MARION'S POV
"Sir, I think your wife needs some serious help. Are you sure na wala siyang tama sa utak?" diretsahan na tinanong ako ng doktor.
Valora was staying inside her room for one week. She openly talks about her situation right now. I am an open minded person and will always believe in her. Siguro ang may mali dito ay yung doctor na nag mo-monitor sa kalagayan niya. She is not simply hallucinating.
"AHAHAHA! Ano ka ba naman Doc! Just list down the medicine that she needs to take." Saad ko. Niresetahan ako ng mga gamot na dapat bilhin saka agad na umalis sa pamamahay namin. After niya umalis, itinapon ko na lang ang reseta sa basurahan.
Valora does not need those medicine. She's been taking a lot of pills since she was a kid. Mrs. Reynard openly shared her experience with her daughter.
Something is really up. I have to face her.
Pumunta ako sa kwarto ng asawa ko at nakita ko siya na nakahiga't nababalot ng puting kumot.
"Kitty, mag usap nga tayo." I sit beside on her bed while she stated something in a muffled voice.
"Sino na naman ba ang kinakausap mo?" dati dati kaming dalawa lamang yung nasa bahay hindi naman siya ganun ka daldal. Bakit nung nagsasabi siya tungkol sa mga multo parang nag iba na takbo ng mundo niya?
I aggressively pulled her blanket that reveals her messy reddish hair. Her beautiful brown eyes are covered with dark circles. Namumutla na din kumpleksyon ng kanyang balat.
OK! IT'S TIME TO MAKE HER NORMAL.
I smirked and playfully pulled up her black nightdress. Tinampal niya naman yung kamay ko causing for me to hiss in pain.
"W-What are you doing?" umubo pa siya.
"Huhubaran ka. Tapos mag sex–"
"MARION!!" Sigaw niya ng malakas. Parang nabasag na eardrums ko sa maximum scream niya.
"LALABAS TAYO. MAG DATE TAYO." Aminadong saad ko. Tinatamad din ako mag luto.
"May sakit ako."
"Wala kang sakit. Stop acting like a sick girl. Sa bahay ka na nga lang naka quarantine tapos mag kakasakit ka pa?" hinawakan ko ang kabilang braso niya at hinila ko siya pataas.
"May virus. Kung gusto mo mamatay ng maaga ikaw na mauna. Saka na lang ako susunod pag nakahanap nako ng bagong jowa."
Napa 'tsk' ako sa huli niyang sinabi.
"Ako lang magiging lalaki mo." mahinang bulong ko.
"ANO??" Tumayo na siya mula sa kama. Niyakap ko siya mula sa likod sabay na sinabing "I like you. Like me back tooo!"
"Ugh, sana matapos na yung quarantine ng saganon ay makaalis nako sa presensya mo. Dapat nga ikaw yung may need sa doktor dahil halatang takas mental ka." na gulat na lang ako ng umubo siya ng dugo.
"VALORA!!" Gulat na reaksyon ko sabay na pinabalik siya sa kama. Naka ramdam na lang ako ng kung ano tumama sa ulo ko at nawalan ako ng malay pagkatapos nun.
━━━━━❘༻༺❘━━━━━
VALORA'S POV
Ng masilayan ng mata ko ang walang malay na si Marion. I immediately took my cellphone and hurriedly dressed up myself into a man. Iniwan ko siya sa sahig at madaling sinarado ang pintuan ng kwarto ko.
"TUTULUNGAN KA NAMIN VALORA." umaaligid saakin ang mga napatay ni Satsujin. They will be the one who'll guide me to end my misery.
"DITO. DITO. DITO. DITO." Nakalutang ang dalawang babae na may hawak na walis. Their face was disfigured. Sabi nila it was been slapped by a chainsaw.
They guided me towards to Marion's room. With a confused face, I asked them. "Bakit niyo ako pinapapunta sa kwarto ng asawa ko?"
Tumatawa lang sila at pumunta sa ilalim ng kama. As I watched the bed's movement. My eyesight caught a glimpse of a door... Parang mukhang secret basement. Yung pintuan nag bukas na lang bigla at may mahabang kamay na humila saakin.
Days passed by, the ghost started to bother me more and more. Nahahawakan at nakakausap ko sila na parang normal na tao. Ang pinagkaiba lang ay ang kanilang pisikal na kaanyuan.
They're very ugly.
"Stop gripping me! I feel like my hands are about to be broken!" I reacted. Binitawan nila ako pero iniwan naman sa madilim na silid. It reeks of... Dead people? Sobrang baho to the point na feel ko para akong nasa ilalim ng lupa ng sementeryo.
