Vanity and Beauty ° HyunLix [✓]

Bölüm 14; Beni Bir Daha Bırakma

Bölümü dün akşam atamadım kusura bakmayın :') Acil birkaç işim vardı da. Neyse sizi fazla tutmayayım.

İyi okumalar~

⭐

Gözlerimdeki ve başımdaki ağrıyla yavaşça inlemeye benzer bir sesle mızmızlandığımda etrafımda heyecanlı sesler duyarak kolumu kaldırarak ağrıyan başıma götürmeye çalıştım ama birisi kolumu tutarak kıpırdatmamı engellemişti ama yine yayılan acıyla ağlamaya benzer gürültülü bir ses çıkarttım. Kaşlarımı çatarken acıyla sızlandım.

"Ameliyattan bir gün önce çıktın, kolunu fazla kıpırdatmamalısın."

Tanımadığım bir ses üzerine gözlerimi üstümdeki yorgunluğa rağmen açarken etrafa kısa bir göz gezdirdim. Minho hyung tam yanımdaki sandalyede oturup ilgiyle bana bakarken ayakta duran babama baktım. Endişeli gözleri yüzümde gezinirken başımı diğer tarafıma döndürerek babama ve Minho hyungun kiminle konuştuğunu anlamaya çalıştım.

Yaşlı birisi vardı, beyaz önlüğüyle bana doktor olduğunu gösterirken yaşlı doktor dikkatle bir aileme bir de bana bakarken ciddi bir ses tonuyla bana hitaben konuşmuştu. Bana durumumla ilgili bilgi vermek istiyor gibiydi.

"Durumuna bakmak için bizzat ben gelmiştim ama iyi ki gelmişim. Durumun şu anda daha iyiye gidiyor. Hastaneye ulaştığında baygın bir durumdaydın, seni genç, uzun boylu ve polis olduğunu iddia eden bir adam getirdi ama kimliğini doğrulayamadan yakınlarını arayacağını söyleyip hastaneden gitti. Seni ameliyata alıp omzundaki kurşunu çıkardık. Durumun kritik değildi ama yine de birkaç gün geçince omzuna daha dikkatli bir muayene uygulayıp size daha iyi haberler verebilmeyi umuyorum. Sadece hastanede kaldığın birkaç gün boyunca sağ kolunu hareket ettirmemen lazım." dedikten sonra baygın bakan gözlerimle onu onaylamış ve önümüzde eğildikten sonra hastane odasından çıkmıştı.

"Yongbok, sen şimdi nasılsın? Daha iyi misin? Gözlerin sanki biraz baygın bakıyor? Senin için yeni bir doktor tutmamı ister misin? Bu doktor sana karşı ilgisiz gibiydi?" dediğinde Minho hyungun nefes almadan konuşmasına karşılık acıyla gülmüştüm. Güldüğüm anda sarsılan omzumla gülüşüm yarıda kaldığında bu sefer babam bana hem şefkatli hem de kızgın bir ses tonuyla söylenmişti. Ses tonu boğuk çıkıyordu.

"Hareket etme, doktorun ne söylediğini duydun."

Minho hyung ve babamda bakışlarımı gezdirdikten sonra sesimi temizlemek istercesine yalandan öksürmüş ve alttan bakışlarla ikisine de bakarken konuşmaya çalışmıştım.

"Duydum, doktorun neler söylediğini çok net bir şekilde duydum ama siz fazla abartıyorsunuz. Hyung, doktor bana karşı gayet ilgiliydi ve söylediklerine bakarsak beni güzelce ameliyat etmiş, yaşıyor olduğumu da göz önünde bulundurursak beni öldürmeyi başaramamışlar." dediğimde Minho hyung elini yumruk yaparak kafamı hedef aldığında acımamasına rağmen yalandan acıyormuş gibi yaparak gevşekçe omzumu tuttuktan hemen sonra dudaklarımı büzerek söylenmiştim.