VALORA'S POV
Nakatulala lang ako habang ang kanang braso ko ay nakabaon sa dibdib ni Marion. Yung ulo niya nakalagay sa balikat ko.
Wala na siya... Patay na siya.
Tumingin ako sa pader at nakaukit doon ang 'SALAMAT' in a cursive writing style. As expected, it was blood that was imprinted to write on the wall.
Nanghihina ang katawan ko... Hindi ko din magawang mahila ang braso ko dahil makapit ang katawan ni Marion saakin. I don't have enough strength to push him away.
I want to stay like this... Hugging him. But the difference is, there is no warmth between our embrace. Just his own lifeless cold body.
I hic as tears started to fall down my eyes. Medyo nananakit ang mata ko at nagdudugo dala ng pagsapi saakin ng kaluluwa.
"Th-This isn't our l-l-last goodbye." maingat kong inangat ang kanyang ulo mula sa aking balikat gamit ang free hand ko. I gently touched his pale cheeks and aim to kiss his cold lips.
"Th-This is n-n-not our last g-g-goodb-bye."
Para akong sinasaksak ng ilang kutsilyo at inuukit nito ang sakit at lungkot. We're supposed to last within a year but guess what? Ang bilis ng oras.
Tinitigan ko ulit ang mukha ni Marion. Para itong nakangiti kahit na alam ko he was wearing a poker face. His presence feel lighter than usual.
Naramdaman ko ang papalapit na presensya ng isang tao and it's Arlo. He was just standing from afar, watching me till I cry my tears out.
"Ano ba tinitingin tingin mo diyan?" naiinis na saad ko. "Feeling mo ba na nasa sinehan ka? Bakit hindi ka man lang gumalaw diyan kesa tingnan mo ako kung paano mag drama?"
"Paano na ang gagawin natin? CANDY is one of the famous person. Pag nalaman ng mga tao ang biglaan niyang pag kamatay maraming magtataka kung sino pumatay. Not to mention, na may issue ka din na you hated his guts. Baka akusahan ka ng mga tao na ikaw pumatay sa kanya."
"FYI, Those issue may be true but we both know na hindi ko siya kayang patayin-"
"Psh, pero pinatay mo asawa mo."
"IT WASN'T ME. IT WAS SOMEONE ELSE OKAY!?" Sigaw ko. "Pag ako nakulong, idadamay kita. May mga pruweba din ako na kayo ni CANDY ang dahilan ng pagkasira ng repyutasyon ko."
He just laughed me off like I stated something funny. Nilakad niya ang direksyon namin ni Marion saka mahinhin na hinawakan ang braso ko na nakabaon sa dibdib ng asawa ko. Unti-unti kong naramdaman ang paggaan ng aking braso ng naghiwalay na ang braso ko saka ang katawan ni Marion.
"Run away in this place. I'll take care of everything."
"Ano ang balak mo?" I asked. "Hindi ako aalis dito hanggang hindi naililibing ng maayos ang asawa ko-" pinutol niya ang sasabihin ko ng inilapat niya ang kanyang palad mula sa aking labi.
"Trust me... Please, Ms. Valora." ang tono ng kanyang pananalita ay parang nangangako. Ilang beses akong napahinga ng malalim at tumango sa kanya bilang pag sang ayon.
"O-Okay... I'll trust you. But before I go, can I hold my husband first?"
He sighed saka sumangayon sa aking ginugusto. He cannot help but to agree with me. Inuna niya nang asikasuhin si CANDY. Binuhat niya na ang walang malay nitong katawan saka umalis at iniwan kami sa iisang silid ni Marion.
"I'll find you no matter what. Gusto ko na ikaw ang magiging wakas ko... Gusto kita ulit makasama." niyakap ko siya ng mahigpit. I don't care if we were both covered in blood and dirt.
BINABASA MO ANG
『 GEMINI'S FIRST SMILE 』COMPLETED
Random❝ Hanggat kaya kitang pasayahin. Iyon ang mas importante Valora. Mahal kita ng sobra. ❞ - Marion Forge. Nagkaroon ng issue tungkol sa bandang pinapasukan ni Valora Reynard. Dahil sa pangit niya'ng ugali ay balak siyang siraan ng isang tao na ayaw s...