"HIHIHIHIHIHIH."
"HEHEHEHEHE." tawang tawa yung dalawa. They're starting to give creeps inside my body.
"Asan ba ilaw dito." kinuha ko cellphone na dala ko mula sa bulsa at nag on ng flashlight. Bumungad mukha saakin ng ghost na kasama ko.
Napapikit na lang ako ng mariin ng malapitan ko nasilayan ang kanyang mukha. Their eyes looked like it's been stitched like a cloth. May lumalabas na uod mula sa sugat nila sa mukha at yung ngipin ay nababalot ng dugo.
"HIHIHIHIHI. VALORA... VALORA... VALORA." Tawag nito saakin.
"ANG IYONG ASAWA. ANG IYONG ASAWA. MAKASALANAN. MAKASALANAN. MAKASALANAN."
Nung may nakapa akong switch ng ilaw ay agad ko itong pinindot. Lumiwanag ang paligid at nagulat ako sa aking nasilayan.
Parang ibang iba ang nakita ko. Hindi ako makapaniwala na... Puro baril at kutsilyo ang nakapalibot sa buong kwarto. Nag panic na din ako dahil pagkatungo ko sa itaas ay may nakita akong mga pugot na ulo.
Di ko mapigilan na mapahagulgol.
"Is... This? Ito ba ang sinasabi niyo?" tanong ko sa dalawang kaluluwa. "Is this my husband's secret?" I asked.
"HIHIHIHIHI. HIHIHIHI! PATAYIN MO ASAWA MO. HIHIHIHI. HIHIHIHIHI. PATAYIN MO ASAWA MO. HIHIHIHIHI." They both stated at me. Nawalan ako ng balanse sa pagkakatayo. Habang nakaupo ako mula sa sahig, paki ramdam ko nababalot yung katawan ko sa dugo ng mga pugot na ulo.
Me? Papatayin si Marion?
"HIHIHIHI! NAGKAKAROON KA NG PAGDADALAWANG ISIP SA ASAWA MO? BAKIT? NUNG PUMATAY ASAWA MO NAG DALAWANG ISIP DIN BA YAN NA PAG BIGYAN ANG KANYANG MGA NAPATAY?"
Tiningnan ko ang mga mukha nilang naka ngiti. "Let's investigate more. I am sure... Hindi ito ka gagawan ng asawa ko."
"HIHIHIHIHI. MALAY MO, PAGKAGISING MO KINABUKASAN SUNOD NIYA NANG PAPATAYIN ANG KAIBIGAN MO."
"There is a reason why he is doing this–"
"PERO KAHIT MAY RASON SIYA MALI PA DIN ANG PUMATAY KUNG MAY IBANG PARAAN PARA MASOLUSYUNAN ANG PROBLEMA."
Isa isa nilang tinanggal ang mga ulo mula sa itaas at ibinato saakin. I just cried like an idiot, not daring to look at those disgusting faces.
"HIHIHIHIHI PUGOT NA ULO. PUGOT NA ULO. PUGOT NA ULO. PUGOT NA ULO."
"STOP!! TUMIGIL NA KAYO." I shouted as they froze. Nanigas katawan nila at yung huling lumabas na salita sa bibig nila ay –
"PUGOT NA ULO NI WINGSLEIGH." Tinuro nila yung huling binato na ulo saakin. Full of shock, I screamed like a maniac.
Masisiraan na ako ng ulo.
"HINDI!!! WINGSLEIGH!!! HINDI!!" I shouted.
Todo hikbi at halo halo na emosyon ko. Bakit si Wingsleigh pa... Bakit siya pa?
"HIHIHIHIHI. WALA NAMAN KASALANAN ASAWA MO. HIHIHIHIHI. MATINO SIYANG TAO SA PANINGIN MO HIHIHIHIHI. MANIWALA KA SAMIN VALORA HIHIHIHIHI ISA DIN YANG GAWA NG DEMONYO HIHIHIHIHI."
Parehas kaming may pinagdadaanan na problema. Between us... Who is more crazier? Is it me? Or him?
BINABASA MO ANG
『 GEMINI'S FIRST SMILE 』COMPLETED
De Todo❝ Hanggat kaya kitang pasayahin. Iyon ang mas importante Valora. Mahal kita ng sobra. ❞ - Marion Forge. Nagkaroon ng issue tungkol sa bandang pinapasukan ni Valora Reynard. Dahil sa pangit niya'ng ugali ay balak siyang siraan ng isang tao na ayaw s...
