VALORA'S POV
Ang dilim ng aking paligid. Pakiramdam ko na yung kaluluwa ko nakalutang sa hindi pamilyar na lugar... Para akong nasa pinakailaliman ng tubig, ngunit nagsisilbing munting ilaw ang mga kumikinang na maliliit na bituwin.
Nasasakal ako... Gusto ko magsalita kaso hindi ko maramdaman ang aking dilia. Namamanhid buong katawan ko at parang may sumasaksak sa puso ko.
"LALALALALA"
"HAHAHAHAHAHAH!!!!"
"HEHEHEHEHE"
Iba't ibang di pamilyar na tawa ang naririnig ko. Sa sobrang lakas ay tila'y namimintig ang aking tainga. Nagulat ako sa reaksyon ng may lumitaw na pugot na ulo sa aking harapan, ngunit nasisigurado ko na parang nyebe na naninigas ang aking mukha.
"VALORAAAAAA... VALORAAAAAAA."
'Please don't call me by my name.' I silently stated.
Satsujin did this chaos... He gave me the power to kill someone because he knew I cannot do that. Instead, he transfered some of the souls body for me to kill my husband.
Ayoko na makita o madatnan man ang asawa ko na patay na. I... I hated that I am the one who killed the person that I like.
"VALORAAAA... VALORAAAA... HAHAHAHAH!!" They keep on calling on my name till the scenery in front of me glitched like an advanced technology. Natagpuan ko ang aking sarili sa isang malaking upuan at nakaupo ako.
The walls were surrounded by Satan's portrait and some of them were angels but their wings are ripped. And there are 7 persons who showed their presence, sitting on their respective chairs. Bali ako ay nasa pinaka center ng table na mahaba, the four persons on the left side while the three persons were in the right side of the table.
This is scary... This is scary... Nakatalukbong lahat ang ulo nila ng itim na balabal. I am afraid to see their cursed faces. This place feels like hell.
"P-P-PAKAWALAN... P-Pakawalan niyo na ako..." I huffed. Hirap na din ako magsalita sa walang kadahilanan.
I have nothing left in this world..
Nakita ko ang pamilyar na pigura ng isang babae. She was wearing a golden cloak and a scepter. Surrounded by a big gold crown designed by expensive jewels.
Is she a... Royalty?
"Ang balanse ng aking timbanggan ay bumalik na sa dati. Ibig sabihin nito, pantay na ang hustisya ayon sa kalooban ng mga kaluluwa." ibinuka niya ang kanyang kamay at may usok na lumabas sa kanyang palad. Sa looban ng usok, lumitaw ang imahe ng balancing scale na pantay na pantay.
Is she... Ano, isa ba siyang judge? Like that?
Wait... That balancing scale is not an ordinary thing. It looks like a scale of justice. On the left side, there is the grim reaper of hell and on the right side... Is the statue of myself.
"Hinahatulan ko na ang kaso ni Satsujin sa mundo ng mga tao at sa mundo ng kadiliman, idinidiklara ko na ang hustisya na ginugusto ng nakararami ay nagtagumpay. Ibabalik ko na sa normal na kapayapaan ang nagulo ni Satsujin, maging ang buhay ni Valora Reynard. Ako... Ang tagahatol ng kapantayan ay mangangako na sa ilalim ng aking obligasyon, wala nang ganitong mangyayari sa hinaharap." she closed her palm and look at me.
"Valora Reynard... Ninanais mo ba na bumalik sa nakaraan? Rerespetuhin namin ang iyong desisyon sapagkat-"
"If I go back in time... I want to see Marion again... I want to love him... I want to love him." I cried. I don't care kung nagmumukha akong baliw at bastos sa harapan nila.
BINABASA MO ANG
『 GEMINI'S FIRST SMILE 』COMPLETED
Random❝ Hanggat kaya kitang pasayahin. Iyon ang mas importante Valora. Mahal kita ng sobra. ❞ - Marion Forge. Nagkaroon ng issue tungkol sa bandang pinapasukan ni Valora Reynard. Dahil sa pangit niya'ng ugali ay balak siyang siraan ng isang tao na ayaw s...
