KARANLIKTAKI ADAM (+18)

11. günahkar

Merhaba
Hoş geldiniz♡

11.bölüm
"Günahkar"

Şarkı:Emre fel, Ruh

Iyi okumalar!

Ruhumu dansa kaldırdım bu gece, belki ruhun da eşlik eder diye.

Günahlarım gecenin koynunda, günahlarına karışmış durumda.

🖤

Sizi yakan şey nedir diye sorsalar cevabınız ne olur?
Geçmiş mi? Alevler mi?
Muhtemelen benim cevabım geçmişimi yakan alevler olur.

Bir okyanus var. Alev alev yanan bir okyanus. Içinde binlerce yanan kelime. Anı. His. Duygular.

Okyanus yanar mı? Geçmiş okyanusu yanar. Benim geçmişim alevlerden oluşan bir okyanus gibiydi. Okyanusun içinde bir yanardağ vardı ve o yanardağ aktif hale geldiğinde ne geçmişim, ne okyanus diye bir şey kalmayacaktı.

Bir şeyler oluyor, bir şeyler oldu ve benim bu olayların ortasında olmama rağmen tek yapabildiğim seyretmek.
Elimden başka bir şey gelmiyor. Çünkü ne yapacağımı bilmiyorum.

Kapının önünde elimde kutu ile ne kadar kaldım öyle biliyorum. O sözler... Bir şey ifade etmesi gerekiyor mu, onu da bilmiyorum.

Anlamıyorum. Etrafımda kocaman bir okyanus var ve benim farkında olduğum tek şey o okyanusun ortasında bir gerçek gibi dikildiğim.

Kutunun üstündeki notu elimde tutarak salona geçtim, içinde neler olduğunu merak ettiğim ama bir yandan da açmak istemediğim o kutu.

Düşünceler içinde kaybolan bedenimi koltuğa bıraktım ve kutuyu dizlerimin üstüne koydum. Saat gecenin ikisiydi.
Ve ben burda neler olduğunu anlamadığım ama içinde olduğum kocaman bir oyun olduğunu fark ettiğim bu şeylerle uğraşıp duruyordum.

Elimle esneyen ağzımı kapatıp kutuyu açmaya başladım.
En fazla ne çıkabilir turuncu bir kutudan?

Gözüme ilk çarpan şeyi çıkardım kutunun içinden. Kaşlarım yukarı kalkarken elimde etekleri yırtılmış bir bezbebek vardı.

Etekleri yırtık, eski bir bez bebek?

Tuhaf bakışlarımı bezbebekten çekip ikinci gözüme takılan şeyi çıkardım. İlkinden çok farklı olmayan bir oyuncak daha.