KARANLIKTAKI ADAM (+18)

4.Suspus

Hoşgeldiniz canlarım benim.
Nasılsınız, iyi misiniz?
Bende iyiyim.:)):D

Okuduğumuz saat;

Halinizi hatrınızı ve saatimizi sorduğuma göre, beklenilen bölümü okumaya başlayalım.

4.bölüm
" Suspus "

🖤 Iyi okumalar 🖤

Ruhuma ıstırap veren zincirler, beni içine yutan karanlığa yılan gibi dolandı.
Geceye çöken sessizlik,
Karanlığın zihninden çıkan kirli çığlıklar gibiydi.

Beynim zonkluyor, ellerim ve dirseklerim diken batılırıp çıkarılıyormuş gibi acıyordu.
Ilk beş saniye kararan gözlerim ile beynim durmuştu.
Ne olup bittiğini anlayamamıştım bile.

Araba çarpmış mıydı?

Ben yaralandım mı?

Ya da öldüm mü?

Ama ölseydim, vücudumdaki yaraların acılarını hissetmezdim ki...

Sol tarafım da ağrı hiç yokken sağ elim ve dirseğim boylu boyunca soyulmuş olmalıydı.
Durdum.
Hayır araba çarpmamıştı.
Son anda bileğimde hissettiğim el beni kendine çekmişti.

Saçlarım arasında süzülen nefes sesleri kafamı hızlıca uzandığı yerden kaldırmamı sağladı.

Yok artık!

Bu kimdi ya?

Vücudumun yarısı beni kurtaran adamın üzerindeyken, sağ tarafım da yere hızla çarpmamdan dolayı sızı vardı.
Geçirdiğim şok yüzünden temastan rahatsız olmaya vaktim olmamıştı.
Hızla uzandığım pardon, çakıldığım yerden kalkıp dizlerimin üzerinde durdum.
Benim kalkmamla yerde boylu boyunca uzanan adamda kendini toparlamış ama benim gibi yarı oturur halde değil direkt ayağa kalkmıştı.

Kafamı kaldırıp önümde direk gibi duran adama baktım.
Ellerinin tersiyle üstündeki tozları silkeleyip üstünü düzeltti ve bunların hepsini çok sakin bir şekilde yaptı. Çatık kaşlarım ile çoktan kaybolan beyaz arabanın arkasında bıraktığı boşluğa baktım. Gözlerimi tekrar önümdeki adama çevirirken, her ne kadar yüzümde belirsiz ve soğuk rüzgarlar esiyor olsa da, gözlerimde hala şok ve korku kırıntıları bulunuyordu. Donuk gözlerim, karanlıktan dolayı neredeyse hiç görünmeyen yüz sınırlarında gezindi.

Yüzü kafasına geçirdiği kapşunlunun şapkasından dolayı gözükmese de ikimiz de birbirimize bakıyorduk.