MARION'S POV
Dinala ako nila Arlo at Candy sa lugar kung saan walang tao ang makakapunta. Hindi din pamilyar ang lugar na pinuntahan namin, Arlo was with me this time after Candy feed me some food. This is the most gentle treatment of kidnapping that I have experience in my entire life.
"Ano... Marion... Are we really a bad person?"
"Malamang... Ano naman ang gusto mong lumabas sa bibig ko? Na mga anghel kayo na nagmula sa langit?" they hurted my wife... I won't let this slide.
"Ahhhh, I don't know if I should tell you this, but.. this topic may contain about my Master's life. I do respect his privacy... But how about we have a deal?"
"I could save my wife and myself." animal na yan, respeto daw ng pribasiya ng amo ngunit may balak ata mag spill ng tea. Hindi ako chismoso sa isang taong basura.
"Master is planning to Kill Valora."
Nandilim ang paningin ko dahil sa kanyang sinabi. Marahas kong iginalaw ang katawan ko ngunit nakaposas ang kamay ko sa likod ng upuan at nakatali ng lubid ang aking mga paa.
"PAKAWALAN MO AKO." Shit kinain ko din ang sinasabi ko. Pero kailangan dahil yung Candy na yun ay balak patayin si Valora! I did my best to protect her and I will not fail my mission as a man to protect my wife.
Lumapit si Arlo saakin saka inilabas ang kutsilyo mula sa kanyang suit. Kinuha niya din ang susi para mapakawalan ako sa posas, pagkatapos nun, I can't help myself but to thank him.
"T-Thanks."
He was not in my side nor in Candy's side... Wala siyang kinakampihan dito. I was attempting to reach the door when he grabbed my wrist and handed me a knife and a small pistol.
"Kailangan mo ng kagamitan para maprotektahan ang iyong sarili. Gawin mo din ang dapat mong gawin."
I nodded while confusion was still plastered on my face. He was weirder than before. Nakarinig ako ng pamilyar na sigaw mula sa malayo kaya tinakbo ko na ang daan kung saan nagmumula ang ingay.
"TULOG!!! TULONGG!!!"
Si Valora!! Si Valora!!
Paulit ulit ang sigaw hanggang sa natungo ko na ang destinasyon na aking hinahanap. Without hesitation, I opened the door of the big room. Witnessing my wife who is lifeless sitting on the chair. May hawak na baril si Candy at ginalaw ang gatilyo ng baril. Sanhi nito, tumagos ang dalawang ipinutok na bala sa ulo ni Valora.
"V-V-VALORA!!!" I panicked. Ginawaran ko ng suntok si Candy sa mukha sabay na tinadyakan sa tiyan ng makalapit ako sa kanilang direksyon. Nablangko utak ko sa mabilisang pangyayari.
"V-V-VALORA... VALORA. VALORA!!!" Unti unting umagos sa mata ko ang basang luha ko. Parang sinusuntok ng bato ang aking puso at malakas ang kabog dala ng nerbyos at pagsisisi.
Putangina... Kasalanan ko lahat ng ito. Bakit hindi na lang ako yung pinatay? Bakit asawa ko pa ang nadadamay?
"Va-Valora... Gumising ka. G-Gu-Gumising ka." mahinang hikbi ko. Niyugyog ko din siya ng marahas ngunit sa bawat pagyug-yog ay sumasabay lamang ang mabigat na katawan nito sa ninanais ko.
"Wag mo ako iwan... Wag mo ako iwan please?" nanlalabo na din paningin ko. Todo na ang agos ng dugo mula sa ulo nito. Hindi lang ito ang nagdudugo, lumala din ang pag agos nito sa bandang ilong at bibig.
I WILL NEVER FORGIVE YOU CANDY.
Naramdaman ko ang yakap niya mula sa aking likuran at mahina akong binulungan sa aking tainga. Isinaad niya - "Satsujin... This is the life that we wanted. We should be together... Your second life... Is supposed to be our happy ending."
BINABASA MO ANG
『 GEMINI'S FIRST SMILE 』COMPLETED
Random❝ Hanggat kaya kitang pasayahin. Iyon ang mas importante Valora. Mahal kita ng sobra. ❞ - Marion Forge. Nagkaroon ng issue tungkol sa bandang pinapasukan ni Valora Reynard. Dahil sa pangit niya'ng ugali ay balak siyang siraan ng isang tao na ayaw s...
