Vanity and Beauty ° HyunLix [✓]

Bölüm 15; Polisliğe Geri Dönüş

Yanlışlıkla diğer bölümü güncellemişim ama fazla okunmamış :')

Neyse iyi okumalar size~

⭐

Minho hyung üstümü değiştirmeme yardımcı olduğunda sonunda hastaneden taburcu edilme günüm gelmişti. Bu süre zarfında omzum daha iyi olmuştu ama kolumu hareket ettirmekte hala biraz zorluk çekiyordum bu yüzden doktor birkaç hafta kolumda alçıyla gezeceğimi belirtmişti.

Hastanede tam 13 gün yatmıştım. Bunun dışında Hyunjin her gece beni görmeye gelse de son bir haftadır yanıma gelmiyor, aramalarıyla beni teselli etmeye çalışarak beni vuran kişinin arkasında kalan kişiyi aramakla uğraşıyorlardı ama o kişiyi kaçırıp durmuşlardı. Adam sanki kendini yakalayacaklarını hissediyormuş gibi kaçıyordu polislerden. Bu yüzden hastane deyattığım ilk hafta Hyunjin geceleri beni görmeye geliyor, sabah olmadan benim yanımda biraz dinlendikten sonra tekrar işe gidiyordu. Onun yorulduğunu görmek kalbimi kırıyor ve hüzünle dolduruyordu.

Hyunjin o adamı bulmak için gerçekten çok kararlıydı. Onu yakalayamadıkları her an daha çok sinirleniyor ve her geçen gün öfkeyle dolup taşıyordu. Bunu bana yansıtmasa bile gün içinde ne yaşadıklarını anlatırken gözlerindeki ve ses tonundaki istemsizce dudaklarından dökülen siniri tam olarak algılayabiliyordum.

Minho hyung kot ceketimin tek koluma giydirdikten sonra diğer kolunu omzuma doğru nazikçe yerleştirerek kalkmam için bana yardım etmişti. Oturduğum hastane yatağından kalkarken bugün Hyunjin'den haber alamadığım için endişeliydim. Normalde her gün en az iki kere arardı ama şu anda hava kararmaya yakınken hala ondan bir haber alamamamın tedirginliği bütün vücudumu istemsizce ele geçirmişti.

"Minho hyung, Hyunjin'den hiç haberin var mı?" dediğimde yüzünde sahte bir kızgınlık vardı ama benim endişeli halimi görünce bunu yüzünden silmiş ve kapıya doğru hyungumun kolunda ilerlerken Minho hyung sakince ama aynı zamanda hissedilir bir kızgınlıkla konuşmuştu.

"En son o piç adamın yerini tespit edip sonunda yakalamayı başarmışlardı. Yani artık bir sorunumuz kalmadı. Hem gözlemlemelerime göre Polis Hwang gerçekten çok sıkı çalıştı bu süre boyunca, onun bu yanını takdir etmekten başka bir şey yapamam." dediğinde sakince gülümsedim ama yine de içimdeki endişe ortadan kaybolmak yerine artmıştı.

'Umarım iyi olursun sevgilim.'

"Yongbokie!"

İçimden geçirdiğim sözlerle ismim hastane koridorlarında büyük bir yankı yaparak bana ulaştığında istemsizce şaşkın bakışlarla eğdiğim başımı yerden kaldırdım. Kaldırdığım başım tam olarak onu görürken özlemle burukça gülümsedim. Onu sanki bir hafta değil de aylarca görmemiş gibi kalbim özlemle yanıp tutuşmuştu.