Marriage with Benefits - COMPLETED

39: Lost Ring

Chapter 39

Alyx's POV

(T_____T)

Ampupuuuu. . . .

Lagot ako! Waaaaahhhh. >o<

"Anak ko? Nakita mo ba? Kasi naman, tinago mo noh??" waaahh, para akong baliw na tahimik na kinakausap ang baby sa tyan ko dahil sa napakahalagang bagay na nawawala.

Huhuhuhuhu. (T___T) Ang WEDDING RING ko, asan na?? Kagabi lang naman ng natulog ako nandito lang yun sa daliri ko pero bakit paggising ko wala?? San na yun napunta? >.<

Paktay ako nito sa masungit na daddy. Holo?? (-____-)

"Alis na ako??"

Namisplaced ko lang siguro. Hmp, pero hindi ko naman inaalis yun sa daliri ko eh. Paano yun nawala? AMP!!

"Baby?"

Magagalit si Mikko kapag nalaman niyang nawala ko yun. Ahay!!! >.<

*tsup* Napaitlag ako sa gulat ng bigla niya akong halikan sa pisngi.

"Okey ka lang??"

"H-Hhaa??" (-___-)

"Bakit parang hindi ka at ease? May nararamdaman ka ba? May masakit ba sayo? Gusto mo dalhin kita sa ospital?"

"Ha? Wala. Okey lang ako. Okey ka na ba? Tapos ka na kumaen? Baka may naiwan ka pa?" (@_@)

"Baby, kanina pa tayong tapos kumaen. At saka wala naman akong dinadalang gamit so wala akong maiiwan. Okey ka lang ba talaga? Ang weird mo??"

"Okey nga lang. Sige na, baka ma-late ka pa." (~~,)

"Kanina parang tensyonado ka. Ngayon naman ang sungit mo. Ang agang moodswings mommy. Haha!"

Hay, pinagtawanan niya pa. Mabuti na din yun, atleast isipin niyang ganito ako dahil buntis ako para hindi na siya makahalata. Para hindi na niya malaman pa, mahahanap ko din naman yun for sure.

"Mikko!! Sige na, ingat ka.."

Tinuro niya lang labi niya na ngunguso-nguso.

Nagtiptoe ako saka siya hinalikan.

"BYEEEEEE!!!!!!!"

Pagka-alis na pagka-alis ni Mikko ginalugad ko agad ang buong bahay para hanapin ang nawawala kong singsing. Hindi pa rin talaga ako makapaniwalang nawalan yun sa daliri ko. Paano? Eh hindi ko talaga yun tinanggal. Hay! San ko ba yun hahanapin?? Waaaahhh!! (T____T)

Halos sisidin ko na pati ang swimming pool sa paghahanap nun. Pero sa kasamaang palad hindi ko talaga siya nakita.

Pabagsak kong inihiga ang katawan ko sa kama dahil sa pagod.

Ni hindi ko na namalayan ang paglipas ng oras. Kaninang-kanina pa akong paikot-ikot sa loob ng bahay, wala naman akong napala. >o<

Biglang nag-ring ang phone ko.

Si Mikko, nararamdaman niya sigurong iniisip ko siya.