye başlamıştı ve artık ayakta duramıyordum. Birden yere düşmüştüm ve herşey karanlıktı.
.
.
.
.

Jungkook'un ağzından

Taehyung derin nefesler alıyordu ve kabus gördüğü belliydi. Fazla yorgun olduğumdan biraz geç uyanmıştım. Onu sallayıp uyandırmaya çalışıyordum ama işe yaramıyordu. Kendini küçücük yapmıştı ve çok fazla terliyordu.

,,Y-yardım e-e-edin..y-", birden sıçramıştı ve ağlıyordu.

,,Taehyung, bebeğim, ben buradayım. Geçti.", onu kollarımın arasına almıştım ve sakinleştirmiştim.

,,Ne olduğunu bana anlatmak istermisin? Rüyanda ne gördüğünü?", bana masum gözleri ile bakıyordu ve hayal kırıklığı ile.

,,Babacık...ben.......", alnını öpmüştüm ve devam etmesini söylemiştim.

Herşeyi anlatmıştı ve bende şok olmuştum. Sanırım Jessica ile ilgili anlattıklarımın yüzünden böyle olmuştu. İçimde bir pişmanlık duygusu vardı.

,,Asla ama asla öyle birşey olmayacak. Ben seni asla yanlız bırakmam ve başka birine dokunmam. Ben seni seviyorum ve bunu sakın unutma.", rahatlamıştı ve bana daha sıkı sarılıp kafasını göğüsüme koymuştu.

Yatağa uzanıp birlikte tekrar uykuya dalmıştık.
.
.
.
.
.

Sabah uyandığımızda herşey yolundaydı. Bebeğim mutluydu ve günümüz huzurlu geçmişti. Ben işlerimi halletmiştim ve Taehyung ile biraz oyun oynamıştık.

Jessica konusunda endişelerim vardı. Nerde olduğumuzu bilmemesi lazımdı ama birşey olacak diye korkuyordum.
Derin bir nefes alıp yemek yapmaya devam etmiştim.
İşim bittiğinde, bebeğimi kuçağıma alıp mutfağa götürmüştüm.

Yemekten sonra birlikte bir film bakmıştık. Taehyung kollarımın arasına uyuya kalmıştı. Burnu ile oynuyup duruyordum ve oda huysuzlaşıp elime vuruyordu. Götünü bana doğru dönmüştü ve ona daha fazla yaklaşıp burnumu saçlarına daldırmıştım. Çok güzel kokuyordu. Tatlılığı beni öldürecekti. Emziğnı daha sert emeye başlamıştı. Sanki birşeye sinirlenmişti.

Onu kendime döndürüp anlını öpmüştüm. Gözlerini açıp bana bakmıştı. Utanarak boynuma saklanıp kollarını etrafıma sarmıştı.

Kıkırdayıp bebeğimi kendime daha fazla çekip koltukta uyumuştuk.
.
.
.
.
.
Taehyung'un ağzından

,,Kapa çeneni! Senin böyle biri olduğunu bilmiyordum.", babacığım bana bağırıyordu.

Göz yaşlarımı tutamıyordum. Ne kadar berbat ve iğrenç biri olduğumu söylüyüp duruyordu. Ne oldu anlamıyorum. Daha önce birlikte eğleniyorduk ve şimdi bana bağırıyordu.

Birden kolumdan tutup beni ayağa kaldırmıştı. Beni kapıya doğru sürüklüyordu. Hızına yetişemiyordum ondan tökezliyordum. Canım fazla yanıyordu.

Ona yalvarıp beni bırakmasını söylüyordum ama bir işe yaramıyordu. Kolumu feci sıkıyordu ve canım yanıyordu. Kapıyı açıp beni dışarıya fırlatmıştı.

,,Seni bir daha burada görmek istemiyorum. Ne yaparsan yap, umurumda değilsin. Öl yada başkasına köle ol. Artık sen benim gözümde bir pislikten başka birşey değilsin.", kapıyı yüzüme sertçe kapatmıştı.

Titriyordum ve korkuyordum. Bir suçum yoktu, gidecek bir yerim yoktu, bu dünyada kimsem yoktu. Ne yapacaktım ben şimdi? Sokaklarda sürünüp bir gün açlıktan, susuzluktan, soğuktan ölecektim.

Kapıya dayanıp yalvarmıştım son güçüm ile ama işe yaramamıştı. Ayağa kalkıp evden uzaklaşmıştım nereye gittiğimi bilmeden.
.
.
.
.
.
.
Birden nefes nefese uyanmıştım. Jungkook suyla yüzümü siliyordu ve ne olduğunu analize edememiştim.

,,Bebeğim, iyi misin? Yine kabus gördün. Beni çok korkutun.", kabusmu?

Yine aynısı olmuştu ama bu zamanki daha kötüydü. Neden böyle oluyordu? Anlam veremiyordum.
Babacığıma sarılıp kafamı boynuna gömüştüm. Beni kolları ile sarıp kafama küçük öpüçükler koymuştu. Herşeyin geçeceğini söylüyordu, beni sakinleştiriyordu. İşe yaramıştı ve artık daha sakindim.

,,Bana ne gördüğünü anlatmak istermisin, güzelim?", kafamı "hayır" anlamında sallamıştım.

Hazır değildim. Sanki üstümde bir yük vardı ve beni aşağa çekip duruyordu. Bu rüyaların ne anlamı olabilirdi ki. Hiç böyle şeyler görmemiştim ve bu beni endişelendiriyordu. Babacığım ne zaman hazırsam o zaman anlatmamı söylemişti ve bu anlayışını sevmiştim.

Sakinleşmiştim ve Jungkook bana sıcak süt içirmişti. Bu çok iyi gelmişti ve artık mayışmıştım. Tekrar uykuya dalıp herşeyin yoluna girmesini dilemiştim.

Jungkook'un ağzından

Bebeğime ne oluyordu anlamıyordum. Bu günlerdir çok fazla kabus görüyordu. Ona kötü birşey olacak diye çok korkuyordum. Onu kaybedersem ben ne yapardım? Başımıza gelen olaylardan şüpheleniyordum. Bence Jin hyungumu aramam gerekti. Kendisi psikiyatristi ve eminim bize yardım edebilecektir.

-----------------------------------------------------------------------------------

Eminim ki çoğunuz ,,Bu yazar nereye gitti?", diyorsunuzdur. Biraz ara vermem gerekti. Sizde biliyorsunuz, bir kaç piskolojik sorunlar ile yüzleşiyordum ve durumun daha iyileşti. Artık daha mutluyum ve bütün konsantrasyonumu derslerime vermek istiyorum. Elbette sizi unutacak değilim. Sizi seviyorum ve gerçekten özür dilerim. Uzun zamandır yoktum ama artık geri döndüm. Elimden geldikçe bölüm atıçam.
Umarım bu bölüm hoşunuza gitmiştir. Büyük bir olay olacak ;). Hazırlanın.
Bye bye ♡

19.09.2021