persona • zm

born for it

Asistan kızlardan birisi odama gelip Zayn'in geldiğini söyleyene kadar annemle olan konuşmamı sürdürmüştüm. Ardından hızlıca onunla vedalaşarak odamdan çıkmış ve stüdyoya gitmiştim. Stüdyoda birçok insan vardı ve neredeyse hepsi de birazdan gerçekleşecek çekim için bir işle meşguldü. Ama onu görememiştim. Muhtemelen onun için hazırlanan odada olduğunu düşündüğümde adımlarımı diğer tarafa yönlendirdim.

Kapıya asılan Zayn Malik yazısını görüp içeri girdiğimde onunla karşılaşmıştım. Makyaj masasının önündeki koltuğa yayılmış, başını koltuğun üst tarafına yerleştirerek gözlerini tavana dikmişti. Birisinin geldiğini duyunca başını kaldırarak bana baktı. Yüzünde keyifli bir ifade oluşmuştu.

"Seni bekliyordum."

"Tamam." dedim kapıyı kapattıktan sonra. Kollarımı birbirine bağlayarak soğuk gözlerle onu inceledim. İyi görünüyordu. "Kontrol etmek için gelmiştim ama bir sorun olmadığına göre gidebilirim. Bazı işlerim var."

"Gidemezsin." dediğinde dudaklarında o sinir bozucu tebessümlerinden birisi vardı.

"Neden?"

"Gidersen büyük problemler çıkarırım. Dışarıdakilere biraz ünlü şımarıklıkları yapmak eğlenceli olmaz mı? Sen de sıkılmış görünüyorsun."

"İstediğin gibi röportajını ben yapacağım Zayn. Çekimlerde burada olmama gerek yok."

"Eva..." Başını az önceki gibi koltuğun üst kısmına yaslayarak ayakları yardımıyla koltuğunu iki yana sallamaya başladı. "Burada olmazsan zaten bu çekimi gerçekleştirmeyeceğim. Her şeyi bozmak mı istiyorsun?"

Gözlerimi devirerek bıkkın bir nefes bıraktığımda onun fazlasıyla gününde olduğunu görmüştüm. Duruma bakılırsa bugün beni epeyce çıldırtacaktı. Ama istediğini yapmaktan başka bir seçeneğim yoktu. Dediği gibi burada büyük problemleri zevkle çıkarırdı ve işimde henüz yeniyken patronumla aramda bir sorun olmasını istemiyordum.

"Tamam, kalacağım."

Tatmin olmuş bir halde ceketinin iç cebinden sigarasını çıkardı. İçinden bir dal alırken "Burada içme." demiştim ama beni duymazdan gelerek dalın ucunu ateşledi.

"Nadia buradaymış. Onunla fotoğraflarımızın çekileceğini duydum."

Nadia, evet. Son zamanların en güzel ve en popüler modellerinden birisiydi.

"Evet, tanışıyor musunuz?"

"Takılmıştık."

"Ah," dedim birbirine bağlı olan kollarımı iki yana bırakırken. Ardından önüme düşen perçemleri kulağımın arkasına sıkıştırdım. "Arkadaş olmanız iyi."

"Arkadaş değiliz. Bir gece takıldık."

Şeytani ifadesi iğrenerek "Piç." diye tıslamama neden olmuştu. Ve bu onu sadece daha da keyiflendirerek gülmesini sağladı.

"Ne? Onun gibi bir kadınla sen de takılmak isterdin."

"Dışarıda olacağım." Bu konuşma daha fazla devam etmemeliydi.

"Gitme. Beni giyinirken izleyebilirsin."

"Neden?"

"Çünkü ateşliyim."

"Ayık mısın?" diye sordum ciddi bir şekilde. Tuhaftı. Ayrıca onun gibi birisinden her şey beklenirdi. Böylesine önemli bir güne uçuk bir kafayla gelmek gibi.

"Hiç olmadığım kadar."

"İyi, birazdan giyeceğin kıyafetler gelecektir. Ben dışarıda olacağım."