İki Deli | •Texting•

8. bölüm: 'sarhoş'

Selam!

Yıldıza dokunup yorum yapmayı unutmayalimm.. hepiniz ÖpüldünüzZz!
____________

Aleynaların da gelmesi ile poyrazla oturduğumuz kayalıklardan kalktık. Kısa bir selamlasmanin ardından meraklı melahat olan ben aleynanın elindeki poşette ne olduğunu sordum. Huyum kurusun

'Bira aldık hepimize' mükemmel haber... eveeet.. Kim içince uyuyakaliyor ya da saçma sapan sayıklamaya başlıyor.. evet ben.. bendiniz ayshe!

'İyi.. iyi yapmışsınız' diyip kestirip attım konuyu. Aleynanın biraları çıkarmasına yardım edip kayalıkların üzerine tekrardan oturdum..

'Hava şansımıza çok güzel.. ' büyülenmiş gibi konuşmaya basladigimda genelde güzel şeyler olurdu.. bugünün de güzel bitmesini umut ederek biramdan ufak ufak yudumlar alarak arkadaşlarım ile beraber kayalıkların üzerinde bir süre denizi izledik..

Yaklaşık birkaç saat sonra başım dönmeye başlamıştı bile.. içtiğimden olduğunu biliyordum ama yapabileceğim birşey yoktu.. ben yalpalaya yalpalaya ayağa kalkmaya çalışırken poyraz kolumdan tuttu. 'Hop hop ayşe napıyorsun ya!' Bana sesini yükseltmesi ile parmağımı sallamaya başladım. 'Sen çok oluyorsun bay ukala! Bana bağırma. Gidiyorum ben' nereye cehennemin dibine mi?!

'Evet biri olmuş' daranın sözünden sonra birkaç gülüşme duydum ama aldırış etmedim. Gerçi onları da cidden duyup duymadığımdan da emin değildim. Hayal görüyor da olabilirdim sonuçta.. 

'Gidicem ben, çekil!' Kolumu poyrazın elinden kurtarmaya çalışırken poyrazın derin bir iç çektiğini duydum. ' Bu gece de belami buldum galiba..' Bana bela mi diyodu o!

'Bela mı, sensin bela!' 'Al işte al başına belayı.. ' sitem ede ede kalktı. Ama benim kolumu! Da bırakmamaya yemin etmiş gibiydi, bırakmak bir yana daha da sıkı tutuyordu..

'Aleyna ayşeyi eve mi bırakayım? Napayım. Akıl verin bana amk aldık başımıza belayı zaten' ayıp oluyo koçum.. bela mela..

'Sen.. eve götürme istersen.. yani tek başına. Ayık değil. Sıkıntı yaratır.. ' hayal meyal duyduğum seslere aldırış etmeden öylece dikiliyordum.. bir nebze ayakta uyuyordum denebilir.

'Sen kendi evine götürsen.'

'Bana olmaz!' Aleynanın bi anda sesini yukseltmesi ile yerimde sıçradım. Birkac bisey mırıldandım ama ben bile ne dedigimi anlayamadim..

'E napıcaz o zaman!? Biriniz bişi diyin abi. Bak zaten ayakta duramıyor kız bişi olucak.. tövbe..'

'Sana götür abicim ya sabah kalkınca da beraber okula gelirsiniz. Takma bu kadar ne buyuttun' eminin sakin tavırları poyrazın hoşuna girmemiş olacak ki beni çekiştirerek emine doğru yürüdü.

'Eve kız atmıyorum ben emin, senin aksine. Başka daha MAKUL bi fikri olan varsa belirtsin.. her an uyuyakalabilir çünkü ayşe.'

Ben poyrazın koluna daha da yapışırken uyku moduna girmiştim bile. Poyraz da anlamış olacak ki beni yavaş ama temkinli adımlar ile arabaya götürdü. Koltuğa oturmam ile uyumam bir oldu diyebilirim..

...

Gözlerimi açtığımda şiddetli bir baş ağrısı ile uyandım. Akşamdan kalmasın çünkü!

Elimle alnımı ovalayıp ayılmak için bir süre boş boş etrafa bakindim. O sıra kendi evimde olmadığımı fark ettim!!

Birden hareketlerim anileşirken gozlerim hızla üzerime döndü. Kıyafetlerim değişmemişti.. bu iyiye haberdi galiba. Yanı en azından..