İki Deli | •Texting•

12. bölüm: 'aşk olsun'

Poyraz'ın ağzından kaza anı.. 

Yine evde oturmuş ikili takımlar halinde fifa oynuyorken batuhanın telefonunun çalması ile bütün oyun bir anda duraksadı. Batuhan telefonu açmaya yeltendiginde 'ya abi sonra konuşsan olmaz mi..' daranın sitemi ile önce ekranda kimin aradığına baktı..

'Ayşe arıyor açmam lazım.' Demesiyle sınır kat sayım yavaş yavaş yükselmeye başladı. 'Tabi ayşeciğin arıyor aç sen, biz ve bütün oyun seni bekleriz batuhancım!' Dayanamayıp biraz çemkirmiş gibi de olsam umrumda değildi. Hak ediyor!

'Susun bi ya!' Diyip telefonu açtı. Birkaç dakika normal bir şekilde konuştuktan sonra birden bağırmaya başladı. 'AYŞE! AYŞE NOLUYO. AYŞE KONUŞSANA NOLUYOR ORDA!?' Hemen yerimden kalkıp batuhana bakmaya başladım. 'Noluyo lan!' Dememle bana delirmiş gibi bakmaya başladı. 'Bilmiyorum, konuşuyorduk.. birden bi gürültü koptu..  cevap vermedi.. şimdi de telefon kapandı. Ulaşılamıyor..' aklıma gelen şey ile alnımı sıvazlamaya başladım. 'Allah kahretsin!' Ben kapıya doğru ilerlerken batuhan ve diğerleri arkamdan bakakaldılar. 'Nereye gidiyorsun olum!' Diyebildi en sonunda dara. 'Polise gidiyorum, plaka sorgulatıcam!' Sinirle soluyarak otoparka indim. Arabama binip en yakın karakolun yolunu tuttum.

....

Karakolda araç tespiti yapıldığında polis elinde birkaç kağıt ile yanıma geldi. Ben endişe ile polise bakarken o konuşmaya başladı.

'Arattığınız plaka 13 dakika önce ... kavşağında kaza yapmış.'

Bir anda başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Oturduğum sandalyeye adeta çakıldım kaldım.. 'Ne?' Diyebildim sadece. Onu da polisin duyamayacağı şekilde söylediğime emindim.. bi süre sadece oturup boş boş duvarı inceledim. Sonra polise dönüp betim benzim solmus bir sekilde zar zor konuşmaya başladım.

'H-hastaneye mi kaldırmışlar?' Dememle elindeki kağıda baktı. 'Evet ... hastanesi.' Demesi ile hemen yerimden kalkıp hiçbirşey demeden dışarı çıktım. Arabaya bindiğimde çalan telefonumu hırsla elime aldım. Daradan gelen tonca mesaj ve arama vardı. Darayı arayıp telefonu kulağıma yasladım.

'Sonunda abicim ya! Nerdesin sen. Arıyorum açmıyorsun.'

'Karakoldayım dedim ya!' Dememle iç çekti. 'Ee bisi çıktı mi..' o an duraksayıp olayları sindirmeye çalıştım. Bir dakikalık duraksamamin ardından konuştum.

'Kaza yapmış..  ... hastanesindeymis şuan. Oraya gidiyorum.' Diyip telefonu yüzüne kapattım telefonu tamamen kapatıp arabayı çalıştırdım.

Son hız hastaneye vardığımda resepsiyoniste adını soyadını verip kaldığı odayı öğrendim. Koşar adımlarla asansörü beklemeyip merdivenlerden çıktım ve aysenin kaldığı kata ulaştım.

Resepsiyonistin yazdığı kağıttaki numaraya bakarak aysenin kaldığı odayı bulmamla odaya adeta daldım! Sorgusuz sualsiz daldım. Helal bana!

Odaya girmemle pardon dalmamla yatakta halsiz birşekilde yatan ayşeyi ve başındaki doktoru görmemle duraksayıp beni deli sanmasın diye doktora baş selami verip hemen aysenin yanına oturdum.

Ayşenin elini tutup doktora döndüm. 'Siz.. neyi oluyorsunuz hastanın' Demesiyle birkaç saniye duraksadım. Hakikaten ben neyi oluyordum aysenin? Arkadaşı.. arkadaşı. Arkadaşıyım.. erkek arkadaşı sayılırım. Yani.. bence öyleyim. Değil miyim.. öyleyim öyleyim..

'Erkek arkadaşıyım.' Dememle başını salladı.. birkaç temel doktor bilgisi söyleyip odadan çıktı.

Bir süre orda.. hasta yatağında beti benzi atmış bir şekilde yatan ayşeyi izledim. Ona hiç bakmadığım kadar uzun süre baktım. Yüzünün her bir detayına.. ellerini hicbir zaman tutamayacağım gibi tuttum.. ve orda oturup yaşadıklarımı sindirmeye çalıştım....